Συνηθίζουμε να θριαμβολογούμε, για κάθε επιτυχία της Εθνικής μας ομάδας,προφανέστατα ,γιατί δέν ....την περιμένουμε.
Ακόμη ομως και ο πλεόν ανίδεος, περί τα ποδοσφαιρικά πολίτης, αντιλαμβάνεται οτι..αυτό, δέν είναι ποδόσφαιρο.Κι αυτή είναι ,η πικρή αλήθεια.Εάν ζηλέψαμε τις διδαχές του ,<κατενάτσιο>των γειτόνων μας Ιταλών ,πρώτον οι ίδιοι οι γείτονες ,εχουν εγκαταλείψει πρό πολλού το... σύστημα και δεύτερον κι όταν το ακολουθούσαν ..έπαιζαν και καλό ποδόσφαιρο.
Η αλήθεια, που δεν τήν λέμε, αλλα όλοι τήν εχουμε μέσα μας, είναι πώς η ομάδα μας ,αξίζει επαίνους, μόνον για το αμυντικό της σύστημα, αν και γι αυτό ,θα υπάρξουν πολλοί, που θα πούν, οτι ..έντεκα παίκτες πίσω, δέν συνιστούν κανένα ιδιαίτερο σύστημα.
Επιθετικά ,οργανωτικά ,στον χώρο του κέντρου, η εθνική ομάδα, ακολουθεί τους κανόνες του Ελληνικού ποδοσφαίρου;Καμμία πρόοδος,τίποτε το εξελίξημο, καθόλου καλό ποδόσφαιρο. Κάποια στιγμή, εκτός απο τα αποτελέσματα πού μας κάνουν να ξεχνούμε τον στόχο, που είναι το καλό ποδόσφαιρο και που έρχονται κάθε δέκα χρόνια,καλό θα είναι να σκεφθούμε και την τέχνη του ποδοσφαίρου, το θέαμα που κακοποιείται, απο τέτοιες τακτικές και τις πραγματικές δυνατότητες του Ελληνικού ποδοσφαίρου, που ακόμα τις ψάχνουμε...-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου