Μια σοκαριστική υπόθεση, που αντικατοπτρίζει τα τρωτά σημεία και τις διαχρονικές παθογένειες των ελληνικών διωκτικών αρχών, ήρθε στο φως μετά τη χρηματική καταδίκη, που επιδικάστηκε στη χώρα μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ).
Πρόκειται για μια αδιανόητη αστυνομική και δικαστική πλάνη που συντελέστηκε μέσα από μια σειρά απαράδεκτων για ευνομούμενη πολιτεία αυθαιρεσιών.
Θύμα υπήρξε ένας 37χρονος από το Κογκό που συνελήφθη το 2018 ,οδηγήθηκε στη φυλακή όπου παρέμεινε 168 ημέρες γιατί οι αρχές θεώρησαν πως ήταν κάποιος…άλλος που καταζητούνταν για υπόθεση ναρκωτικών. Ακόμα όμως κι όταν ο ίδιος ο Yannick Nsingi, για τον οποίο πρόκειται, απέδειξε με εξέταση δακτυλικών αποτυπωμάτων ότι δεν ήταν ο καταζητούμενος ,οι ελληνικές αρχές συνέχισαν να τον κρατούν στη φυλακή. Έπρεπε να γίνουν δύο πραγματογνωμοσύνες οι οποίες επιβεβαίωσαν τους ισχυρισμούς του 37χρονου κι έπειτα από 168 ημέρες, όπου φυλακίστηκε αδίκως χωρίς αιτιολογία από την πλευρά της ελληνικής δικαιοσύνης, αποφυλακίστηκε. Ωστόσο, ο γολγοθάς αυτού του ανθρώπου δεν τελείωσε εκεί, καθώς οι δικαστικές αρχές αρνήθηκαν να του επιδικάσουν αποζημίωση με ένα σκεπτικό που όπως έκρινε το ΕΔΔΑ καταδεικνύει μια λειτουργία ακραίας τυπολατρίας των ελληνικών δικαστικών αρχών κατά την απονομή δικαιοσύνης σε βάρος αυτού που πραγματικά επιτάσσει το πνεύμα του νόμου.
Πώς ξεκίνησε η ιστορία
Στην υπόθεση του άτυχου 37χρονου τα κραυγαλέα λάθη που έγιναν παρουσιάζουν μια εικόνα λειτουργίας της Δικαιοσύνης που σίγουρα δεν περιποιεί ιδιαίτερη τιμή σε ό,τι αφορά την ταχύτητα και τα αντανακλαστικά της.
Ήταν τον Ιούνιο του 2018, όταν ο Yannick Nsingi, συνελήφθη από την αστυνομία στην Αθήνα. Έπειτα από εξακρίβωση στοιχείων καταγράφηκε με το όνομα “Ο.C.” στο αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας. Ωστόσο, το όνομα αυτό ήταν ίδιο με εκείνο ενός καταζητούμενου ατόμου από το 2011, το οποίο και είχε καταδικαστεί σε οκταετή κάθειρξη για παράνομη κατοχή ναρκωτικών. Λίγο μετά ο Yannick Nsingi οδηγήθηκε στον εισαγγελέα Θεσσαλονίκης κι έπειτα οδηγήθηκε στη φυλακή. Ντροπιαστικά για την εικόνα της Δικαιοσύνης είναι όσα εκτυλίχθηκαν και στη συνέχεια. Ο ίδιος εξέφρασε τις αντιρρήσεις του λέγοντας ότι δεν ήταν το πρόσωπο το οποίο είχε καταδικαστεί. Έτσι, ζήτησε να ληφθούν από τον ίδιο δακτυλικά αποτυπώματα, αίτημα το οποίο και πραγματοποιήθηκε. Η έκθεση της πραγματογνωμοσύνης ανέτρεψε τα δεδομένα της υπόθεσης, καθώς ανέφερε ότι τα δακτυλικά του αποτυπώματα δεν ταίριαζαν με τα αποτυπώματα του πραγματικού καταζητούμενου.
Ωστόσο, τα όσα έζησε ο προσφεύγων δε σταματούν εδώ.
Δύο πραγματογνωμοσύνες- καταπέλτης
Παρά τα συμπεράσματα της έκθεσης το ποινικό δικαστήριο απέρριψε τις αντιρρήσεις του χωρίς καμία αιτιολογία. Ωστόσο, ο προσφεύγων δεν εγκατέλειψε τον αγώνα δικαίωσης του. Τον Νοέμβριο του 2018, έκανε νέα αίτηση ισχυριζόμενος για ακόμη μια φορά πως δεν είναι το πρόσωπο το οποίο είχε καταδικαστεί. Το δικαστήριο ανέβαλε την υπόθεση ζητώντας αποδείξεις με μάρτυρες και νέα έκθεση δακτυλικών αποτυπωμάτων. Μάλιστα, το χάος του δικαστικού συστήματος αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά από το γεγονός, πως η νέα έκθεση πραγματογνωμοσύνης επιβεβαίωσε την πρώτη. Συγκεκριμένα, η δεύτερη έκθεση επεσήμανε την ορθότητα των πορισμάτων της πρώτης καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως τα δακτυλικά αποτυπώματα του προσφεύγοντος ήταν διαφορετικά από εκείνα του ατόμου, που αναζητείτο από το 2011.
Το δικαστήριο αρνήθηκε την αποζημίωση
Λίγες μέρες μετά ο προσφεύγων αποφυλακίστηκε καταθέτοντας αίτηση αποζημίωσης στο ποινικό δικαστήριο επισημαίνοντας πως φυλακίστηκε παράνομα για 168 ημέρες εξαιτίας λάθους κατά την διάρκεια καταχώρησης των προσωπικών στοιχείων όταν και συνελήφθη. Παράλληλα, κατήγγειλε το γεγονός πως δεν έλαβαν υπόψη τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία προσκόμισε στο δικαστήριο, ώστε να αφεθεί ελεύθερος.
Ωστόσο, οι αργοπορίες, οι αναβολές και οι καθυστερήσεις της υπόθεσης δε σταματούν εδώ, με αποτέλεσμα η «επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης» να
φαντάζει κενό γράμμα. Το δικαστήριο αρνήθηκε να επιδικάσει αποζημίωση επισημαίνοντας πως το δικαίωμα αυτό το είχε όποιος είχε κρατηθεί προσωρινά και στη συνέχεια αθωώθηκε αμετάκλητα ή όσοι αθωώθηκαν μετά από επανάληψη της διαδικασίας.
Τυπολατρία της ελληνικής δικαιοσύνης
Το ευρωπαϊκό δικαστήριο έθεσε το ζήτημα νομιμότητας της κράτησης του προσφεύγοντος, καθώς δεν υπήρξε καμία αιτιολογία ως προς την φυλάκιση του. Παράλληλα, επεσήμανε, πως δεν ελήφθησαν σοβαρά υπόψη τα αποδεικτικά στοιχεία του προσφεύγοντος και οι αντιρρήσεις που εξέφρασε. Την ίδια στιγμή, το δικαστήριο υπογράμμισε πως παρά το γεγονός, πως και οι δύο πραγματογνωμοσύνες για εξέταση των δακτυλικών αποτυπωμάτων απέδειξαν ρητά πως ο προσφεύγοντας δεν ήταν το άτομο που έπρεπε να συλληφθεί ,εντούτοις οι εγχώριες αρχές τις αγνόησαν επιδεικτικά.
Τα κραυγαλέα αυτά σφάλματα συνιστούν παραβίαση του άρθρο 5 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) για την αρχή της προστασίας από την αυθαιρεσία.
Μια ακόμη σημαντική πτυχή, που πρέπει να προσδιοριστεί είναι το σκεπτικό της απόφασης του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, το οποίο κατηγορεί την ελληνική δικαιοσύνη για τυπολατρία σε βάρος της ουσιαστικής απονομής δικαίου.
Χρηματική καταδίκη της Ελλάδας
Το ΕΔΔΑ λαμβάνοντας υπόψη το κράμα λαθών της Ελλάδας και τα όσα σοκαριστικά έζησε ο Yannick Nsingi μέχρι να αθωωθεί έκρινε ότι συνιστούν παραβίαση την αρχή της προστασίας από την αυθαιρεσία που κατοχυρώνεται από το άρθρο 5 της ΕΣΔΑ και επιδίκασε σε βάρος της χώρας μας 8.000 για ηθική βλάβη στον προσφεύγοντα, καθώς και 55,80 ευρώ για τα έξοδα και τις δαπάνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου