⌦ Είχαμε αρχίσει, την περασμένη φορά, με στολίδια για το χριστουγεννιάτικο δέντρο, πριν μας το απαγορέψει ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά την προφητεία Βορίδη . Να βιαστούμε πια, περνάνε οι μέρες. Είναι ώρα για...
την παραδοσιακή γενική καθαριότητα, ξαράχνιασμα κτλ. –ό,τι προλάβουμε πάλι.
⌦ Ελλάς-Γαλλία-συμμαχία, σου λέει! Κολοκύθια στο πάτερο! Λόγια του αέρα! Καίγεται το Κολωνάκι του Παρισιού, όχι τίποτα Εξάρχεια, και μούγκα από δω. Τόση τεχνογνωσία, τόσους θεωρητικούς και αναλυτές, που έκαναν διδακτορικό με το 2008, να τους στέλναμε π.χ. κάναν Θεοδωρόπουλο, Κανέλλη, Δοξιάδη…, με το εξεγερσιόμετρό τους, τίποτα.
Μόνο η Σώτη Τριανταφύλλου έσωσε την παρτίδα. Με μια δισέλιδη σχεδόν ανάλυση στο μαρινάκειο Βήμα (9/12). Οπου τα ’βαλε όλα στη θέση τους, από το «επιλεγόμενο Σύστημα» ώς την «εθνοάρνηση» και προπαντός την «ισλαμοαριστερά»!
⌦ «Επί δύο χρόνια ο Χ μηχανορραφούσε την εκδίκησή του», φρέσκος υπότιτλος από τον αμπελώνα του καναλιού της Βουλής (10/12).
Εχω ξαναγράψει για τους υπότιτλους στο κανάλι της Βουλής («μεταφράστηκε στα φαρισαϊκά», δηλαδή στα φαρσί, κ.ά.)· έχω γράψει και για κάποια απάντηση του καναλιού, ότι δεν φταίνε αυτοί, γιατί ψωνίζουν πακέτο, με τους υπότιτλους μαζί –πότε θα μάθουν τότε να ψωνίζουν;
Στο μεταξύ μου ’γραψε φίλη και συνάδελφος ότι «σε κάποιον Βέρντι οι ιαχές των πολεμιστών για τη νίκη αποδίδονταν “Βικτόρια, Βικτόρια”, σα να φώναζαν τη γειτόνισσα απ’ απέναντι». Ή την Μπέκαμ, λέω εγώ.
⌦ Αριστεία. Η πιο in λέξη, λέξη φετίχ, μέχρι και τίτλος ηλεκτρονικής εφημερίδας έγινε (ακροδεξιάς, διόλου απροσδόκητο). Την ακούς, και σαν να βλέπεις μπροστά σου τον άλλο να χτυπάει με πείσμα, λύσσα πες, το πόδι κάτω, σαν παιδί που πήγαν να του αρπάξουν το παιχνίδι: αριστεία! αριστεία! αριστεία!, σε κάθε εκδοχή και παραλλαγή, πάντα το ίδιο ιλαρή.
Από πρόσφατο άρθρο, τυχαία: «Οι δημιουργοί των νησίδων αριστείας: Πέντε από τους 14 διεθνώς διακριθέντες Ελληνες επιστήμονες μιλούν στην Κ» (9/12), «υπάρχουν νησίδες αριστείας στην ακαδημαϊκή κοινότητα» της Ελλάδας, «η στήριξη των νησίδων αριστείας», «να επιταχυνθεί ο τροχός της αριστείας στην Ελλάδα», κ.ά.
⌦ Αυτά τα λίγα σήμερα, γιατί ακολουθούν «υποχρεώσεις», κι έτσι κι αλλιώς εμένα ο νους μου αλλού, σε κάτι που το έγραφα και την περασμένη φορά, και θα επανέρχομαι σταθερά κάθε Σάββατο. Ωσπου ν’ ακούσω πως ο άγιος Πειραιώς πήγε εντέλει και στην Προεδρία της Δημοκρατίας και στο Μαξίμου, να επιδώσει ιδιοχείρως την πρόσκληση για τα Θεοφάνια –και όχι μόνο στον Μητσοτάκη, από Οκτώβρη μήνα κιόλας, όπως ο ίδιος ο άγιος δικαιολόγησε την επίσκεψή του.
Να γαληνέψει κι εμένα η ψυχή μου, πως οι άγιοι ψέματα δεν λένε.
Γιάννης Η. Χάρης
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου