Σάββατο, Δεκεμβρίου 05, 2020

Υπόγειος «πόλεμος» στην κυβέρνηση για τα ελληνοτουρκικά: Ο Δένδιας, οι πρώην ΥΠΕΞ, ο Σημίτης, ο Ροζάκης και τα…μυστήρια





του Νίκου Παναγιωτόπουλου 


Ο Νίκος Δένδιας δεν κάνει τίποτα παραπάνω παρά τις εθνικά αυτονόητες ενέργειες αλλά υπερασπίζεται και τις αρχές και τις αξίες της παράταξης του.

«Ποτέ μην αφήνεις την αλήθεια να σου χαλάσει μια ωραία ιστορία…», θα μπορούσε να είναι μια πρώτη εξήγηση για διάφορα δημοσιεύματα που κυκλοφορούν για τον Υπουργό Εξωτερικών Νίκο....Δένδια. Για τις σχέσεις του με τον Πρωθυπουργό, για τη μυστική συνάντηση με τη Μέρκελ αλλά και τα συναισθήματα που τρέφει το Βερολίνο αλλά και η Άγκυρα για τον Έλληνα Υπουργό εξωτερικών.

Το μόνο που δεν γράφτηκε είναι ότι με ψεύτικο μουστάκι και περούκα έφτασε στο Βερολίνο για να συναντηθεί σε μπυραρία με τη Μέρκελ.

Ωστόσο η κατάσταση είναι σοβαρότερη στην κρισιμότερη καμπή των ελληνοτουρκικών σχέσεων και με δεδομένο την διπλωματική επιτυχία της Ελλάδας που έχει στριμώξει τον Ερντογάν στα «σχοινιά», οποίος δέχεται τα πυρά από ΕΕ και ΗΠΑ.

Διπλωματικές πηγές ξεκαθαρίζουν, ότι ουδέποτε πραγματοποιήθηκε μυστική συνάντηση μεταξύ του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια και της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, διαψεύδοντας σχετικά δημοσιεύματα.

Ένας άλλος μύθος που διακινείται είναι ότι ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών έχει αυτονομηθεί, βέβαια όσοι τα γράφουν αγνοούν ότι όλες οι κινήσεις και οι συναντήσεις του υπουργού Εξωτερικών, συμπεριλαμβανομένων και αυτών στο Βερολίνο, γίνονται σε πλήρη συνεννόηση με τον πρωθυπουργό.

Όμως τα μυθιστορήματα που γράφονται έχουν διαφορετικές πηγές και στόχευση.

Αλλά αυτό που δεν γνωρίζουν οι συγγραφείς και οι «πληροφοριοδότες» είναι ότι όλα είναι σε απόλυτη γνώση του Κυριάκου Μητσοτάκη, και οι χειρισμοί Δένδια αλλά και η σκοπιμότητα των διαρροών.

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Εξωτερικών διαβάζοντας σωστά τις εξελίξεις στη γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής και τις προκλήσεις του Ερντογάν σχεδίασαν και εφαρμόζουν μια νέα αντίληψη, μια νέα στρατηγική για την εξωτερική μας πολιτική. Η Ελλάδα επιλέγει τον δρόμο του πατριωτισμού, διαφυλάσσει τον ευρωπαϊκό και δυτικό προσανατολισμό της και δρα στη βάση αρχών και αξιών προασπίζοντας τα συμφέροντά της, αλλά και τη διεθνή νομιμότητα.

Στο νέο παγκόσμιο περιβάλλον που θυμίζει κινούμενη άμμο, οι άξονες της εξωτερικής πολιτικής μας είναι σαφείς: Η Ελλάδα επανατοποθετείται στον στενό πυρήνα της EE και επαναπροσδιορίζει τις σχέσεις της με τους στρατηγικούς της εταίρους εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να εμφανίζεται ως επαίτης. Η Ελλάδα δεν περιμένει από τους άλλους αλλά συμμετέχει ισότιμα στο NATO, διατηρεί όμως ισχυρές και ισότιμες σχέσεις συνεργασίας τόσο με την Κίνα όσο και με τη Ρωσία. Ενισχύει, επίσης, τις σχέσεις της με όλους τους περιφερειακούς παίκτες στην περιοχή μας, όπως είναι το Ισραήλ και η Αίγυπτος, διευρύνει το αποτύπωμά της στον αραβικό κόσμο.

Προφανώς η ενεργητική διπλωματία του Νίκου Δένδια με διεθνείς παρεμβάσεις, συμμαχίες με τον Αραβικό κόσμο και η πίεση για μέτρα κατά της Τουρκίας έχει προκαλέσει μεγάλη ενόχληση σε ένα κομμάτι του πολιτικού συστήματος που ζητούσε να υποκύψουμε στις «διαπραγματεύσεις» που ήθελε ο Ερντογάν πριν την κλιμάκωση των προκλήσεων. Είναι ξεκάθαρο ότι σημαντικό κομμάτι του πολιτικού συστήματος της χώρας μας εμφανίζεται φοβισμένο απέναντι στην Τουρκική προκλητικότητα. Ο Σημίτης και ο Ροζάκης, ο τελευταίος είχε προκαλέσει με τις δηλώσεις του που είχε χαρακτηρίσει το Καστελόριζο «απομονωμένο», ενώ ο πρώτος είχε αρθρογραφήσει υπέρ ενός συμβιβασμού με την Τουρκία, εκφράζουν μια σχολή σκέψης ανθρώπων που τέμνει οριζόντια το πολιτικό μας σύστημα και τους συναντάς από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και τη ΝΔ. Προφανώς το άδειασμα από το ΥΠΕΞ των δηλώσεων του κ. Ροζάκη αλλά και η εκπαραθύρωση του ενόχλησε τους κύκλους που τον στηρίζουν. Ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών του κύριου Σημίτη με απόφαση του πρώην υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά, είχε τοποθετηθεί πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου που συστήθηκε με σκοπό να «γνωμοδοτεί για ερωτήματα νομικής φύσης μείζονος σημασίας που υποβάλλονται προς αυτό από τον υπουργό Εξωτερικών». Προφανώς ως εκ της θέσεως και αν δεν τον έθετε εκτός ο Νίκος Δένδιας θα γνωμοδοτούσε για ερωτήματα μείζονος σημασίας σχετικά με την νομική αντιμετώπιση θεμάτων όπως η επήρεια του Καστελόριζου σε θαλάσσιες ζώνες.

Οι άλλες πηγές διαρροής μυθευμάτων είναι πολιτικά πρόσωπα, που έχουν περάσει από το Υπουργείο Εξωτερικών, και με προσωπικά κίνητρα επιχειρούν να διαμορφώσουν μια εικόνα ρήξης ανάμεσα στον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εξωτερικών. Πάντως δεν είναι και πολύ πατριωτικό να γίνεσαι μοχλός πίεσης ξένων συμφερόντων για να «μαλακώσει» η στάση της Ελληνικής κυβέρνησης ή να διαφημίζεις ως προσόν τις δημόσιες σχέσεις με ξένους ηγέτες.

Ο υπουργός εξωτερικών Νίκος Δένδιας σε συνεννόηση με τον Πρωθυπουργό υπερασπίζεται το εθνικό συμφέρον με όλους τους τρόπους τη στιγμή που ο Ερντογάν έχει ξεπεράσει κάθε όριο προκλητικότητας αμφισβητώντας την Ελληνική εθνική κυριαρχία. Δύο ενέργειες που «κάθισαν» στο στομάχι κάποιων κύκλων της λογικής του συμβιβασμού που λειτουργούν ως αντιπρόσωποι ξένων χωρών, ήταν η επιστολή προς τις χώρες – προμηθευτές οπλικών συστημάτων της Τουρκίας και η αίτηση για αναστολή της τελωνειακής ένωσης ΕΕ – Τουρκίας αλλά και η σκληρή στάση του έναντι της Γερμανίας.

Η αναστάτωση, αυτή, για την αλλαγή της στάσης της Ελλάδας εκφράζεται με διαρροές, και αποτυπώνει την προσπάθεια να επανέλθει η γραμμή «Σημίτη» στην Εξωτερική πολιτική. Ο Νίκος Δένδιας δεν κάνει τίποτα παραπάνω παρά τις εθνικά αυτονόητες ενέργειες αλλά υπερασπίζεται και τις αρχές και τις αξίες της παράταξης του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου