«Αν αυτό περί Κιμούλη δεν είναι αστείο πρέπει να υπάρξει αντίδραση»
(Αδωνις Γεωργιάδης)
ΥΓ. Ο Γιώργος Κιμούλης, «παιδί» του...
Δημήτρη Χορν, φίλος καρδιακός του Γιώργου Χειμωνά,
➤ ιδρυτής της δραματικής σχολής και του Σύγχρονου Θεάτρου στο Γκάζι, μοναχικός καβαλάρης,
➤ μέγας ηθοποιός, με όλη του την περιουσία δοσμένη για το μεγάλο θέατρο που υπηρετεί αβοήθητος,
➤ ο άνθρωπος για τον οποίο ο Μισέλ Πικολί μου είπε, όταν τον πήγα στον «Σόλνες» προ ετών πως τέτοιο αρχιμάστορα, με τέτοια αίσθηση σκηνής θα τον ζήλευε η Γαλλία,
➤ ο Κιμούλης, αυτός που απευθύνεται στο νευρικό μου σύστημα ως ηθοποιός περισσότερο από κάθε άλλον, με την κατάρα ή το προτέρημα που διακρίνει ο Μπέικον στον καλλιτέχνη να καταστρέφει τα καλύτερα έργα του και τον εαυτό του,
➤ αυτός ο μάγκας που τον αποκλείει η «υψηλή» διανόηση και τον ζηλεύει η «χαμηλή» και που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι με τον Κιμούλη και όχι ο Κιμούλης με τον ΣΥΡΙΖΑ,
αντιμετωπίστηκε ως αστείο από τον πιο αστείο Ελληναπου μόνο σε υστερόγραφο καταδέχομαι να τον ονοματίσω και μόνο με το τηλεκοντρόλ μου μπορώ να αποφύγω τη μούρη και την υστερία του.
Αλλά έτσι είναι: Είμαστε κρέας.
Είμαστε δυνάμει σφαχτάρια στο κρεοπωλείο της δημοσιότητας και «το γεγονός ότι δεν είμαι εγώ στη θέση ενός από τα σφαγμένα ζώα», με απελπίζει.
Γιώργος Βέλτσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου