To Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψηφίζει σήμερα ένα αμφιλεγόμενο νόμο για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στην ΕΕ, που αλλάζει τα δεδομένα στο διαδίκτυο όπως το γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Με το άρθρο 13, κάθε σελίδα ή υπηρεσία θα πρέπει να ελέγχει κάθε λέξη, ήχο, βίντεο, κώδικα, ή εικόνα για να διαπιστώσει εάν παραβιάζει πνευματικά δικαιώματα. Με λίγα λόγια, έλεγχος στα πάντα.
Η τελική εκδοχή του αμφιλεγόμενου νέου νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας της ΕΕ συμφωνήθηκε μετά από τρεις ημέρες συνομιλιών στη Γαλλία. Οι προτεινόμενες αλλαγές όμως έχουν ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων: Από τη μία, ο νέος νόμος επιχειρεί να βάλει κανόνες στην προστασία του περιεχομένου που δημοσιεύεται στο διαδίκτυο από πλατφόρμες όπως το Facebook και το Youtube, ταυτόχρονα όμως οι Ευρωπαίοι κινδυνεύουν να χάσουν την πρόσβαση σε ένα τεράστιο αριθμό από βίντεο και περιεχόμενο δημιουργών και καλλιτεχνών από ολόκληρο τον κόσμο, καθώς και περιεχόμενο που βρίσκεται ήδη διαθέσιμο στις πλατφόρμες αυτές.
Τι λέει το άρθρο 13;
Το άρθρο 13 αναφέρει ότι οι υπηρεσίες κοινής χρήσης περιεχομένου πρέπει να λαμβάνουν άδεια από τους κατόχους (πνευματικών) δικαιωμάτων.
Εάν αυτό δεν είναι εφικτό και καταχωρείται υλικό στην υπηρεσία, η εταιρεία μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνη – εάν δεν μπορεί να αποδείξει ότι:
έκανε «τις μέγιστες προσπάθειες» για να πάρει άδεια από τον κάτοχο των πνευματικών δικαιωμάτων
κατέβαλε «τις μέγιστες προσπάθειες» για να εξασφαλίσει ότι δεν θα διατεθεί υλικό που καθορίζεται ότι ανήκει σε κατόχους δικαιωμάτων
ενήργησε γρήγορα για να αφαιρέσει κάθε παράνομο υλικό, το οποίο περιήλθε σε γνώση της
Αυτοί οι κανόνες ισχύουν για υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες στην ΕΕ για περισσότερα από τρία χρόνια, ή έχουν ετήσιο κύκλο εργασιών άνω των € 10 εκατ. (£ 8,8 εκατ., 11,2 εκατ. Δολάρια).
Το άρθρο 13 αναφέρει ότι «δεν επηρεάζει με κανέναν τρόπο τις νόμιμες χρήσεις» και θα επιτρέπεται στους ανθρώπους να χρησιμοποιούν κομμάτια υλικού που προστατεύονται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας για λόγους κριτικής, αναθεώρησης, σάτιρας, παρωδίας κλπ.
Τι σημαίνουν όλα αυτά, με απλά λόγια
Στο βαθμό που έχουμε κατανοήσει την ξύλινη νομική γλώσσα, το άρθρο 13 στις τρεις μορφές που έχει μέχρι στιγμής, λίγο-πολύ λέει τα εξής:
Θα χρησιμοποιήσουμε στο παράδειγμα το YouTube, αλλά η οδηγία αφορά οποιαδήποτε σελίδα στην οποία ανεβάζουμε σαν χρήστες βίντεο, φωτογραφίες, μουσική, όπως το Facebook, το Instagram, το Soundcloud, κ.ο.κ.
Όταν ένας χρήστης ανεβάσει παράνομα ένα βίντεο με υλικό που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα, θα έχει και ο χρήστης αλλά και το YouTube τη νομική ευθύνη.
Αυτό σημαίνει πως για κάθε ένα βίντεο που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα και έχει βγει δημοσίως, το στούντιο θεωρητικά θα μπορεί να μηνύσει το YouTube.
Το ίδιο θα ισχύει και για τη χρήση μουσικής με πνευματικά δικαιώματα, με τις δισκογραφικές να μπορούν να μηνύσουν το YouTube.
Το YouTube θα πρέπει να επιδείξει πως εφαρμόζει αποτελεσματικά μέτρα για να εμποδίζει το ανέβασμα υλικού με πνευματικά δικαιώματα.
Δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια η τεχνολογία που να μπορεί να κάνει αυτοματοποιημένα τον έλεγχο των βίντεο για πνευματικά δικαιώματα με 100% επιτυχία. Ειδικά όταν πολλοί χρήστες εφαρμόζουν κόλπα για να ξεγελάνε τους αλγόριθμους.
Υπό αυτές τις συνθήκες, το YouTube έχει ρεαλιστικά μόνο μια επιλογή: να σταματήσει τους απλούς χρήστες και τους μικρούς δημιουργούς από το να ανεβάζουν υλικό στο YouTube.
Ουσιαστικά, μόνο τα μεγάλα studio και οι μεγάλες δισκογραφικές θα έχουν το δικαίωμα να ανεβάζουν βίντεο στο YouTube, καθώς είναι οι κάτοχοι των πνευματικών δικαιωμάτων.
Το να κρατήσει το YouTube ακόμα και μικρούς δημιουργούς που φτιάχνουν τα δικά τους βίντεο, θα ήταν ριψοκίνδυνο. Μπορεί σε κάποιο βίντεο να περιλάβουν μουσική, φωτογραφίες, ή τμήματα από τρίτα βίντεο με πνευματικά δικαιώματα.
Ακόμα και τέτοιες μικρές παραβιάσεις θα άφηναν ενδεχομένως το YouTube ανοιχτό σε μηνύσεις.
Και τι θα γίνει από εδώ και μπρος;
Kατά τους ειδικούς, το άρθρο 13 περιλαμβάνει ”αμφιλεγόμενες ερμηνείες και ευρείες έννοιες”. Ουσιαστικά, το πιθανότερο είναι να οδηγήσει σε πρώτο χρόνο σε μία παρατεταμένη έλλειψη νομικής και εμπορικής βεβαιότητας, σε σχέση με τα πνευματικά δικαιώματα και τη χρήση τους.
Λογικά, ορισμένες υποθέσεις θα καταλήξουν σταδιακά σε δικαστήρια και τότε θα παραχθεί πιο λεπτομερής νομολογία και «δεδικασμένο» (που θα εφαρμόζεται κατόπιν σε όλες τις αντίστοιχες υποθέσεις στο μέλλον).
Το άρθρο που είναι έτοιμο και διαμορφωμένο θα έρθει για την τελική ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Εάν περάσει, θα εφαρμοστεί υποχρεωτικά από τις εθνικές κυβερνήσεις μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.
με πληροφορίες από το BBC, pcsteps.gr
infiltr8or
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου