Τα απαράδεκτα...

Γιώργος Σταματόπουλος

Δυστυχώς, είναι απαράδεκτα φθηνό το νερό, μεγάλη η σπατάλη του, βροντοφώναξε -και το ύφος του δεν σήκωνε αντίρρηση- ο νεοεκλεγείς βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Μπάμπης Παπαδημητρίου. Ο λόγος του δεν θα ξένιζε και δεν θα προκαλούσε, εάν...
είχε προηγηθεί μια κάποια άλλη δήλωσή του, κάτι σαν, ας υποθέσουμε, «οι μισθοί είναι απαράδεκτα χαμηλοί στη χώρα» ή «η τιμή της κιλοβατώρας είναι απαράδεκτα υψηλή».

Δεν προηγήθηκαν τέτοιες δηλώσεις. Ο νέος βουλευτής θέλησε, λοιπόν, να δείξει με ποιανού το μέρος είναι [και ας του υπομνησθεί ότι δεν ζει στην κεντρική ή βόρεια Ευρώπη].

Ιδού λοιπόν ο φιλελεύθερος άνθρωπος, ιδού οι εκφραστές αυτού του οικονομικού συστήματος, που πλήττει την ανθρωπότητα, αλλά «τι να κάνουμε -απαντούν- βρείτε μας εσείς κάτι καλύτερο». Είναι αλήθεια ότι, όσο δεν τους βρίσκουμε κάτι καλύτερο, τόσο ξεσαλώνουν.

Ηθελα να ήξερα πού οφείλεται το τόσο τους μένος για τη χειμαζόμενη κοινωνία, τι ακριβώς [ή ποιοι] τους προκαλούν τόση απέχθεια, εκτός από τη μισητή Αριστερά και τον αφόρητο λαϊκισμό των χωρικών [όχι αυτών που ζουν στην περιφέρεια ακριβώς όσο αυτών που διάγουν τον βίο τους στην πρωτεύουσα]. Ποιος ξέρει τι κουβαλάνε στο μυαλουδάκι τους, τι κρύβουν τα χρόνια της νιότης τους -πόσες ταπεινώσεις πιθανώς είχαν υποστεί και πόσο, αναρωτιόμαστε, είχαν αυτοακυρωθεί με την ίδια την «οικονομία» τους, άντε τη «φιλοσοφία» τους.

Και ας έτρεξαν μερικοί ομοϊδεάτες του να τον δικαιολογήσουν. Το είπε, λένε, μπας και κατευνάσει τη μανία των συμπολιτών να καταναλώνουν άσκοπα το νεράκι, το πολύτιμο και όχι επειδή είναι ντούρος φιλελεύθερος ο νέος μας βουλευτής.

Εχει πλάκα. Θεωρώντας ότι προφανώς ξεχωρίζει από τις χαμηλές τάξεις, είναι βέβαιο ότι θα υποπέσει σε πολλά ολισθήματα [λεκτικά μόνο, μην παρεξηγηθούμε κιόλας -για πιθανά πρακτικά μόνο η ιστορία μπορεί να μιλήσει, το μέλλον, πώς να το πεις]. Εχει και μια ροπή, οπότε μάλλον θα γελάσει με τις γκάφες του και το χειλάκι του πιο πικραμένου από μας.

Δεν είναι εύκολο να διαχειριστεί κανείς την εξουσία που καταλαμβάνει, όσο και αν το κόμμα του του δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα [πρωτάρης είναι, θα μάθει]. Αμα νομίζεις ότι είσαι υπέρτερος άλλων, αυτό σημαίνει ότι έχει κοπεί ο χαλινός και δύσκολη καθίσταται η επιστροφή. Συμβαίνει και σε άλλους αυτό, όχι μόνο στον εν λόγω βουλευτή -κάτι τους δαιμονίζει, κάτι [που είναι και παράδοση] σαν το «υπείροχον έμμεναι άλλων» του Ομήρου. Πού να βρεθεί άκρη στα ελληνικά ανθρώπινα [πολιτικά ανθρώπινα].

Απαράδεκτος λοιπόν είναι ο ίδιος, όσο και αν θέλησε να μεταστρέψει, να αλλάξει δηλαδή το νόημα των όσων είπε. Πρέπει να ξέρει κανείς πού ζει, σε ποιον τόπο, με ποια κυβέρνηση, με ποιες υποχρεώσεις απέναντι στην κοινωνία και σε δημοκρατικά συστήματα διακυβέρνησης.

Αμα ζεις στην Ελλάδα και έχεις τη Γαλλία λ.χ. ή τη Δανία στο μυαλό σου, είναι βέβαιο ότι θα πνιγείς σε μια κουταλιά νερό, στην τρικυμία του...

efsyn.gr