Εργασιακή φτώχεια: Μείωση επιβαρύνσεων ή αυξήσεις στους μισθούς; Οι φόροι, η ακρίβεια και οι Συλλογικές Συμβάσεις Σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις η ακρίβεια και η ανεπάρκεια πόρων επιβίωσης είναι τα βασικά προβλήματα της ελληνικής οικογένειας σήμερα.

  


Γράφει ο Χρήστος Μέγας
 


Οι 6 με 7 στους 10 δεν μπορούν να βγάλουν το μήνα με το εισόδημα που έχουν. Οι 4 στους 10 δεν έχουν για τα αναγκαία…

Σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις η ακρίβεια και η ανεπάρκεια πόρων επιβίωσης είναι τα βασικά προβλήματα της ελληνικής οικογένειας σήμερα. Και αυτά που οδηγούν τους ερωτώμενους στις δημοσκοπήσεις… μακριά από την κυβέρνηση (ΝΔ).


Για την συρρίκνωση, μέχρι φτωχοποίησης των μισθωτών, του διαθέσιμου εισοδήματος ευθύνονται:

- Τα ολιγοπώλια, που διαμορφώνον αυθαίρετα τις τιμές. Μάλιστα τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρείται αυξητική τάση στα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας, τα οποία διατηρηθήκαν σε κάπως πιο χαμηλά επίπεδα στη διάρκεια της θύελλας των ανατιμήσεως και στα οποία… ακούμπησαν πολλά νοικοκυριά. Γενικά οι τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης ακολουθούν τον ανελαστικό κανόνα: 1/3 κόστος προμήθειες, 1/3 έξοδα (φόροι, μισθοί, ενοίκια και ενεργεία) και 1/3 κέρδος…
- Την υψηλή φορολογία η οποία εργαλειοποιήθηκε από την κυβέρνηση προκειμένου να αυξήσει τα φορολογικά έσοδα. Από τον ΦΠΑ λόγω των ανατιμήσεων (σ.σ. η συνολική ζήτηση έχει περιοριστεί εν σχέσει με τα προηγουμένη χρόνια αλλά ο τζίρος των σουπερ μάρκετ έχει αυξηθεί λόγω υψηλότερων τιμών πώλησης, άρα περισσότερα έσοδα από έμμεσους φόρους) και τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίκας υπολογίζεται ότι φέτος αυξήθηκαν τα έσοδα του προϋπολογισμού κατά 5 δισ. ευρώ.
- Οι χαμηλές αυξήσεις καθώς η αγοραστική δύναμη των μισθωτό είναι η δεύτερη χειρότερη στην Ευρωπαϊκό Ένωση (μετά τη Βουλγαρία) και είναι υποδεέστερη του μνημονιακού έτους 2010.


Πρόσθετα, ο (σκληρός) πυρήνας του πληθωρισμού φέτος (πλην τροφίμων και καυσίμων που γενικά παρουσιάσουν μεγάλη μεταβλητότητα) αυξήθηκες κατά 3,7% έναντι μέσου πληθωρισμού στο 3% (προϋπολογισμός 2025) . Αυτό παραπέμπει σε παράταση της ακραίας ακρίβειας και το νέο έτος. Πόσο μάλιστα όταν η κυβέρνηση δεν εξετάζει την, παροδική έστω, μείωση των συντελεστών ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης και δεν σχεδιάζει να ελέγξει τα ολιγοπώλια ως προς τη διαμόρφωση των τιμών.

Κατά συνέπεια, δεν μένει παρά μια γενναία αύξηση των αμοιβών για την στήριξη των εργατικών οικογενειών.


Σύμφωνα με τη Eurostat για την περίοδο 2008-2023 όσον αφορά το μέσο ισοδύναμο καθαρό εισόδημα (μετά την αφαίρεση φόρων και εισφορών) σε σταθερές μονάδες αγοραστικής δύναμης:

α/ Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ε.Ε. που έχει μείωση (-8,01%) το 2023 σε σχέση με το 2008!

β/ Την ίδια περίοδο το μέσο καθαρό εισόδημα στην Ε.Ε. είναι αυξημένο κατά 43%.


γ/ Σε όλες τις άλλες χώρες που πέρασαν από πολιτικές τύπου «μνημονίων» έχουν ανακάμψει πλήρως τα εισοδήματα σε σύγκριση με το 2008: Κύπρος +13,98%, Ιρλανδία +16,81%, Ισπανία +23,12%, Ιταλία 30,55%, Πορτογαλία +35,82%.
Επιπλέον στην Ελλάδα μόλις το 24% των εργαζομένων καλύπτονται από Συλλογικές Συμβάσεις (ΣΣΕ). Οι υπόλοιποι βρίσκονται στο έλεος της κρατικής… διατίμησης. Ότι ορίσει κάθε χρόνο το υπουργικό συμβούλιο σαν τιμή/αξία της εργατικής δύναμης….

Σε χώρες που κυριαρχεί η μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα, όπως η Ελλάδα όπου άνω του 93% των επιχειρήσεων είναι μικρότερες των 9 αμίσθωτων, είναι δύσκολο να υπογραφεί Συλλογική Σύμβαση.
Ντάμπινγκ

Ταυτόχρονα, οι ευρωπαϊκοί πόροι και οι εθνικές επιδοτήσεις δίνονται προς την επιχειρηματική τάξη χωρίς την ανάληψη ορισμένων κοινωνικών-αναπτυξιακών-περιβαλλοντικών δεσμεύσεων. Επί του προκειμένου, μπορεί μια μεγάλη, για τα ελληνικά δεδομένα, επιχείρηση, ας πούμε με 150 εργαζομένους, να πάρει ένα πρόγραμμα ΕΣΠΑ ακόμη και εάν δεν είναι μέλος του οικείου/κλαδικού Συνδέσμου επιχειρήσεων. Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγει τις διαπραγματεύσεις για τους μισθούς/δεν δεσμεύεται από το αποτέλεσμα των συμβάσεων που συνάπτονται…

Ακόμη χειρότερα: Μη μετέχοντες πολλές επιχειρήσεις στις οικείους συνδέσμους δεν συμπληρώνεται το αναγκαίο ποσοστό 50% των μισθωτών που καλύπτουν οι επιχειρήσεις που υπογράφουν την (κλαδικού) ΣΣΕ. Κατά συνεπεία, αυτή η Σύμβαση δεν επεκτείνεται υποχρεωτικά στο σύνολο των μισθωτών του κλάδου.


Απώτερο αποτέλεσμα: και οι επιχειρήσεις μέλη που συνδέσμου αναζητούν τρόπο απεγκλωβισμού. Η ιδιότητα του μέλους ης εργοδοτικής ένωσης οδηγεί, εκ των πραγμάτων, σε υψηλότερους κλαδικούς μισθούς, ενώ οι εκτός των τειχών απλώς καταβάλλουν τον βασικό εισαγωγικό μισθό.

Η κυβερνήσει πυροδοτεί έτσι το κοινωνικό ντάμπινγκ!

Τα ανωτέρω, τόσο ως προς το χαμηλό ποσοστό εργαζομένων που καλύπτονται από ΣΣΕ, όσο και την ανάγκη ενίσχυσης των μισθών, αναγνωρίζεται εμμέσως πλέον και από την κυβέρνηση.


Αλλά, με το σχέδιο νόμου που κατέθεσε στη Βουλή η υπουργός Εργασίας Νίκη Κεραμέως, αφενός καταφεύγει σε ένα τρικ αναπροσαρμογής των αμοιβών χωρίς να μετέχουν/εμπλέκονται οι άμεσα ενδιαφερόμενοι (εργοδότες και εργαζόμενοι μέσω συλλογικών διαπραγματεύσεων) και, αφετέρου, μετατίθεται το νέο σύστημα προσδιορισμού των κατώτατο αμοιβών για το μακρινό 2027.Μέχρι τότε θα διατηρείται το σύστημα της κρατικά διαμορφωμένης αμοιβής, της μόνης αξίας που είναι στη διατίμηση στην Ελλάδα….