Κάτι κρύβει ή κάτι φοβάται στο σκάνδαλο των υποκλοπών ο Ανδρουλάκης Θα μάθουμε ποτέ τι κρύβεται πίσω από αυτή την υπόθεση; Και πόσο επηρεάζει τον δημόσιο βίο της χώρας;

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ/EUROKINISSI

 
 


Κάθε φορά που ο Νίκος Ανδρουλάκης μιλάει για το σκάνδαλο των υποκλοπών - και το κάνει πλέον όλο και σπανιότερα - προκύπτει ότι κάτι κρύβει, κάτι φοβάται, ή κάτι ξέρει περισσότερο από όσα λέει.


Αυτή τη φορά απάντησε - στην «Καθημερινή» - στο εξής ερώτημα: «Υποκλοπές: Ένα θεσμικό ατόπημα. Αυτό που θέλω να δω είναι τι συνέχεια θα δώσετε σε αυτή την ιστορία».

Κατ’ αρχάς με το συμπάθιο: απλώς «θεσμικό ατόπημα» είναι η παρακολούθηση ευρωβουλευτή ενός άλλου κόμματος από την αντικατασκοπεία της χώρας; Δεν έχει ποινικές διαστάσεις;

 






Εν πάσει περιπτώσει αυτή ήταν η ερώτηση - και η απάντηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ διόλου πειστική:

«Έχω προσφύγει στα ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια».


Έχει προσφύγει με ποιο τρόπο; Με γενικές «μηνυτήριες αναφορές»;

Γιατί, στην Ελλάδα τουλάχιστον, δεν έχει καταθέσει μήνυση εναντίον συγκεκριμένων προσώπων που αποδεδειγμένα εμπλέκονται: Κοντολέων, Δημητριάδης, εισαγγελέας Βλάχου.

Γιατί δεν τους οδήγησε προσωπικά σε δίκη - με ανάκριση και εδώλιο - ώστε να μιλήσουν για την ουσία: από ποιον πήραν εντολή, με ποιο αιτιολογικό, σε ποιων τα χέρα παραδόθηκε το υλικό που συνέλεξαν και πού βρίσκεται σήμερα;


Δεν ενδιαφέρεται ο επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ να ξέρει τι ακριβώς συνέβη; Δεν ήταν «επισύνδεση» 48 ωρών, αλλά τρίμηνη, ανανεούμενη εντολή για εστίαση της ΕΥΠ στο ίδιο και την καθημερινότητά του σε 24ωρα βάση.

Ως την ημέρα που εξελέγη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Ούτε καν για το λόγο δεν ενδιαφέρεται; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε - στο debate - ότι «δεν ήταν για εθνικό θέμα».


Όμως η ΕΥΠ κάνει - νόμιμες - παρακολουθήσεις και για άλλα θέματα. Γιατί δεν τα απέκλεισε κι αυτά ο πρώην Πρωθυπουργός; Γιατί δεν τον ρώτησε ο Ανδρουλάκης;

Καλές είναι οι αναφορές στο «τελικό ψήφισμα της Επιτροπής PEGA για τις υποκλοπές, που «είναι πολύ σκληρό για την κυβέρνηση». Αλλά πώς ακριβώς περιμένει να «κάνει καλά τη δουλειά της η ελληνική Δικαιοσύνη», όταν δεν την έκανε εδώ και δέκα μήνες;

Και πάλι με το συμπάθιο: Τι εννοεί όταν λέει «δεν είναι προσωπικό ζήτημα», αλλά ζήτημα δημοκρατίας, σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου»;

Δεν είναι προσωπικό ζήτημα, όταν σε ακούνε και σε βλέπουν επί 24ωρου βάσεως για τρεις μήνες;

Έλεος. Θα μάθουμε ποτέ τι κρύβεται πίσω από αυτή την υπόθεση; Και πόσο επηρεάζει τον δημόσιο βίο της χώρας;

Γ. Λ.