Τώρα ή αργότερα;...

Αποφάσισα να θέσω υποψηφιότητα για επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. με ταπεινότητα και γνώση των δυσκολιών και των ρίσκων του εγχειρήματος. Λέω ναι «τώρα» και όχι στις μεγαλοστομίες και τους φανφαρονισμούς τού ποιος θέλει κόμμα και ποιος συνιστώσα. Με ενδιαφέρει να συμμετάσχω και να παρέμβω αρχικά από τη θέση του υποψηφίου και στη συνέχεια ως επικεφαλής του κόμματος, εφόσον το θελήσει η βάση των μελών και φίλων...
Ηταν το μακρινό αλλά και τόσο κοντινό 1959. Στο συνέδριο του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος το κόμμα είχε διχαστεί. Το δίλημμα ήταν εάν, σεβόμενο την ιστορία του, πρέπει να προχωρήσει σε τομές με το παρελθόν του ή να τα αφήσει όλα για αργότερα, αφού ακόμη δεν είχαν κλείσει οι πληγές του ναζισμού.


Ο δήμαρχος Βερολίνου Βίλι Μπραντ και στέλεχος του κόμματος ζήτησε «Τομές τώρα και όχι αργότερα!». Οι σύνεδροι τον υποδέχθηκαν με την κραυγή «Τώρα! Τώρα!». Με αυτό το σύνθημα ζητούσαν τομές στο κόμμα για να μετατραπεί σε κυβερνητικό κόμμα «τώρα κι όχι αύριο», αλλά και σε κόμμα που θα αλλάξει τη ζωή των Γερμανών, άμεσα και όχι στο μακρινό μέλλον. Το συνέδριο αποδέχθηκε την πρότασή του να συζητήσουν για ιδέες και όχι για αξιώματα. Στο Μπαντ Γκόντεσμπεργκ έγινε το σημαντικότερο συνέδριο της γερμανικής και ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.




Αυτό ακριβώς χρειάζεται σήμερα και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. Μια καταιγίδα ιδεών που θα δώσει το μήνυμα μετατροπής του σε κυβερνητικό κόμμα. Και κόμμα κυβερνητικό δεν γίνεσαι εάν συνεχίζεις να λειτουργείς όπως ένα μικρό κόμμα που βολεύεται με το κυνήγι του δεύτερου ή ακόμη και με την απλή άνοδο των ποσοστών σου. Κόμμα κυβερνητικό δεν γίνεσαι, ούτε ακόμη κι αν έχεις τις καλύτερες προτάσεις για επιμέρους τομείς, αλλά δεν έχεις πρόταση για το ποιο μοντέλο κοινωνίας θέλεις. Και για να έχεις πρόταση για το μοντέλο κοινωνίας, πρέπει να γνωρίζεις την κοινωνική διάρθρωση της χώρας και τις μεταρρυθμίσεις που θέλεις να προωθήσεις.




Η συντηρητική και αδιάφορη για τις κοινωνικές επιπτώσεις και ανισότητες άποψη για το ελληνικό μοντέλο, από τη μια αδιαφορεί για το πάγωμα των μισθών των μεσαίων στρωμάτων (δείτε και πρόσφατη έρευνα του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ) και από την άλλη στοχοποιεί τον μικρομεσαίο τομέα ως το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ανάπτυξη της χώρας. Αυτός είναι ο πυρήνας της πολιτικής της κυβέρνησης της Ν.Δ. Αυτή θεωρεί πως οι καθηλωμένοι μισθοί -που αλλιώς ονομάζονται και μείωση του κόστους εργασίας- και η συρρίκνωση του εκτεταμένου μικρομεσαίου τομέα είναι οι παράγοντες που θα απογειώσουν την ανάπτυξη.




Το 57% που πήρε η Ακροδεξιά στη Γαλλία στα εργατικά στρώματα και το 44% στους χαμηλόμισθους υπαλλήλους δείχνουν πού οδηγούν αυτές οι λογικές. Η μείωση του κόστους εργασίας, που από την εποχή των μνημονίων και ύστερα ήταν τεράστια, καμία σοβαρή ανάπτυξη δεν έφερε. Γιατί η δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη προϋποθέτει ισχυρό κράτος πρόνοιας και παραγωγικές ιδιωτικές επενδύσεις, όχι την καταστροφή όλων όσοι παράγουν. Η δε εξάλειψη των μικρομεσαίων, αν επιχειρηθεί, θα είναι μια αποτυχία με τεράστιες κοινωνικές συνέπειες.




Το συντηρητικό μοντέλο απέτυχε, αλλά το σοσιαλδημοκρατικό ακόμη δεν έχει βρει τα πατήματά του. Πρέπει να παρέμβουμε «τώρα» για να μη ζήσουμε την εποχή των τεράτων. Η συζήτηση για τη σοσιαλδημοκρατική, ή όπως αλλιώς θέλετε να την ονομάσετε, εναλλακτική θα πρέπει να γίνει το αντικείμενο πάνω στο οποίο θα διαμορφωθούν οι πλατφόρμες όλων των υποψηφίων για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ.


Αποφάσισα να θέσω υποψηφιότητα για επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ., γιατί με ταπεινότητα και γνώση των δυσκολιών και των ρίσκων του εγχειρήματος με ενδιαφέρει αυτή η συζήτηση. Λέω ναι «τώρα» σ’ αυτήν και όχι στις μεγαλοστομίες και τους φανφαρονισμούς τού ποιος θέλει κόμμα και ποιος συνιστώσα. Με ενδιαφέρει να συμμετάσχω και να παρέμβω αρχικά από τη θέση του υποψηφίου και στη συνέχεια ως επικεφαλής του κόμματος, εφόσον το θελήσει η βάση των μελών και φίλων, στη συζήτηση που θα αφορά το πώς θα μετατρέψουμε ξανά το κόμμα σε κόμμα κυβερνητικό και όχι σε κόμμα που κυνηγά να πιάσει την ουρά του. Επειδή ακριβώς δεν θέλω να απουσιάσω από αυτές τις εξελίξεις, έθεσα υποψηφιότητα, χωρίς να ξεχνώ ούτε κατά ένα γιώτα τις υποχρεώσεις μου ως δημάρχου. Ιστορικά παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Ξεκίνησα το άρθρο μου με ένα από αυτά.




Χάρης Δούκας (Δήμαρχος Αθηναίων, υποψήφιος για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ.)


efsyn.gr