Τα μεγάλα “σκαλοπάτια” καλυμμένα με λάβα στον βυθό της θάλασσας ενδέχεται να κρύβουν το μυστικό.
Φως στις σκιώδεις πτυχές της μεγάλης έκρηξης του ηφαιστείου της Σαντορίνης που κατέστρεψε τον Μινωϊκό Πολιτισμό, αλλά και του παρελθόντος του Αιγαίου, επιχειρούν να ρίξουν Έλληνες επιστήμονες, πραγματοποιώντας ωκεανογραφικές έρευνες στον βυθό της Καλντέρας.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ηφαιστειολόγο, Εύη Νομικού, η οποία μίλησε στην ΕΡΤ, γίνονται έρευνες στον πυθμένα της Καλντέρας στην περιοχή της Θηρασιάς, σε μια προσπάθεια να διαπιστωθεί η προέλευση κάτι μεγάλων σκαλοπατιών από λάβα στον βυθό.
«Θέλουμε να δούμε εάν τα σκαλοπάτια έχουν φυσική προέλευση ή όχι, κάτι που σημαίνει πως εκεί, μέσα στην Καλντέρα της Σαντορίνης, υπήρχε ένα αρχαίο λιμάνι το οποίο συνδέεται με την μεγάλη έκρηξη που έγινε πριν από 3.600 χρόνια», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Αναφερόμενη πάντως στην πιθανότητα να κρύβεται στον βυθό της Σαντορίνης η «Χαμένη Ατλαντίδα», η κα Νομικού κατέστησε σαφές πως η συσχέτιση απαιτεί πολλή και ενδελεχή έρευνα.
Σημειώνεται ότι ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια όλων των εποχών παγκοσμίως, αποτελεί αυτό της «Χαμένης Ατλαντίδας». «Πάτημα» έδωσε μια διήγηση του μεγάλου αρχαίου φιλοσόφου Πλάτωνα (428 π.Χ.-347 π.Χ.) στους διαλόγους του «Τίμαιος» και «Κριτίας», όπου γίνεται λόγος για την ιστορία της Ατλαντίδας (περ. 360 π.Χ.).
Άγνωστο γιατί, ο Πλάτωνας δεν ολοκλήρωσε ποτέ τον Κριτία, ενώ διάφοροι μελετητές υποστηρίζουν ότι σκόπευε να γράψει κι έναν ακόμα διάλογο με τίτλο «Ερμοκράτης». Και αυτό γιατί στις συζητήσεις που καταγράφονται στους δύο αυτούς διαλόγους συμμετέχουν ο Σωκράτης, ο φιλόσοφος Τίμαιος και οι πολιτικοί Κριτίας κι Ερμοκράτης.
Ο Κριτίας είναι πάντως ο μόνος που αναφέρεται στην Ατλαντίδα. Ισχυρίζεται ότι όταν ήταν μικρό παιδί, άκουσε την ιστορία της από τον παππού του, ο οποίος με τη σειρά του την είχε ακούσει από τον Σόλωνα (640 π.Χ.-558 π.Χ.).
Ο, δε, Σόλωνας την είχε μάθει από έναν γέρο Αιγύπτιο ιερέα, όταν είχε ταξιδέψει στην Αίγυπτο. Σημειώνεται ότι η ιστορία της Ατλαντίδας τοποθετείται γύρω στο 9.600 π.Χ.
Σε ελεύθερη, δε, μετάφραση, ο Πλάτωνας αναφέρει στον Τίμαιο για την Ατλαντίδα:
«Ήταν ένα νησί που βρισκόταν πέρα από τα στενά που ονομάζετε Ηράκλειες Στήλες (το σημερινό Γιβραλτάρ) και ήταν μεγαλύτερο από τη Λιβύη (Βόρεια Αφρική) και τη Μικρά Ασία μαζί. Σε αυτό λοιπόν το νησί, την Ατλαντίδα, υπήρχε ένα βασίλειο με τεράστια δύναμη, που εξουσίασε όλη εκείνη την περιοχή, πολλά άλλα νησιά και τμήματα της ηπείρου. Ακόμα, οι βασιλιάδες του εξουσίαζαν αρκετές χώρες από τα στενά στη Βόρεια Αφρική ως την Αίγυπτο και στην Ευρώπη μέχρι την Τυρρηνία (Ιταλία). Η μεγάλη αυτή δύναμη επιχείρησε να υποτάξει και τη δική μου χώρα (Αίγυπτος) και τη δική σου (Ελλάδα) και ολόκληρη την περιοχή μέσα από τα στενά. Τότε, Σόλωνα, η χώρα σου (Αθήνα) νίκησε τους εισβολείς και μας έσωσε από τη σκλαβιά. Έπειτα όμως έγιναν μεγάλοι σεισμοί και πλημμύρες και, μέσα σ’ ένα φοβερό μερόνυχτο, το νησί της Ατλαντίδας το κατάπιε η θάλασσα κι εξαφανίστηκε».
Από την άλλη, στον Κριτία, ο Πλάτωνας περιγράφει αναλυτικά την Ατλαντίδα, την ιστορία, τη γεωγραφία και τους κατοίκους της, σημειώνοντας πως προήλθαν από τον Ποσειδώνα και έχτισαν στο νησί επιβλητικά παλάτια, ναούς και λιμάνια.
Η πρωτεύουσα είχε κυκλικό σχήμα και ήταν χτισμένη σε λόφο, ενώ πίσω από την πόλη υπήρχε ένας εύφορος κάμπος που καλλιεργούσαν οι αγρότες.
Ο βασιλιάς της Ατλαντίδας κατοικούσε σε ένα παλάτι στην κορυφή του λόφου, στο κέντρο του οποίου βρισκόταν ένας ναός αφιερωμένος στον Ποσειδώνα.
Οι κάτοικοι της Ατλαντίδας ήταν εύποροι, ωστόσο έγιναν άπληστοι, με αποτέλεσμα ο Δίας, σύμφωνα με τον μύθο, να αποφασίσει να τους τιμωρήσει, βυθίζοντας το νησί τους.
Την ίδια εποχή, σοβαρές καταστροφές σημειώθηκαν στην Ελλάδα, όπου αρκετοί έχασαν τη ζωή τους, ενώ η Αττική πήρε τη μορφή που είχε στα χρόνια του Σόλωνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου