Παρασκευή, Οκτωβρίου 28, 2016

Αγοραπωλησίες...


Ψαρεύω στις θολές εκτάσεις της μνήμης και ξετρυπώνω κάτι μεσημεριανές κατανύξεις, κάτσε καλά! Μοδιάνο. Σαλονίκη. Απ' τα μέσα του ’80 ώς τις αρχές του ’90. Πλάι στο...
κολλητάρι μου, τον Γιάννη, πότε στη Μυροβόλο, πότε στου Νίκου κι αργότερα στα Βομβίδια. Παρότι Πειραιώτης και Ολυμπιακός, έχαιρε άκρας εκτίμησης ακόμα κι απ' τους φόλα παοκτσήδες. Εξω καρδιά, μια παρέα μόνος του - και στις μυθώδεις ποσότητες αλκοόλ που έτσουζε και στις τσουχτερές ατάκες που αμολούσε. Σωστό πανηγύρι. Ο Γιατρός με τ' όνομα. Κι ας ήταν απλώς φοιτητής της Ιατρικής, απ' τους αιώνιους μάλιστα.

Υποτίθεται ανταγωνιστικά τα δυο αντικρινά μαγαζιά, από τις πέντε και μετά γίνονταν ένα. Αφροδισιακές μυρωδιές χαρμάνι με βαλκανικές μουσικές και ευφυή πειράγματα συμπλήρωναν τη μυσταγωγική ατμόσφαιρα μαζί με τα μυδοπίλαφα, τα λοιπά θεσπέσια μεζεκλίκια, τις ρετσίνες και τα τσίπουρα που έρρεαν εν αφθονία. Αποκόμιζα πάντοτε την εντύπωση πως καταδύομαι στην ψυχή της Σαλονίκης, κι αν αισθανόταν έτσι ένας χαμουτζής που κοινωνούσε περιστασιακά τούτη τη μέθεξη, φαντάσου πώς την ένιωθαν καθημερινώς οι λαϊκοί τύποι του λιμανιού και των γύρω πάγκων, σμίγοντας με εμβληματικές φιγούρες της πόλης στο ανυπέρβλητο τοπόσημό της.

Χοροστατεί και στη λογοτεχνία η Αγορά με τον ατίθασο ερωτισμό της. Αντιγράφω απόσπασμα από τον μονόλογο της Σύλβας στον «Γύρο του θανάτου» του θαμώνα της Θωμά Κοροβίνη: «Είχα μέθοδο στο φλερτ. Επαιζα με το μάτι. Σε το κάρφωνα το μάτι, καρντάση, και σε ξέντυνα. Το μάτι μου πήγαινε απευθείας και στην ψυχή σου και στην καύλα σου, τι να σε πω! Ετσι έριξα και τον διάκο. Με μια ματιά. Διασταυρωθήκαμε στα ψαράδικα. Εστριψα απ' το Καπάνι. Γωνία οδού Μενεξέ με Ερμού κι έκανα ότι περνάω απέναντι στη Μοδιάνο. Ετρεμα. Φορούσε ράσο, για! Είχα στον νου μου να καταλήξω να ψωνίσω καφέ απ' τους αδελφούς Κανάκη. Ο καφές Κανάκη ήταν πρώτη φίρμα -συναγωνιζόταν τον Λουμίδη ένα διάστημα- και στο κατάστημα περίμεναν οι πελάτες ουρά. Στο μεταξύ έριξα μια γρήγορη ματιά πίσω μου δήθεν αδιάφορα. Και να τος. Ακολουθούσε. Μπήκα στη Μοδιάνο και προχωρούσα αργά. Τσουπ! Με έφτασε. -Με συγχωρείτε, δεσποινίς. Γυρίζω, τον αντικρίζω, κάτι μάτια, καρντάση, τσακίρικα, τι να σε πω! Αυτό ήταν».

Η Μοδιάνο εκποιήθηκε αντί πινακίου φακής. Ο Στέργιος Πιτσιόρλας σύχναζε στις στοές της, αν και τον θυμάμαι αμυδρά στου Τζότζου, στα Κάστρα, τις τσαμπουκαλεμένες, μεταμεσονύκτιες ώρες. Η επικεφαλής της ντεμέκ Αριστεράς στον δήμο τόνισε πως «η εξέλιξη δεν μας ευχαριστεί. Πρέπει η συζήτηση να συνεχιστεί για να αξιοποιηθεί ο χώρος με όρους όσο το δυνατόν κοινωνικά επωφελείς». Τετράγωνη λογική, καρντασίνα! Εμφανίζομαι, δηλαδή, ως σωτήρας σας και μετ' ολίγον σας πουλώ στο σκλαβοπάζαρο των Καρπαθίων δούλα στον κόμη Δράκουλα κι έπειτα πασχίζω τάχα μου να σας ρουφήξει όσο γίνεται λιγότερο αίμα, ενώ γνωρίζω πως θα το στραγγίξει με το μπουρί της σόμπας. Τα ίδια ισχύουν και για βουλευτή που κάνει ότι ξεχνά πως τα στερνά τιμούν τα πρώτα...

Δημήτρης Νανούρης

efsyn.gr
Αναρτήθηκε από nonews-NEWS

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου