Γράφει ο Σωτήρης Χαραλαμπόπουλος
Η Loreen επιβεβαίωσε τα προγνωστικά, το βράδυ του Σαββάτου (13/05), και με το τραγούδι «Tattoo» πήρε την πρώτη θέση στη Eurovision 2023, συγκεντρώνοντας 583 βαθμούς. Μάλιστα, η Loreen «έγραψε» ιστορία στον διαγωνισμό αφού πέτυχε κάτι που μόνο ο Johnny Logan είχε καταφέρει.
Συγκεκριμένα, η Loreen μετά τη νίκη της με το «Euphoria» στη Eurovision πριν από 11 χρόνια, επικράτησε ξανά και χθες (13/05) στον ευρωπαϊκό μουσικό θεσμό με το «Tattoo», επομένως μετρά δύο προσωπικά βραβεία ως ερμηνεύτρια. Κάτι ανάλογο είχε καταφέρει και ο Johnny Logan για λογαριασμό της Ιρλανδία, το 1980 με το τραγούδι «What's Another Year» και το 1987 με το τραγούδι «Hold Me Now». Βέβαια, ο Johnny Logan έχει ακόμα ένα βραβείο στη Eurovision – αυτή τη φορά ως συνθέτης – αφού έγραψε το κομμάτι «Why Me?», με το οποίο η Linda Martin νίκησε στη Eurovision 1992, εκπροσωπώντας την Ιρλανδία.
Ακόμα, χάρη στη δεύτερη προσωπική της νίκη της Loreen, η Σουηδία έφτασε τα 7 βραβεία στην ιστορία της Eurovision και έτσι «έπιασε» την Ιρλανδία στην κορυφή της σχετικής κατάταξης των νικητών.
Η εμφάνιση της Loreen στον τελικό της Eurovision 2023
Το «Tattoo» επελέγη μέσα από τον εθνικό τελικό της Σουηδίας, το λεγόμενο «Melodifestivalen 2023». Οι Σουηδοί συνήθως ό,τι παρουσιάζουν στη σκηνή του εθνικού τελικού τους, το παρουσιάζουν και στη σκηνή της Eurovision.
Ωστόσο, φέτος, οι δύο οθόνες LED που πλαισιώνουν τη Loreen κατά τη σκηνική εμφάνισή της, έπρεπε να προσαρμοστούν σε μέγεθος για να πληρούν τις προϋποθέσεις των Βρετανών διοργανωτών της φετινής Eurovision. Ανάμεσα σε αυτές τις δύο οθόνες εκτυλίχθηκε άψογα η κινησιολογία της Loreen και, μάλιστα, η από πάνω οθόνη ήταν υπερυψωμένη και η από κάτω οθόνη είχε και ροδάκια ώστε να μετακινείται πιο εύκολα. Χαρακτηριστικό της σουηδικής εμφάνισης ήταν και τα μεγάλα νύχια της Loreen.
Δεν ξέρουμε τη Loreen μόνο από το «Euphoria» και το «Τattoo»
H Loreen Talhaoui, όπως είναι το πλήρες όνομά της, γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1983 στη Στοκχόλμη από Μαροκινούς γονείς. Κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής της, η οικογένειά της μετακόμισε στην πόλη του Βέστερος, που βρίσκεται περίπου 100 χιλιόμετρα δυτικά της Στοκχόλμης και είναι για εκείνη «η πατρίδα της», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.
Όλα άρχισαν το 2004, όταν η ίδια συμμετείχε στο σουηδικό «Idol», καταλαμβάνοντας την 4η θέση χάρη στη wildcard που της έδωσαν οι κριτές του μουσικού σόου ώστε να μπορέσει να διαγωνιστεί. Ωστόσο, η Loreen ασχολήθηκε στη συνέχεια με τον χώρο της τηλεόρασης, έχοντας ρόλους πίσω από τις κάμερες.
Επτά χρόνια αργότερα, η Loreen θα διαγωνιστεί στο Melodifestivalen 2011 διεκδικώντας τη νίκη στο εθνικό φεστιβάλ τραγουδιού της Σουηδίας, που συνεπαγόταν και την εκπροσώπηση της χώρας στη Eurovision εκείνης της χρονιάς, η οποία διεξήχθη στο Ντίσελντορφ.
Το τραγούδι με τίτλο «My Heart Is Refusing Me» είναι μία δική της δημιουργία, μαζί με τους Moh Denebi και Björn Djupström. Δυστυχώς, έμεινε στου δρόμου τα μισά καθώς έφτασε μία ανάσα από τον τελικό του Melodifestivalen 2011. Παρ' όλα αυτά, δεν πέρασε απαρατήρητο ακόμα και από τα ελληνικά ραδιόφωνα.
Για την ιστορία, η Σουηδία εκείνη τη χρονιά εκπροσωπήθηκε στη Eurovision από το τραγούδι «Popular», που ερμήνευσε ο Eric Saade και χάρισε στη σκανδιναβική χώρα το… χάλκινο μετάλλιο, συγκεντρώνοντας 185 βαθμούς, πίσω από το Αζερμπαϊτζάν και την Ιταλία.
Η χρονιά που η Loreen έφερε μουσική… «ευφορία» σε όλη την Ευρώπη
Μία ελληνική λέξη έμελλε να στιγματίσει την καριέρα της Loreen, όχι μόνο στη Σουηδία, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η τραγουδίστρια επέστρεψε το 2012 στην εθνική επιλογή της Σουηδίας για τη Eurovision, το λεγόμενο Melodifestivalen.
Το τραγούδι της είχε μόλις μία λέξη για τίτλο, ένα μοτίβο που αποδείχθηκε τυχερό και η Loreen το διατήρησε και στις επόμενες προσπάθειές της με φόντο τη Eurovision. Η ελληνική λέξη «ευφορία», δηλαδή «Euphoria» στα Αγγλικά, ήταν αρκετή ώστε η Loreen να πάρει με χαρακτηριστική άνεση το εισιτήριο για τη Eurovision 2012, που διεξήχθη στο Μπακού.
Μάλιστα, στον τελικό της εθνικής επιλογής της Σουηδίας για τη Eurovision εκείνη τη χρονιά, παρούσα ως προσκεκλημένη της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης της χώρας (SVT) ήταν και η Έλενα Παπαρίζου. Η νικήτρια της Eurovision 2005 ερμήνευσε το κομμάτι «Popular», που είχε εκπροσωπήσει τη Σουηδία στον αμέσως προηγούμενο διαγωνισμό, αλλά σε μία πιο… καμπαρέ εκδοχή. Έτσι, η Έλενα Παπαρίζου εντυπωσίασε το σουηδικό κοινό και τη… Loreen.
Στον διαγωνισμό της Eurovision 2012, η Loreen συμμετείχε ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί. Μάλιστα, αυτό το απέδειξε στα πρώτα δέκα λεπτά της ανακοίνωσης της βαθμολογίας. Η Σουηδία συγκέντρωσε 372 βαθμούς και άφησε πίσω της τη Ρωσία και τη Σερβία, με πάνω από 100 πόντους διαφορά. Έτσι, το κομμάτι που συνέθεσαν οι Thomas G:son και Peter Boström, εκτοξεύθηκε σε όλα τα charts της Ευρώπης αμέσως μετά τον διαγωνισμό – φυσικά έγινε μεγάλη επιτυχία και στην Ελλάδα. Χωρίς υπερβολή, λοιπόν, το «Euphoria» είναι ίσως το πιο επιτυχημένο νικητήριο τραγούδι της Eurovision, τουλάχιστον για τον 21ο αιώνα.
Το αντιφασιστικό μήνυμα της Loreen με φόντο τη Eurovision 2017
Τέσσερα χρόνια μετά τη διοργάνωση της Eurovision στη Σουηδία και συγκεκριμένα στο Μάλμε, με τυπική οικοδέσποινα τη Loreen, η τραγουδίστρια συμμετείχε στο Melodifestivalen 2017. H Loreen έλαβε μέρος στην εθνική επιλογή της Σουηδίας για τη Eurovision εκείνης της χρονιάς, που έγινε στο Κίεβο.
Με τη φήμη της νικήτριας της Eurovision 2012, η Loreen κατέθεσε το τραγούδι «Statements» στην SVT, με την υπογραφή της ίδιας και των Anton Hård Af Segerstad, Joy Deb και Linnea Deb. Κατά τη σκηνική παρουσίαση του «Statements», η τραγουδίστρια επιχείρησε να περάσει ένα ξεκάθαρο αντιφασιστικό μήνυμα. Έτσι, αναπαράστησε στη σκηνή του Melodifestivalen 2017 τη φωτογραφία με τίτλο «Η γυναίκα με την τσάντα».
Ειδικότερα, στη φωτογραφία με τίτλο «Η γυναίκα με την τσάντα» πρόκειται για το στιγμιότυπο που απαθανατίστηκε στην πόλη Βέκχουε της Σουηδίας στις 13 Απριλίου 1985 από τον φωτορεπόρτερ Hans Runesson. Απεικονίζει μία 38χρονη γυναίκα, την Danuta Danielsson, εβραϊκής καταγωγής, που η μητέρα της επέζησε από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, να χτυπάει έναν νεοναζί με μία τσάντα.
Σύμφωνα με τον μελετητή Samuel Merrill, η φωτογραφία αυτή έγινε δημοφιλής για τρεις λόγους: Αποτυπώνει αυτό που ο ουμανιστής φωτογράφος, Henri Cartier-Bresson, αποκαλούσε «αποφασιστική στιγμή» μίας δράσης ή σύνθεσης, προδικάζει και υπονοεί παρά δείχνει ρητά τη βία και απεικονίζει αυτό που φαίνεται να είναι μία ευάλωτη ηλικιωμένη γυναίκα, η οποία αντιμετωπίζει έναν νεαρό νεοναζί skinhead.
«Η γυναίκα με την τσάντα», Βέκχουε Σουηδίας, 13 Απριλίου 1985 | Πηγή: BBC • Hans Runesson
Παρ' όλα αυτά, οι Σουηδοί έδωσαν στη Loreen το εισιτήριο μόνο για τον λεγόμενο γύρο της «Δεύτερης Ευκαιρίας» του Melodifestivalen 2017. Εκεί, η νικήτρια της Eurovision 2012 διασταυρώθηκε με το τραγούδι «Kiss You Goodbye» του Anton Hagman, αλλά δεν απέσπασε την προτίμηση των τηλεθεατών και έτσι δεν προκρίθηκε στον τελικό.
Για την ιστορία, στη Eurovision εκείνης της χρονιάς, η Σουηδία εκπροσωπήθηκε από το τραγούδι «I Can't Go On», που ερμήνευσε ο Robin Bengtsson και έφτασε μέχρι την 5η θέση του διαγωνισμού, με 344 βαθμούς, πίσω – κατά σειρά κατάταξης – από την Πορτογαλία, τη Βουλγαρία, τη Μολδαβία και το Βέλγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου