Πέμπτη, Μαΐου 28, 2020

Το «ευχαριστώ» του Βασίλη Δημάκη στον κόσμο: Σπάσατε τις αλυσίδες και μου επιτρέψατε να ξαναβαδίσω



«Η άμεση υποστήριξή σας, με παρέσυρε ξανά στη ζωή και θα σας είμαι για πάντα ευγνώμων»

Μία ημέρα αφότου έλαβε τέλος η 4ημερη απεργία πείνας και δίψας του Βασίλη Δημάκη, ο κρατούμενος φοιτητής δημοσίευσε κείμενο για να ευχαριστήσει τον κόσμο που τον στήριξε.

Σημειώνεται ότι ο κρατούμενος έληξε την απεργία πείνας και δίψας το μεσημέρι της Τετάρτης, αφού το αίτημά του να επιστρέψει στο κελί του, στις ανδρικές Φυλακές του Κορυδαλλού, έγινε δεκτό.

«Πριν λίγες μέρες έφτασα στο ναδίρ των ψυχικών μου αντοχών, παραιτήθηκα, δεν ήθελα να παλέψω άλλο κι όλο αυτό αυτό εν πλήρει συνειδήσει, ήταν ότι χειρότερο θα μπορούσα να πάθω. Η άμεση όμως υποστήριξή σας, με παρέσυρε ξανά στη ζωή και θα σας είμαι για πάντα ευγνώμων», έγραψε, μεταξύ άλλων, ο 40χρονος κρατούμενος.

Ακόμη τόνισε ότι δεν κρατάει κακία σε κανέναν, «από όλους όσοι κυριολεκτικά βασάνισαν το σώμα, την καρδιά και την ψυχή μου», ενώ έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον δικηγόρο του Θανάση Καμπαγιάννη, τον πρώτο του δάσκαλο κ. Πέτρο Δαμιανό και τη συνήθη ύποπτη «Έλενά μου», που «με την πολύτιμη συμπαράστασή σας και τις τιτάνιες προσπάθειές τους, σώσανε τη ζωή μου για άλλη μία φορά».

Αυτό είναι ολόκληρο το μήνυμα του Βασίλη Δημάκη:

«Σας ευχαριστώ που με τη στήριξή σας σπάσατε τις αλυσίδες που με αλυσόδεναν και μου επιτρέψατε να ξαναβαδίσω!!!

Επιτέλους, τελείωσε ο επί μακρόν βασανισμός μου επέστρεψα στο “εργαστήριο της ψυχής μου”, εδώ , που επί τρία χρόνια έχω τη σειρά μου και το κατάλληλο περιβάλλον να συνεχίσω απρόσκοπτα την επιτυχή μέχρι τώρα συνέχιση των σπουδών μου!

Το παραπάνω, αποτελεί από πλευράς μου υπόσχεση προς κάθε έναν από εσάς ξεχωριστά που στηρίξατε τον αγώνα μου με αιχμή την εκπαίδευση κατά την κράτηση, αλλά πολλώ δε μάλλον, τον αγώνα μου για δημοκρατία!

Πρίν λίγες μέρες έφτασα στο ναδίρ των ψυχικών μου αντοχών , παραιτήθηκα , δεν ήθελα να παλέψω άλλο, κι όλο αυτό αυτό εν πλήρει συνειδήσει , αυτό ήταν ότι χειρότερο θα μπορούσα να πάθω!

Η άμεση όμως υποστήριξή σας, με παρέσυρε ξανά στη ζωή και θα σας είμαι για πάντα ευγνώμων!

Είστε όλοι σας υπέροχοι ως άνθρωποι!

Σας ευχαριστώ από τα έγκατα της ψυχής μου!

Με κάνατε να ανατριχιάζω κάθε φορά που ενημερώνουν από τον Θαναση για όλα όσα κάνατε για μένα!

Σας το χρωστώ!!!

Αισθάνομαι την ανάγκη να πω, ότι δεν κρατάω κακία σε κανέναν, από όλους όσους κυριολεκτικά βασάνισαν το σώμα, την καρδιά και την ψυχή μου. Δεν έχω χώρο στην ψυχή μου για ελλειπτικά συναισθήματα και σας το καταθέτω με όση ειλικρίνεια με διακρίνει ως άνθρωπο!

Είμαι αρκετά φορτισμένος, εξαιτίας όλων όσων έχω περάσει το τελευταίο διάστημα και δεν έχω ακόμη την ενημέρωση αλλά και τη Διαύγεια για να ευχαριστήσω τον καθέναν από εσάς ξεχωριστά που πήρατε θέση για το θέμα μου!

Και και δεν θέλω να ξεχάσω κανέναν σας φίλοι συνάνθρωποι και προοδευτικοί δημοκράτες! Σας ευχαριστώ όλους σας πολύ!!!

Δεν μπορώ όμως να μην ευχαριστήσω δημοσίως για άλλη μία φορά, τον δικηγόρο μου Θανάση Καμπαγιάννη, τον πρώτο μου δάσκαλο κύριο Πέτρο Δαμιανο και τη συνήθη ύποπτη Έλενά μου, που με την πολύτιμη συμπαράστασή σας και τις τιτάνιες προσπάθειές τους, σώσανε τη ζωή μου για άλλη μία φορά!

Αυτό που μπορώ να υποσχεθώ και να κάνω πράξη σιγουρα είναι ένα, ότι ποτέ δεν θα προσβάλλω με τη συμπεριφορά μου ως άνθρωπος και φοιτητής, όλα όσα προσπαθήσατε από κοινού και κατά μόνας για μένα, υποστηρίζοντας τον αγώνα μου!

Με απέραντο σεβασμό, άδολη αγάπη και εκτίμηση, σας αφιερώνω λίγους στίχους απ’ τους πολλους που έγραψα κατά την περίοδο της απεργίας πεινας όσο βρισκόμουν υπό συνθήκες καραντίνας στα πειθαρχεία στις φυλακές των Γρεβενών! Βοηθώντας με να ελπίζω!

Σας ευχαριστώ για άλλη μία φορά ακόμη από τα βάθη της καρδιάς μου!

“Κι αν τη φουρτούνα τούτη δω όρθιος την περάσεις, μ’ ούτε σανίδι λαβωμένο από το σκαρί σου, με άλλα μάτια ν’ αγναντέψεις τη ζωή σου, να βγεις στον ήλιο να τσιλιάσεις να γερέψεις, και κάθε άνθρωπο που στάθηκε κοντά σου, να φχαριστήσεις και να κλάψεις στην ποδιά του. Και σαν τρυγήσεις την αγάπη όλου του κόσμου, έτοιμος θα σαι ν’ανταμωσεις το επέκεινα, να μη σκιαχτείς να ταξιδέψεις προς τα κείθε, κείθε θα πάμε όλοι μας παιδι μου”.

Πειθαρχεία Γρεβενών 22/04/ 2020».

.

Ο Βασίλης Δημάκης μεταφέρθηκε από τις φυλακές Γρεβενών (όπου αιφνιδιαστικά είχε μεταφερθεί τον Απρίλιο) στις γυναικείες φυλακές του Κορυδαλλού, όπου θα έπρεπε να παραμείνει σε καραντίνα για 14 ημέρες λόγω κορονοϊού.

Το 14ημερο έληξε, ωστόσο, την Παρασκευή (22/03). Έτσι ο 40χρονος κρατούμενος ξεκίνησε νέα απεργία πείνας και δίψας, καθώς συμπληρώθηκαν οι 14 μέρες καραντίνας του και δεν επέστρεψε στο κελί του. Κάνοντας λόγο για εκδικητικό βασανισμό, εμπαιγμό και κοροϊδία, σχετικά με το αίτημά του για μεταφορά στο κελί του, ώστε να συνεχίζει και τις σπουδές του. Αυτό το γεγονός επέφερε νέες αντιδράσεις.

Έτσι, την Τετάρτη (27/05) έγινε γνωστή η επιστροφή του στη δικαστική φυλακή Κορυδαλλού Ι, μετά από απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών, που υπάγεται απευθείας στη Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Προστασίας το Πολίτη.

Υπενθυμίζεται ότι μεγάλη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Βασίλη Δημάκη έγινε τη Δευτέρα (25/05). Πρόκειται για θέμα που είχε πάρει και πολιτικές προεκτάσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου