Στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα, το αδιέξοδο είναι πλήρες. Μια παρα φύσιν συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατιας και ΠΑΣΟΚ, από δυο ηγέτες που στηρίζονται...στα προγράμματα της τρόικας και στο ελαχιστότατο ποσοστό που δεν ξεπερνά το 25%, κυβερνούν την χώρα. Αυτή ειναι η πραγματικότητα.
Κι απο την άλλη, ένας πολιτικός καλών προθέσεων, αλλά σαχλών έως και επικίνδυνων ιδεών.
Ο Τσιπρας εχει αναγορευθεί, με την βοήθεια ορισμένων γραφικών και αστειων τύπων που έχει ο Σύριζα, ο..."καλύτερος φίλος του Αντώνη".
Πρέπει όμως, ο τόπος αυτός να βρει διέξοδο. Δεν ειναι δυνατόν να μουντζώνουν με τα δυο χέρια όλοι οι Ελληνες δυο ανύπαρκτους αρχηγούς, ανύπαρκτων κομμάτων και να συνεχίζουν οι δυο τους να βρίσκονται στην εξουσια.
Απαιτείται συσπείρωση των υγιών δυνάμεων της κεντροδεξιάς, μακριά απο τον Αντώνη και την παρέα του. Απαιτείται να έλθουν νέοι άνθρωποι με προφιλ κεντροδεξιό, αλλά πατριωτικές ρίζες και να συσπειρώσουν και τους ηλιθιους που νομίζουν οτι θα γινουν αρχηγοί και το παίζουν ηγετίσκοι.
Το δήθεν ΠΑΣΟΚ, απαιτείται να βρεθεί για πάντα στο περιθώριο της ιστορίας. Χωρις τυμπανοκρουσίες, απλώς να δίνει το δικαιωμα σε εκείνους που γράφουν επιθωρήσεις να ασχολούνται επ ολίγον με τον Ευαγγελο, τον Μιχάλη και όλους εκείνους που μπορεί να προκαλέσουν γέλιο στους ταλαίπωρους θεατές.
Ο τόπος βρίσκεται σε αδιέξοδο. Συνήθως σε τέτοιες καταστάσεις, όλο και κάποιος τολμηρός και αφελής θα βρεθεί να πάρει στις πλάτες του την όλη ιστορία και τον τόπο..Αφού εκεινοι που έχουν το ρεύμα υπερ τους και την ιστορική πολιτική καταξίωση μαζί τους ,αποδείχθηκαν πολύ φοβισμένοι, για την σημερινή πολιτική πραγματικότητα...
Ή πολύ λίγοι ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου