Η αξιωματική αντιπολίτευση δικαιολογημένα δεν νιώθει βολικά στο κάδρο της σκανδαλολογίας που φιλοτεχνεί ο Τσίπρας

Σημαντικές αλλαγές στρατηγικής στα κόμματα

Από τον
Μανώλη Κοττάκη (Δημοκρατία)


Αν έχεις τον χρόνο και την υπομονή να «στηθείς» για δέκα ώρες στον δέκτη της τηλεόρασης για να παρακολουθήσεις μία συνεδρίαση της Βουλής και αν, φυσικά, έχεις την πείρα να μην εντυπωσιάζεσαι από φωτοβολίδες για τη Γεωργία Βασιλειάδου, τότε, ναι, ίσως και να μπορείς να διαβάσεις κατ’ ελάχιστον το παιχνίδι του μέλλοντος. Η συζήτηση που διεξήχθη στο Κοινοβούλιο τη Μεγάλη Πέμπτη για την εξεταστική επιτροπή με αντικείμενο την Υγεία υπήρξε εξόχως διδακτική.

Η αξιωματική αντιπολίτευση -ξεκινώ από αυτήν- δικαιολογημένα δεν νιώθει βολικά στο κάδρο της σκανδαλολογίας που φιλοτεχνεί ο Τσίπρας, γι’ αυτό και ο Κυριάκος Μητσοτάκης -σωστά- για πολλοστή φορά απουσίασε από μονομαχία αυτού του είδους. Απουσίασε από τη συζήτηση που είχε γίνει για τον Παπασταύρου, απουσίασε από τη συζήτηση για τον Παπαντωνίου, απουσίασε από τη συζήτηση που αφορά κυρίως τον Αδωνι.

Την ώρα που ο Τσίπρας επιχειρούσε να αλλάξει την ατζέντα για να μην επικεντρωθεί το Κοινοβούλιο στο ναυάγιο της διαπραγμάτευσης, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επέλεγε να μιλήσει σε εκδήλωση για θέματα οδικής ασφάλειας. Η απουσία αυτή, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης εγκαινίασε μια επιθετική τακτική κατά των δανειστών, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η αντιπολίτευση αλλάζει στρατηγική. Αλλαγές όμως διακρίνω και στη στρατηγική της κυβέρνησης. Ο Τσίπρας μοιάζει απελευθερωμένος μετά το κλείσιμο της αξιολόγησης και σχεδιάζει να πιέσει την αντιπολίτευση, μείζονα και ελάσσονα (το ΠΑΣΟΚ), σε δύο σημεία: Πρώτον, στα αντίμετρα.

Είναι προφανές ότι θα τα θέσει σε χωριστή ψηφοφορία προκειμένου να «βγει» στη Ν.Δ. από τα δεξιά, σε θέματα όπως η μείωση του ΕΝΦΙΑ, η μείωση του φόρου των επιχειρήσεων, και στο ΠΑΣΟΚ από τα αριστερά (κοινωνικά επιδόματα). Δεύτερον, στο ζήτημα της διαφάνειας. Ο πρωθυπουργός θέλει να συνδέσει τη χρεοκοπία με συγκεκριμένα πρόσωπα, στα οποία θα καταλογιστούν ευθύνες μέσω των εξεταστικών επιτροπών για τους εξοπλισμούς, την Υγεία και τα ΜΜΕ. Να μη λησμονείται μάλιστα ότι με την παραίτηση Ράικου από την Εισαγγελία Διαφθοράς αλλάζει εντελώς ο συσχετισμός στη Δικαιοσύνη.

Για να «μεταφράσω» την τακτική Τσίπρα με τις εξεταστικές, φαίνεται ότι στόχος του δεν είναι ο Μητσοτάκης αλλά ο Σημίτης, ο Στουρνάρας, ο Σαμαράς και οι υπουργοί του. Τελευταίο, αλλά όχι έλασσον: Με τις κορδέλες και τις ιδιωτικοποιήσεις η Αριστερά επιχειρεί να δείξει σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας ότι είναι αποτελεσματική και όχι ιδεοληπτική. Ολα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τη νέα τακτική του ΚΚΕ να προσεγγίζει αντιμνημονιακούς συντηρητικούς ψηφοφόρους, πρέπει, νομίζω, να αποτελέσουν αντικείμενο αξιολόγησης από την ηγεσία της Ν.Δ. Advertisements