Μπλόκο στα αντιπλημμυρικά της Αττικής από το... Αττικόψαρο Καθυστέρηση στο αντιπλημμυρικό έργο Ερασίνου λόγω προστασίας του αττικόψαρου, τι είπε ο Νίκος Ταχιάος.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ/EUROKINISSI

 
 


Ο υφυπουργός Μεταφορών και Υποδομών, Νίκος Ταχιάος, έδωσε διευκρινίσεις σχετικά με την καθυστέρηση στο αντιπλημμυρικό έργο στην περιοχή του Ερασίνου, έργο που αφορά την αποχέτευση των Μεσογείων.

Σε δηλώσεις του στον ΣΚΑΪ, ο κ. Ταχιάος επισήμανε ότι η εκτέλεση έχει «παγώσει», λόγω της διακοπής χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, έπειτα από καταγγελίες περιβαλλοντικών οργανώσεων για την απειλή που ενδέχεται να διατρέχει το τοπικό είδος αττικόψαρου.


Ο κ. Ταχιάος εξήγησε ότι η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων έχει λάβει υπόψη της όλα τα σχετικά ζητήματα, ωστόσο «υπάρχει έντονος περιβαλλοντικός ακτιβισμός που τελικά εμποδίζει τα έργα».

Όπως τόνισε, οι παρεμβάσεις αυτού του τύπου μπορεί να επιφέρουν αλλοιώσεις στο φυσικό τοπίο, αλλά είναι προς όφελος της κοινωνίας. 


Παρότι ο ίδιος δεν θεωρεί ότι η καθυστέρηση του έργου συνεπάγεται με άμεσο κίνδυνο, υπογράμμισε ότι «όταν έχεις εργολάβο και καθυστερήσεις, δημιουργούνται απαιτήσεις που πρέπει να ικανοποιηθούν».

Το έργο, το οποίο συνδέεται άμεσα με τις ανάγκες της περιοχής λόγω της ύπαρξης του αεροδρομίου, αναμένεται να προσφέρει ουσιαστική αντιπλημμυρική θωράκιση στα Μεσόγεια και γύρω περιοχές, αντιμετωπίζοντας χρόνιες ανάγκες απορροής των υδάτων του Ερασίνου.







Τι είναι το αττικόψαρο

Σύμφωνα με την wikipedia, το αττικόψαρο (Pelasgus marathonicus) είναι ψάρι που ανήκει στον κλάδο των ακτινοπτερυγίων, στην οικογένεια των Κυπρινίδων, και ζει σε γλυκά νερά. Είναι ενδημικό στο γεωγραφικό διαμέρισμα της Στερεάς Ελλάδας. Περιγράφηκε για πρώτη φορά ως ξεχωριστό είδος με το όνομα Leucaspius marathonicus το 1921.

Είναι μικρό ψάρι, μήκους 3-7 εκ. Η πλευρική γραμμή έχει περίπου 40 λέπια, που εκτείνονται από τη γωνία της σχισμής της ουροδόχου κύστης έως τη βάση της ουράς. Το ραχιαίο πτερύγιο έχει 3 απλές και 7-8 διακλαδιζόμενες ακτίνες. Η ουρά είναι διχαλωτή. Το χρώμα του σώματος είναι γκριζοκαφέ, χλωμό στην κοιλιακή πλευρά με μια στενή, διαμήκη μαύρη ταινία στα πλευρά.

Το αττικόψαρο συναντάται στον Σπερχειό, στον βοιωτικό Κηφισό και στα ρέματα της πεδιάδας του Μαραθώνα.


Παλαιότερα εντοπιζόταν και στον αθηναϊκό Κηφισό, αλλά εξαφανίστηκε κατά τη δεκαετία του 1970. Ανακαλύφθηκε εκ νέου στον ποταμό το 2013.

Το αττικόψαρο απαιτεί περιοχές με αργή ροή ή και στάσιμα νερά. Συνήθη ενδιαιτήματά του είναι οι πηγές, οι βάλτοι και τα ποτάμια.

Έχει προσδόκιμο ζωής δύο ετών,ενώ τρέφεται με μεγάλη ποικιλία υδρόβιων ασπόνδυλων, φυκιών και υπολειμμάτων.

Ο πληθυσμός στην περιοχή του Μαραθώνα έχει πληγεί σοβαρά από την αποστράγγιση υδάτων για την κάλυψη γεωργικών αναγκών, ενώ απειλείται επίσης από την ξηρασία, τη ρύπανση και την υπάρξη ειδών που είναι ξένα για τις περιοχές που απαντάται παραδοσιακά το αττικόψαρο, όπως η πέστροφα (Oncorhynchus mykiss) και το κουνουπόψαρο (Gambusia holbrooki).


Το αττικόψαρο είναι απειλούμενο είδος, αλλά η Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης το ταξινομεί ως σχεδόν απειλούμενο