Σάββατο, Ιουλίου 21, 2018

Πέντε τρίχες ένα τάλιρο...



Στη λιακάδα των ημερών της θερινής ραστώνης μιας κοινωνίας που παρουσιάζεται επιτηδευμένα ότι δήθεν φλέγεται από ψυχροπολεμικές διενέξεις και δραματοποιήσεις του σωρού, είναι σημείο των...
καιρών κάποιοι να ασχολούνται με τρίχες.

Ενδεικτικό της σοβαρότητάς τους βγαίνουν και πουλάνε μούσια, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ακριβό το τίμημα της εκλογικής διεύρυνσης, ειδικά όταν μένεις σταθερά κολλημένος στις δημοσκοπήσεις σε υψηλή συσπείρωση και πρέπει επιμελώς να συντηρείς το προφίλ του νικητή με ακροδεξιές κορώνες.

Ο πνιγμένος από τα γένια του πιάνεται και από τις ευκαιριακές θριαμβολογίες με κάθε επιτηδευμένη και ευτελή αφορμή. Τα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία δεν απέδωσαν την προσδοκώμενη λαϊκή οργή που θα χρίσει νικητή τον Κυριάκο, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι καμιά εμπιστοσύνη δεν γεννά κάποιος που αλλάζει θέσεις για ψηφοθηρικούς λόγους.

Στην απόγνωσή τους οι φωστήρες της επικοινωνιακής του ομάδας δοκίμασαν νέο λουκ για τη θερινή σεζόν, πιο φιλικό προς τους νέους και πιο γοητευτικό για το γυναικείο κοινό. Ο ηγέτης που νομίζει ότι η ιστορία τού χρωστάει από την κούνια του καταφεύγει στο lifestyle και τις στυλιστικές του επιταγές μήπως πείσει. Η πολιτική των business administrators λατρεύει την πασαρέλα και τα μούσια, έστω ευκαιριακά...

Όποιος έχει τα γένια, έστω και πέντε τρίχες, θα πρέπει να έχει και τα χτένια, δηλαδή την πολιτική πρόταση, ένα υποτυπώδες έστω πολιτικό πρόγραμμα, ένα όραμα που δεν θα είναι Μνημόνιο ικανό να συγκινεί και έστω κάποια κοινωνική πολιτική, όχι μόνο κουρέματα και περικοπές εις βάρος των πολιτών προς όφελος συγκεκριμένων επιχειρηματιών.

Ενδεικτικός για το για ποιους πραγματικά μιλάμε ο πανηγυρικός τίτλος της Καθημερινής «Ο Αλέξης Τσίπρας έχασε τη δίκη με τα ΜΑΤ», που αναφερόταν στην αθώωση των ΜΑΤ για τα γεγονότα της 29ης Ιουλίου του 2011 όπου οι διαδηλώσεις είχαν πνιγεί στα δακρυγόνα και οι άντρες της ομάδας ΔΙΑΣ, που τόσο θέλουν να επαναδραστηριοποιήσουν, έβαζαν στόχο τους διαδηλωτές κυνηγώντας τους και απειλώντας ευθέως την ασφάλεια και τη σωματική ακεραιότητά τους.

Επιβράβευσε η Δικαιοσύνη την άγρια καταστολή και οι δεξιοί μαζί με την Ένωση Αστυνομικών πανηγυρίζουν. Πόσο γοητευτικό μπορεί να είναι αυτό για τους πολίτες; Όταν στερημένοι από τις καρέκλες τους καραδοκούν να αναλάβουν κι αμετανόητοι να πράξουν τα ίδια και χειρότερα.

Φαντάζομαι, η ικανοποίηση κάποιων «αριστερών» που ήταν τότε μάρτυρες κατηγορίας -αλλά σήμερα επιζητώντας το όποιο «κίνημα» σε φιέστες με τον Γιαννακό- θα είναι μεγάλη αφού η τάξη θα επανέρθει και η Αριστερά θα συνεχίσει να υπηρετεί τον παλαιοκομματισμό από τη θέση της μόνιμης διαμαρτυρίας που της όρισε, ώστε τίποτα αδιασάλευτα να μην αλλάξει εις το διηνεκές...

Κατερίνα Μπρεγιάννη
Αυγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου