ΩΔΗ....ΠΡΟΣ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΚΑΣΕΤΊΝΕΣ...

Προφανώς και η μικρά εκεί γύρω στην δεκαετία του εβδομήντα, ήτο μανουλάκι. Αλλιώς δεν εξηγείται, πως ακόμα πάνω σε ένα πακέτο sante, βαστώ το τηλέφωνό της.. Άσχετα εάν λίγο μετά, ένιωσα πιο αντρικά...και κάπνιζα Άσσο...

Πάντως η κοπελιά έπεσε...Εξακολούθησα να βαστώ στην τσέπη μου το sante με το τηλέφωνό της...Που και που, χρόνια ολόκληρα, το κοιτούσα και βούρκωνα... Εκείνη μ' έκανε να καπνίζω... Όχι ότι πέτυχα και τίποτα δηλαδή... Έγινε... κάποτε καπνός,  κάποια στιγμή έτσι γίνεται ...

Βάστηξα κι έναν Άσσο στο συρτάρι. Να κρατά συντροφιά στο sante... Δεν θα μου τα αποσύρετε αυτά από τα περίπτερα... κερατάδες....ευρωπαϊστές....

Ας τραβήξουμε μια τελευταία ρουφηξιά... Ωδή....