Ας μιλήσουμε για την γέφυρα μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Ας μιλήσουμε για το σημείο της γείωσης. Θα το κάνουμε αυτό, εστιάζοντας στο σύμβολο του σταυρού.
Ο λόγος που θα το...
κάνουμε αυτό είναι γιατί θέλουμε να αποκρυπτογραφήσουμε πράγματα, που ίσως είναι μπροστά σου και δεν τα βλέπεις. Αυτό το αρχετυπικό σύμβολο δομεί τέσσερις γωνίες και μιλάει μέσα από αυτό. Η γλώσσα της γεωμετρίας είναι παλαιότερη από αυτή της γλώσσας. Η γεωμετρία γεωμετρεί τη δημιουργία και υποτάσσει την ύλη μέσα από τους νόμους της. Ο σταυρός σχηματίζεται από μία κάθετη γραμμή και μία οριζόντια η οποία την τέμνει ακριβώς στη μέση. Η οριζόντια και κάθετη γραμμή δημιουργούν με την ένωσή τους στο κέντρο τέσσερις ορθές γωνίες.
Ο σταυρός χρησιμοποιήθηκε σαν σύμβολο από τον Χριστό, αλλά υπήρχε πολύ πριν από αυτόν. Η έννοιά του παραμένει η ίδια, όπως όλα τα πράγματα που φέρουν μνήμες από την αλήθεια. Ακόμα και αν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ακριβώς τι αντιπροσωπεύει έχουν έναν σεβασμό γι αυτόν. Ο σεβασμός οφείλεται στο γεγονός ότι τους θυμίζει κάτι. Υπάρχει μια άγραφη και άλαλη μνήμη μέσα σε αυτούς, για αυτό που αντιπροσωπεύει, η οποία ισχυροποιείται βεβαίως από τον Δάσκαλο που ταυτίστηκε με αυτόν.
Για να κάνουμε την αποκρυπτογράφηση αυτού του συμβόλου, θα πάμε στην αρχαία Αίγυπτο. Στην αρχαία Αίγυπτο υπήρχε ξεκάθαρος διαχωρισμός, ανάμεσα στην ψυχή και το πνεύμα. Η ψυχή είναι η αποσπασμένη έκφραση του Θεού, ενώ το πνεύμα είναι, ήταν και θα είναι πάντοτε εκεί. Το πνεύμα αναφερόταν με την λέξη Κα και η ψυχή με την λέξη Μπα. Το πνεύμα ή ο Θεός είναι αιώνιος και η ψυχή θα διαγράψει μια ξεχωριστή διαδρομή μέσα στους κόσμους της δημιουργίας. Το πνεύμα ονομάζεται δημιουργική δύναμη ή δημιουργία ή ύπαρξη ή Θεός. Η ψυχή, παρόλο που είναι μέρος του πνεύματος, είναι η προσωπική μαρτυρία της εμπειρίας της ζωής. Οι δημιουργικές δυνάμεις ή το πνεύμα ορίζονται από τν κάθετη γραμμή του σταυρού και η προσωπική εξέλιξη ενός ανθρώπινου πλάσματος ορίζεται από την οριζόντια γραμμή.
Ενώ η κάθετη γραμμή μιλά για την ίδια την δημιουργία, η οριζόντια μιλά για το επίπεδο συνείδησης κάθε ανθρώπου ξεχωριστά. Με απλά λόγια, η κάθετη γραμμή αντιπροσωπεύει τον Θεό και η οριζόντια τον άνθρωπο. Αυτές οι δυο γραμμές, σύμφωνα με το σύμβολο του σταυρού, τέμνονται ακριβώς στην μέση ορίζοντας με αυτόν τον τρόπο το ακριβές κέντρο. Το ακριβές κέντρο ανάμεσα Θεού και ανθρώπου, βρίσκεται ακριβώς στο σημείο τομής αυτών των δύο γραμμών. Εαν το σημείο συνάντησης των δύο γραμμών δεν είναι ακριβές και δεν δημιουργεί 4 ορθές γωνίες, τότε το ταξίδι της διαδρομής της ψυχής έχει χρεία εξέλιξης. Το αρχετυπικό σύμβολο μιλάει ξεκάθαρα γι αυτό το φανερό και συνάμα άφαντο μέτρο μέσα στον άνθρωπο.
Κάθε άνθρωπος κατέχει έναν προσωπικό σταυρό. Μοιάζει σαν ένα απόκρυφο αρχείο, που μέσα σε αυτό αναγράφεται η διαδρομή της ψυχής. Ο προσωπικός αυτός σταυρός χαρτογραφεί το ακριβές σημείο εξέλιξης της ψυχής του. Όλες οι δυσαρμονίες εγγράφονται πάνω στον προσωπικό σταυρό. Εαν ο σταυρός τέμνεται προς τα κάτω, τότε ο άνθρωπος θα πρέπει να κάνει το ταξίδι προς τα επάνω. Εαν ο σταυρός τέμνεται προς τα επάνω, τότε πρέπει ο άνθρωπος να κατέβει πιο κάτω. Εαν η τομή του σταυρού γέρνει δεξιά ή αριστερά, αυτό είναι το δείγμα ότι πρέπει να κινηθεί ακριβώς προς το πολυπόθητο κέντρο.
Σε όλες τις περιπτώσεις αν ο προσωπικός σταυτός δεν σχηματίζει 4 ορθές γωνίες, αυτό δείχνει μια δυσαρμονία. Ή διαφορετικά δείχνει ότι η ψυχή του ανθρώπου έχει ανάγκη να ταξιδέψει ανάμεσα στις δημιουργικές δυνάμες περισσότερο για να εναρμονιστεί. Το σύμβολο του σταυρού αφέθηκε εκεί ανάμεσα στα χρόνια για να θυμίζει στους ανθρώπους τη δίψα της ψυχής τους. Οι ψυχές των ανθρώπων επιθυμούν να ταξιδέψουν για να έχουν πολλές εμπειρίες και τελικά να κατευθυνθούν στο σημείο σύγκλισης ανάμεσα Θεού και ανθρώπου.
Η προσωπική διαδρομή του ανθρώπου στη δημιουργία είναι ύψιχτης σημασίας και απόλυτα σεβαστή. Είναι εκεί από την απαρχή του κόσμου. Ο άνθρωπος θα έχει εμπειρία όλων των ειδών τους κόσμους-συνειδητότητες γιατί η ψυχή του διψά γι αυτό. Θα κατεβεί πολύ χαμηλά γνωρίζοντας την κόλαση των χαμηλών διαστάσεων και θα ανέλθει και πάλι αφού γι αυτό διψά. Αν το επιθυμήσει μπορεί να γυρίσει πίσω στην αρχική πηγή. Η γη όμως κραυγάζει, μέσα από το σύμβολο του σταυρού, το ακριβές σημεό ανάμεσα στον ουρανό και σε αυτήν. Ούτε πολύ ψηλά, αλλά ούτε και πολύ χαμηλά. Ούτε πολύ δεξιά, αλλά ούτε και πολύ αριστερά. Η ψυχή είναι ευχαριστημένη επάνω στη γη, όταν βρει το μέτρο ανάμεσα Θεού και ανθρώπου.
Παλιότερα, μιλώντας για το σύμβολο του σταυρού δώσαμε μια άλλη ερμηνεία γι αυτό. Ενώ η ερμηνεία αυτή είναι σωστή είναι ταυτόχρονα λειψή. Είπαμε παλαιότερα ότι η κάθετη γραμμή είναι το ανέβασμα του ανθρώπου στα επάνω επίπεδα και η οριζόντια γραμμή είναι η προσωπική του παρουσία μέσα στο χώρο και το χρόνο. Το ανέβασμα όμως από το χαμηλότερο στο υψηλότερο συμβαίνει επειδή ήδη υπάρχει σαν πραγματικότητα. Η ύπαρξη η ίδια ή οι δημιουργικές δυνάμεις δομούνται από όλα τα επίπεδα της πραγματικότητας. Υπάρχουν εκεί από την ίδια την φύση των πραγμάτων. Το ταξίδι όμως σε αυτές τις πραγματικότητες συντελείται από κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Το ταξίδι αυτό πραγματοποιείται από κάθε ψυχή ατομικά.
Τα τέσσερα ισοσκελή τρίγωνα που σχηματίζει ο σταυρός είναι επιβλητικά. Τα δύο κάτω τρίγωνα αντιπροσωπεύουν τον άνθρωπο μέσα στη λήθη. Αυτά, αντιπροσωπεύουν τον κατώτερο εαυτό. Τα δύο υπεράνω ισοσκελή τρίγωνα, αντιπροσωπεύουν τον άνθρωπο, ο οποίος έχει ξυπνήσει από τη λήθη. Αυτά αντιπροσωπεύουν τον ανώτερο εαυτό. Τα δύο αριστερά τρίγωνα αντιπροσωπεύουν τη θηλυκή διάσταση μέσα σε αυτόν. Αυτά αντιπροσωπεύουν τις θηλυκές ιδιότητες της ύπαρξης. Τα δύο δεξιά τρίγωνα αντιπροσωπεύουν την αρσενική διάσταση μέσα σε αυτόν. Αυτά αντιπροσωπεύουν τις αρσενικές ιδιότητες της ύπαρξης.
Αν ιδεατά τοποθετηθεί το γεωμετρικό σχήμα του σταυρού πάνω στο σώμα, τότε θα κατανοήσεις πως ο χωρισμός των περιοχών του σώματος είναι γεωμετρικά Θεϊκός. Ο άνθρωπος αποτελεί στην τέλειά του μορφή τον σχηματισμό των τεσσάρων ισοσκελών τριγώνων. Αν όμως υπάρχει δυσαρμονία μέσα στον άνθρωπο, τα τρίγωνα αυτά δνε είναι ισοσκελή. Ο σχηματισμός της ενέργειας μέσα σε έναν δυσαρμονικό άνθρωπο δεν παράγει την τέλεια ισοσκελή διάταξη. Αν κατανοήσεις αυτό σαν γεγονός, τότε θα κατανοήσεις και τον Πλάτωνα. Ο Πλάτωνας μιλά για σκαληνά τρίγωνα και άλλα παραμορφωμένα σχήματα, αναφερόμενος στην ενέργεια των ανθρώπων, οι οποίοι δεν κατάφεραν την τέλεια αρμονία.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Δασκάλας Ζεν, Ελένης Ιεροδιακόνου «Η καρδιά της γης», εκδόσεις Ι.Ε. ΑΡΧΕΓΟΝΟ, Αθήνα 2015
κάνουμε αυτό είναι γιατί θέλουμε να αποκρυπτογραφήσουμε πράγματα, που ίσως είναι μπροστά σου και δεν τα βλέπεις. Αυτό το αρχετυπικό σύμβολο δομεί τέσσερις γωνίες και μιλάει μέσα από αυτό. Η γλώσσα της γεωμετρίας είναι παλαιότερη από αυτή της γλώσσας. Η γεωμετρία γεωμετρεί τη δημιουργία και υποτάσσει την ύλη μέσα από τους νόμους της. Ο σταυρός σχηματίζεται από μία κάθετη γραμμή και μία οριζόντια η οποία την τέμνει ακριβώς στη μέση. Η οριζόντια και κάθετη γραμμή δημιουργούν με την ένωσή τους στο κέντρο τέσσερις ορθές γωνίες.
Ο σταυρός χρησιμοποιήθηκε σαν σύμβολο από τον Χριστό, αλλά υπήρχε πολύ πριν από αυτόν. Η έννοιά του παραμένει η ίδια, όπως όλα τα πράγματα που φέρουν μνήμες από την αλήθεια. Ακόμα και αν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ακριβώς τι αντιπροσωπεύει έχουν έναν σεβασμό γι αυτόν. Ο σεβασμός οφείλεται στο γεγονός ότι τους θυμίζει κάτι. Υπάρχει μια άγραφη και άλαλη μνήμη μέσα σε αυτούς, για αυτό που αντιπροσωπεύει, η οποία ισχυροποιείται βεβαίως από τον Δάσκαλο που ταυτίστηκε με αυτόν.
Για να κάνουμε την αποκρυπτογράφηση αυτού του συμβόλου, θα πάμε στην αρχαία Αίγυπτο. Στην αρχαία Αίγυπτο υπήρχε ξεκάθαρος διαχωρισμός, ανάμεσα στην ψυχή και το πνεύμα. Η ψυχή είναι η αποσπασμένη έκφραση του Θεού, ενώ το πνεύμα είναι, ήταν και θα είναι πάντοτε εκεί. Το πνεύμα αναφερόταν με την λέξη Κα και η ψυχή με την λέξη Μπα. Το πνεύμα ή ο Θεός είναι αιώνιος και η ψυχή θα διαγράψει μια ξεχωριστή διαδρομή μέσα στους κόσμους της δημιουργίας. Το πνεύμα ονομάζεται δημιουργική δύναμη ή δημιουργία ή ύπαρξη ή Θεός. Η ψυχή, παρόλο που είναι μέρος του πνεύματος, είναι η προσωπική μαρτυρία της εμπειρίας της ζωής. Οι δημιουργικές δυνάμεις ή το πνεύμα ορίζονται από τν κάθετη γραμμή του σταυρού και η προσωπική εξέλιξη ενός ανθρώπινου πλάσματος ορίζεται από την οριζόντια γραμμή.
Ενώ η κάθετη γραμμή μιλά για την ίδια την δημιουργία, η οριζόντια μιλά για το επίπεδο συνείδησης κάθε ανθρώπου ξεχωριστά. Με απλά λόγια, η κάθετη γραμμή αντιπροσωπεύει τον Θεό και η οριζόντια τον άνθρωπο. Αυτές οι δυο γραμμές, σύμφωνα με το σύμβολο του σταυρού, τέμνονται ακριβώς στην μέση ορίζοντας με αυτόν τον τρόπο το ακριβές κέντρο. Το ακριβές κέντρο ανάμεσα Θεού και ανθρώπου, βρίσκεται ακριβώς στο σημείο τομής αυτών των δύο γραμμών. Εαν το σημείο συνάντησης των δύο γραμμών δεν είναι ακριβές και δεν δημιουργεί 4 ορθές γωνίες, τότε το ταξίδι της διαδρομής της ψυχής έχει χρεία εξέλιξης. Το αρχετυπικό σύμβολο μιλάει ξεκάθαρα γι αυτό το φανερό και συνάμα άφαντο μέτρο μέσα στον άνθρωπο.
Κάθε άνθρωπος κατέχει έναν προσωπικό σταυρό. Μοιάζει σαν ένα απόκρυφο αρχείο, που μέσα σε αυτό αναγράφεται η διαδρομή της ψυχής. Ο προσωπικός αυτός σταυρός χαρτογραφεί το ακριβές σημείο εξέλιξης της ψυχής του. Όλες οι δυσαρμονίες εγγράφονται πάνω στον προσωπικό σταυρό. Εαν ο σταυρός τέμνεται προς τα κάτω, τότε ο άνθρωπος θα πρέπει να κάνει το ταξίδι προς τα επάνω. Εαν ο σταυρός τέμνεται προς τα επάνω, τότε πρέπει ο άνθρωπος να κατέβει πιο κάτω. Εαν η τομή του σταυρού γέρνει δεξιά ή αριστερά, αυτό είναι το δείγμα ότι πρέπει να κινηθεί ακριβώς προς το πολυπόθητο κέντρο.
Σε όλες τις περιπτώσεις αν ο προσωπικός σταυτός δεν σχηματίζει 4 ορθές γωνίες, αυτό δείχνει μια δυσαρμονία. Ή διαφορετικά δείχνει ότι η ψυχή του ανθρώπου έχει ανάγκη να ταξιδέψει ανάμεσα στις δημιουργικές δυνάμες περισσότερο για να εναρμονιστεί. Το σύμβολο του σταυρού αφέθηκε εκεί ανάμεσα στα χρόνια για να θυμίζει στους ανθρώπους τη δίψα της ψυχής τους. Οι ψυχές των ανθρώπων επιθυμούν να ταξιδέψουν για να έχουν πολλές εμπειρίες και τελικά να κατευθυνθούν στο σημείο σύγκλισης ανάμεσα Θεού και ανθρώπου.
Η προσωπική διαδρομή του ανθρώπου στη δημιουργία είναι ύψιχτης σημασίας και απόλυτα σεβαστή. Είναι εκεί από την απαρχή του κόσμου. Ο άνθρωπος θα έχει εμπειρία όλων των ειδών τους κόσμους-συνειδητότητες γιατί η ψυχή του διψά γι αυτό. Θα κατεβεί πολύ χαμηλά γνωρίζοντας την κόλαση των χαμηλών διαστάσεων και θα ανέλθει και πάλι αφού γι αυτό διψά. Αν το επιθυμήσει μπορεί να γυρίσει πίσω στην αρχική πηγή. Η γη όμως κραυγάζει, μέσα από το σύμβολο του σταυρού, το ακριβές σημεό ανάμεσα στον ουρανό και σε αυτήν. Ούτε πολύ ψηλά, αλλά ούτε και πολύ χαμηλά. Ούτε πολύ δεξιά, αλλά ούτε και πολύ αριστερά. Η ψυχή είναι ευχαριστημένη επάνω στη γη, όταν βρει το μέτρο ανάμεσα Θεού και ανθρώπου.
Παλιότερα, μιλώντας για το σύμβολο του σταυρού δώσαμε μια άλλη ερμηνεία γι αυτό. Ενώ η ερμηνεία αυτή είναι σωστή είναι ταυτόχρονα λειψή. Είπαμε παλαιότερα ότι η κάθετη γραμμή είναι το ανέβασμα του ανθρώπου στα επάνω επίπεδα και η οριζόντια γραμμή είναι η προσωπική του παρουσία μέσα στο χώρο και το χρόνο. Το ανέβασμα όμως από το χαμηλότερο στο υψηλότερο συμβαίνει επειδή ήδη υπάρχει σαν πραγματικότητα. Η ύπαρξη η ίδια ή οι δημιουργικές δυνάμεις δομούνται από όλα τα επίπεδα της πραγματικότητας. Υπάρχουν εκεί από την ίδια την φύση των πραγμάτων. Το ταξίδι όμως σε αυτές τις πραγματικότητες συντελείται από κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Το ταξίδι αυτό πραγματοποιείται από κάθε ψυχή ατομικά.
Τα τέσσερα ισοσκελή τρίγωνα που σχηματίζει ο σταυρός είναι επιβλητικά. Τα δύο κάτω τρίγωνα αντιπροσωπεύουν τον άνθρωπο μέσα στη λήθη. Αυτά, αντιπροσωπεύουν τον κατώτερο εαυτό. Τα δύο υπεράνω ισοσκελή τρίγωνα, αντιπροσωπεύουν τον άνθρωπο, ο οποίος έχει ξυπνήσει από τη λήθη. Αυτά αντιπροσωπεύουν τον ανώτερο εαυτό. Τα δύο αριστερά τρίγωνα αντιπροσωπεύουν τη θηλυκή διάσταση μέσα σε αυτόν. Αυτά αντιπροσωπεύουν τις θηλυκές ιδιότητες της ύπαρξης. Τα δύο δεξιά τρίγωνα αντιπροσωπεύουν την αρσενική διάσταση μέσα σε αυτόν. Αυτά αντιπροσωπεύουν τις αρσενικές ιδιότητες της ύπαρξης.
Αν ιδεατά τοποθετηθεί το γεωμετρικό σχήμα του σταυρού πάνω στο σώμα, τότε θα κατανοήσεις πως ο χωρισμός των περιοχών του σώματος είναι γεωμετρικά Θεϊκός. Ο άνθρωπος αποτελεί στην τέλειά του μορφή τον σχηματισμό των τεσσάρων ισοσκελών τριγώνων. Αν όμως υπάρχει δυσαρμονία μέσα στον άνθρωπο, τα τρίγωνα αυτά δνε είναι ισοσκελή. Ο σχηματισμός της ενέργειας μέσα σε έναν δυσαρμονικό άνθρωπο δεν παράγει την τέλεια ισοσκελή διάταξη. Αν κατανοήσεις αυτό σαν γεγονός, τότε θα κατανοήσεις και τον Πλάτωνα. Ο Πλάτωνας μιλά για σκαληνά τρίγωνα και άλλα παραμορφωμένα σχήματα, αναφερόμενος στην ενέργεια των ανθρώπων, οι οποίοι δεν κατάφεραν την τέλεια αρμονία.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Δασκάλας Ζεν, Ελένης Ιεροδιακόνου «Η καρδιά της γης», εκδόσεις Ι.Ε. ΑΡΧΕΓΟΝΟ, Αθήνα 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου