Στις 8 ∆εκεµβρίου ο Μοχάµεντ αλ Τζουλάνι, ένας από τους πιο καταζητούµενους τροµοκράτες στον κόσµο, επικηρυγµένος µε δέκα εκατοµµύρια δολάρια από τις ΗΠΑ, µπήκε µε τους στρατιώτες του στη ∆αµασκό, σηµατοδοτώντας την πτώση του καθεστώτος Ασαντ. Ο Τζουλάνι, παρότι ηγέτης της τροµοκρατικής τζιχαντιστικής οργάνωσης Αλ Νούσρα, η οποία προέκυψε από την Αλ Κάιντα, αντιµετωπίστηκε από τη ∆ύση ως απελευθερωτής της Συρίας. Μία εβδοµάδα µετά την επικράτηση των τζιχαντιστών φαίνεται ότι οι σκοποί της τροµοκρατίας συναντούν τους γεωπολιτικούς σχεδιασµούς. Εγιναν όµως όλα ξαφνικά και απροειδοποίητα; Η προσπάθεια του Documento να ερευνήσει τη διαδροµή του Τζουλάνι και των τζιχαντιστών οδήγησε σε δεδοµένα που συνθέτουν ένα παζλ που µοιάζει µε θεωρία συνωµοσίας. Επί χρόνια η επικίνδυνη Αλ Νούσρα και ο ηγέτης της χρηµατοδοτούνται από επιχειρηµατικές οντότητες της ∆ύσης. Στη διακίνηση του χρήµατος προς την τροµοκρατία συµµετέχουν τράπεζες, κράτη, όπως το Κατάρ και η Τουρκία, ενώ ιδιαίτερο ρόλο έχουν πολιτικοί και δηµοσιογράφοι. Στην αναζήτηση των χρηµατοδοτών των ισλαµιστών της Συρίας βρεθήκαµε απέναντι σε µια αναπάντεχη πραγµατικότητα. Οι συµµετέχοντες στην επένδυση του Ναυαγίου στη Ζάκυνθο, η οποία εµφανίστηκε ως σωτήρια και αποδεικνύεται πλέον και δικαστικά ως απάτη, έχουν καταγγελθεί στα δικαστήρια της Βρετανίας ως χρηµατοδότες του Τζουλάνι και της ισλαµικής τροµοκρατίας. Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας Pimana Κριστιάν Κοµέρ είναι ένας από τους 17 καταγγελθέντες στο Λονδίνο για χρηµατοδότηση της τροµοκρατίας, µέσα από ένα πλέγµα εταιρειών real estate και επενδύσεων. Ο Κοµέρ φαίνεται να είναι ιδιοκτήτης πάνω από 15 εταιρειών στην Ελλάδα. Βασικό επιχειρηµατικό όχηµα του Κοµέρ είναι η Pimana, η οποία θα επένδυε υποτίθεται στη Ζάκυνθο. Στο ∆Σ της Pimana συµµετέχουν ο Ευθύµιος Μπουλούτας και ο Κωνσταντίνος Θανάσουλας, πρώην διευθύνων σύµβουλος της ΛΑΡΚΟ και άνθρωπος του περιβάλλοντος Μητσοτάκη. Ο Μπουλούτας είναι ταυτόχρονα διευθύνων σύµβουλος του Οµίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ, στον οποίο πρόεδρος είναι ο Γιώργος Μυλωνογιάννης, επιστήθιος φίλος του Κυριάκου και της Μαρέβας Μητσοτάκη και δικηγόρος τους. Η ουσιαστική όµως σχέση συµπάθειας του Κυρ. Μητσοτάκη µε την αµαρτωλή (πολλαπλώς πλέον) «επένδυση στο Ναυάγιο» δεν αφορά τις πιθανές συµπτώσεις σε σχέση µε τα πρόσωπα των διάφορων εταιρειών. Εχει οµολογηθεί από τον ίδιο. Στις 10.12.2016 ο Κυρ. Μητσοτάκης στην τοποθέτησή του στη Βουλή, παρότι έχει ήδη αρχίσει να αποκαλύπτεται η απάτη, υπεραµύνθηκε της επένδυσης: «Θα µπορούσε η Ελλάδα να µετατραπεί σε ένα πραγµατικό επενδυτικό Ελ Ντοράντο, αλλά η κυβέρνησή σας (σ.σ.: ΣΥΡΙΖΑ) είναι αυτή που τορπιλίζει κάθε νέα επένδυση και υποσκάπτει κάθε υφιστάµενη: ∆ΕΣΦΑ, Ελληνικός Χρυσός, επενδύσεις στη Ζάκυνθο».
Οι συµµετέχοντες στην επένδυση στη Ζάκυνθο, που παρουσιάστηκε ως σωτήρια, έχουν καταγγελθεί στα βρετανικά δικαστήρια ως χρηµατοδότες του Τζουλάνι και της ισλαµικής τροµοκρατίας
Στις 7 Μαΐου 2014, σε ένα γραφείο της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας 14, ένας ιδιώτης από τη Ζάκυνθο, ο Γεώργιος Χάρος, υπέγραψε ένα συµβόλαιο µε το οποίο πουλούσε 15.000 στρέµµατα στη βορειοδυτική πλευρά της Ζακύνθου, στη θέση όπου είναι το γνωστό Ναυάγιο, στην εταιρεία Pimana AE Ακινήτων. Ισως η υπογραφή του κυρίου µε το όχι και τόσο εύηχο όνοµα να είναι η πιο διαφηµισµένη υπογραφή των τελευταίων δεκαετιών. Σύσσωµος σχεδόν ο ελληνικός Τύπος επευφηµούσε τη µεγάλη αναπτυξιακή συµφωνία πίσω από την οποία βρισκόταν ο ίδιος ο εµίρης του Κατάρ Χαµάντ µπιν Χαλίφα αλ Θάνι. Η συµφωνία διαφηµίστηκε όχι επειδή ήταν επιτυχής, αλλά µάλλον γιατί έπρεπε να καλυφθεί µια απάτη. Στη Ζάκυνθο ξέσπασαν διαµαρτυρίες γιατί τα 15.000 στρέµµατα, όπως κατήγγειλαν οι κάτοικοι, οι δήµοι και ιδιώτες, δεν ανήκαν στον πωλητή. Ξεκίνησε µια έντονη νοµική διαµάχη, κατά τη διάρκεια της οποίας υπήρξαν χιλιάδες δηµοσιεύµατα που εµφάνιζαν τους διαµαρτυρόµενους κατοίκους ως αντιδραστικούς και µίζερους που εµποδίζουν την ανάπτυξη. Πρωτοσέλιδα εφηµερίδων εµφάνιζαν τον εµίρη του Κατάρ να µιλά δικαιολογηµένα υποτιµητικά για την Ελλάδα που είναι ανάξια να διαχειριστεί το µέλλον της.
Οι κάτοικοι της Ζακύνθου δεν πτοήθηκαν. Επειτα από δικαστικές περιπέτειες το Συµβούλιο Πληµµελειοδικών Αθηνών παρέπεµψε επτά άτοµα να δικαστούν, γιατί συµµετείχαν σε µια διαδικασία πώλησης γνωρίζοντας ότι η γη δεν ανήκει στην πραγµατικότητα σε αυτόν που την πουλούσε. Ανάµεσα σε αυτούς που παραπέµφθηκαν σε δίκη είναι η Τζουµάνα Μπεσάρα, πρόεδρος της αγοράστριας εταιρείας Pimana και κουνιάδα του ιδιοκτήτη Κριστιάν Κοµέρ.
Από την «επένδυση» στους τζιχαντιστές
Ο Κρ. Κοµέρ είναι ένας Λιβανέζος µε υπηκοότητα Καναδά που φαίνεται να επενδύει σε όλο τον κόσµο και σε όλο το φάσµα των επιχειρήσεων. Η Ελλάδα είναι η αδυναµία του, αφού φαίνεται να διαµένει αρκετό καιρό. Στη φερόµενη επένδυση της Ζακύνθου ο Κοµέρ είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας, η οποία αρχικώς εµφανιζόταν να διαχειρίζεται χρήµατα του εµίρη. Η αναζήτηση των δραστηριοτήτων του Κοµέρ οδηγεί όµως και στην υπόθεση CL-2021-332 στο Ανώτατο ∆ικαστήριο του Λονδίνου. Σε αυτή την υπόθεση ο Σύριος Basel Hashwah, µαζί µε οµάδα άλλων µαρτύρων, έχει καταγγείλει την Qatar Bank, την Doha Bank και µια σειρά από επιχειρηµατίες, µεταξύ των οποίων και τον Κοµέρ για χρηµατοδότηση της τροµοκρατικής οργάνωσης Αλ Νούσρα του Μοχάµεντ Τζουλάνι. Το δικαστήριο, το οποίο είναι σε εξέλιξη, πρέπει να κρίνει πρωτίστως αν οι κατηγορούµενοι, οι οποίοι είναι παράγοντες του Κατάρ, µπορούν να δικαστούν, αφού κάποιοι από αυτούς έχουν ασυλία. Στην κρίση του δικαστηρίου υπεισέρχονται και θέµατα διεθνούς δικαίου, όπως το ερώτηµα αν µπορεί να δικαστεί το Κατάρ και οι παράγοντές τους ως χρηµατοδότες της τροµοκρατίας.
Τα στοιχεία που παρέχονται στη δικογραφία φαίνεται να είναι πολλά. Περιγράφεται ένα πλέγµα µε κατασκευαστικές εταιρείες οι οποίες υπερκοστολογούν έργα και στη συνέχεια µέσω τραπεζών, κυρίως του Κατάρ, τροφοδοτούν µε τα υπερκέρδη τους Σύριους τζιχαντιστές. Βασικό ρόλο στη µεταφορά των χρηµάτων παίζει η Τουρκία.
Αναφέρεται συγκεκριµένα στις καταγγελίες:
«Η συνωµοσία για τη χρηµατοδότηση της τροµοκρατίας πραγµατοποιήθηκε σε συνδυασµό µε τη Μουσουλµανική Αδελφότητα και (στην πρωτοβάθµια υπόθεση) µε τη συµµετοχή της υπηρεσίας πληροφοριών του Κατάρ. Ο συντονισµός και η χρηµατοδότηση λαθραίων δραστηριοτήτων, µαζί µε τη Μουσουλµανική Αδελφότητα, γίνεται µέσω της Τουρκίας, από (τουλάχιστον) το 2010 και µετά. Το ξέπλυµα και η διοχέτευση κεφαλαίων προς την Αλ Νούσρα µέσω µεταφορών και αναλήψεων από λογαριασµούς των –κρατούµενων– και εν γνώσει που διατηρούνται στην πρώτη και τη δεύτερη εναγόµενη τράπεζα (QNB και Doha Bank αντίστοιχα)… Υπερτιµηµένες κατασκευαστικές συµβάσεις που ανατέθηκαν στους ∆ωδέκατο και ∆έκατο Εναγόµενους, εξέχοντες επιχειρηµατίες και ενεργούς υποστηρικτές της τροµοκρατίας (ή/και στις κατασκευαστικές εταιρείες τους) από το Ιδιωτικό Γραφείο Μηχανικών. Σκοπός του Ιδιωτικού Γραφείου είναι η παροχή εµπορικής χρηµατοδότησης τεχνικών έργων. Μολονότι οι κατασκευαστικές συµβάσεις ήταν φαινοµενικά νόµιµες, και όσον αφορά πραγµατικά έργα, στην περίπτωση αυτή χρησιµοποιήθηκαν ως δοµή µέσω της οποίας διευκολύνεται η διοχέτευση κεφαλαίων προς την Αλ Νούσρα.
Χτύπησαν καµπανάκια και στην Ελλάδα
Το υπερτιµηµένο στοιχείο τους ξεπλύθηκε µέσω τραπεζών όπως η Doha Bank και η Qatar National Bank». Σχετίζεται όµως η επένδυση στη Ζάκυνθο µε χρηµατοδοτήσεις των ισλαµιστών στη Συρία; Ακόµη και αν αποδειχθεί ότι ο Κοµέρ στην επιχειρηµατική του δραστηριότητα εµπλέκεται όπως περιγράφεται στα δικόγραφα του Λονδίνου, αποτελεί η επιµονή για το Ναυάγιο παρά τις δικαστικές περιπέτειες µέρος ενός τέτοιου σχεδίου;
Κάτι τέτοιο θα µπορούσαν ίσως να το απαντήσουν οι υπηρεσίες της χώρας. Γνωρίζουν κάτι; Απ’ ό,τι φαίνεται κάτι ξέρουν. Την 1η ∆εκεµβρίου 2015 η εφηµερίδα «Ανεξαρτησία» (εκδόθηκε για λίγο από τον Γιώργο Τράγκα) βγήκε µε πρωτοσέλιδο: «Ντοκουµέντο. Αδιάσειστα στοιχεία στα χέρια των ελληνικών διωκτικών αρχών. Βρέθηκαν λογαριασµοί της Αλ Κάιντα στην Αθήνα. Στο φως αποκαλυπτικά έγγραφα για το πώς γινόταν η χρηµατοδότηση της τροµοκρατίας. Το χρυσό κόλπο µε τις εταιρείες real estate».
Στο εσωτερικό της εφηµερίδας το ρεπορτάζ υποστηρίζει ότι εταιρείες χρησιµοποιήθηκαν ως πλυντήριο βρόµικου χρήµατος για να χρηµατοδοτηθεί η Αραβική Ανοιξη. Γράφει ο συντάκτης: «Οπως διαπιστώθηκε από την κίνηση των χρηµάτων, µέρος των ποσών που πιστώθηκαν στον λογαριασµό της Joumana Bechara διατέθηκαν για τα νοσήλια Λίβυων τραυµατιών, σε τρία διαφορετικά ιδιωτικά νοσοκοµεία της Αθήνας. Το παιχνίδι χόντρυνε ακόµη περισσότερο το 2012, όταν εκδόθηκαν επιταγές συνολικού ύψους 8.000.000 ευρώ, µε αιτιολογία τη (δήθεν) εξόφληση προσυµφώνου αγοράς βραχονησίδας στο Ιόνιο (Μεγάλο Πόδι). Ενώ το 2012 άνοιξαν λογαριασµό στο όνοµα Κυπριακής Εταιρείας, εκπρόσωποι της οποίας εµφανίζονται οι Jamal Joratli, Joumana Bechara και Cristian Comair και µοναδικός µέτοχος ο τελευταίος, στον οποίο λογαριασµό εµβάστηκε ποσό 3.558.000 ευρώ µε αιτιολογία (δήθεν) αγορά πέντε νησίδων στο Ιόνιο…».
Το δηµοσίευµα της εφηµερίδας δεν διαψεύστηκε ούτε οι αναφερόµενοι στο ρεπορτάζ κινήθηκαν εναντίον της. Αυτό που συνέβη ήταν να σταµατήσει η εφηµερίδα τα δηµοσιεύµατα, παρά την τεράστια διάσταση που είχε πάρει το θέµα.
Γεωστρατηγική και µυστικές υπηρεσίες
Εννιά χρόνια µετά το δηµοσίευµα που εµφάνιζε τον Κοµέρ, την κουνιάδα του Τζ. Μπεσάρα και τις εταιρείες που επένδυαν στο Ιόνιο ως διακινητές χρήµατος για να επιτευχθεί το εγχείρηµα της Αραβικής Ανοιξης, ο Κοµέρ και ο Τζουλάνι, τον οποίο σύµφωνα µε τα βρετανικά δικόγραφα φέρεται να χρηµατοδοτούσε, βρίσκονται στο επίκεντρο της «συριακής άνοιξης».
∆εν υπάρχει καµία αµφιβολία ότι όσα συµβαίνουν στη Συρία δεν προέρχονται από την απόφαση των τζιχαντιστών να εφορµήσουν στη ∆αµασκό, αλλά σχετίζονται µε εξωγενείς παράγοντες, γεωστρατηγικούς σχεδιασµούς και δράση µυστικών υπηρεσιών. Μέρος αυτών των σχεδιασµών είναι και η χρηµατοδότηση.
Στις 26 Σεπτεµβρίου 2024 η βρετανική εφηµερίδα «The Telegraph» σε άρθρο του ανώτερου ρεπόρτερ Χένρι Μπόντνικ υποστηρίζει ότι ο δικηγόρος Τζόναθαν Ιβινσον, συνήγορος των Συρίων που κατήγγειλαν στη Βρετανία τη χρηµατοδότηση της τροµοκρατίας από το Κατάρ και τον Κοµέρ, δέχτηκε πρόταση να δοθούν 40 εκατ. στερλίνες στους καταγγέλλοντες για να κλείσει η υπόθεση. Ενας από τους µάρτυρες δέχτηκε σύµφωνα µε την καταγγελία πρόταση χρηµατισµού 2 εκατοµµυρίων.
Μεταξύ Ζακύνθου και κατασκευών
Οταν έγινε εµφανές ότι η πολυδιαφηµισµένη επένδυση στο Ναυάγιο της Ζακύνθου έµπαζε νερά από παντού, ένα πρόσωπο που βρέθηκε στο επίκεντρο της κριτικής ήταν ο Ευθύµιος Μπουλούτας. Ο Μπουλούτας εµφανίζεται ως µέλος του ∆Σ της Pimana πολλά χρόνια πριν και ενώ η εταιρεία αλλάζει έδρα ανά τους φορολογικούς παραδείσους. Σύµφωνα µε το ΓΕΜΗ, στις 3 Νοεµβρίου 2023 το ∆Σ της Pimana αποτελείται από τον Simon Nicolas Nurvey, κάτοικο Λονδίνου, τον πρώην διευθύνοντα σύµβουλο της ΛΑΡΚΟ Κώστα Θανάσουλα και τον Ευθ. Μπουλούτα.
∆ηλαδή τα µέλη του ∆Σ παραµένουν στην εταιρεία, ενώ έχουν ασκηθεί διώξεις στους πρωταγωνιστές της αγοραπωλησίας στη Ζάκυνθο, µεταξύ των οποίων και η Τζουµάνα Μπεσάρα, κουνιάδα του Κριστιάν Κοµέρ.
Αυτή η πραγµατικότητα βέβαια δεν είναι πρωτόγνωρη για τον κ. Μπουλούτα. Υπήρξε ο πιο στενός συνεργάτης του Ανδρέα Βγενόπουλου την εποχή που ο εκλιπών έστησε τη µεγάλη κοµπίνα της αποµύζησης των χρηµάτων της Λαϊκής Τράπεζας, ιδιοκτησίας του, και της µεταφοράς τους σε επιχειρήσεις που σχετίζονταν µε τις δραστηριότητές του. Μετά τον θάνατο του Βγενόπουλου και το τέλος των δικαστικών του περιπετειών ο Ευθ. Μπουλούτας µεταπήδησε στην Ελλάκτωρ, µια µεγάλη κατασκευαστική εταιρεία ολλανδικών συµφερόντων.
Παράλληλα όµως παραµένει στο ∆Σ της Pimana και παρά τω Κρ. Κοµέρ. Εγείρει σοβαρά ερωτήµατα το πώς µια τόσο µεγάλη εταιρεία αποδέχεται ο διευθύνων σύµβουλος του οµίλου να είναι ταυτόχρονα και µέλος ∆Σ µιας εταιρείας που η δράση της αλλά και οι ιδιοκτήτες της βρίσκονται υπό νοµικό έλεγχο.
Κατά την εταιρεία αυτό δεν είναι προβληµατικό ούτε καταδεικνύει σχέση της Ελλάκτωρ µε την επένδυση στη Ζάκυνθο και µε τον Κοµέρ.
Θέσαµε σχετικό ερώτηµα στον πρόεδρο του οµίλου Γιώργο Μυλωνογιάννη, ο οποίος υπήρξε σύµβουλος του Κυρ. Μητσοτάκη και παραµένει ως σήµερα φίλος και δικηγόρος του πρωθυπουργικού ζεύγους. Η απάντησή του: «∆εν έχει καµία σχέση η εταιρεία Ελλάκτωρ µε το Ναυάγιο της Ζακύνθου. Κάποτε γράφατε ότι ήµουν κι εγώ στην Pimana. Ξέρω ότι δεν µε συµπαθεί η εφηµερίδα σας, αλλά εν πάση περιπτώσει να υπάρχει και ένα έλεος. ∆εν έχει καµία σχέση η Ελλάκτωρ µε το Ναυάγιο της Ζακύνθου. Ούτε εγώ, και είναι εύκολο να το δείτε, συµµετείχα ή συµµετέχω ποτέ στο διοικητικό συµβούλιο (της Pimana); Είχε κάνει και ο Πολάκης επερώτηση στη Βουλή για το αν συµµετέχω στο διοικητικό συµβούλιο της Pimana. Σας απαντώ. Οσο συµµετέχετε εσείς άλλο τόσο συµµετέχω κι εγώ. Η Ελλάκτωρ δεν έχει καµία σχέση µε το Ναυάγιο».
Φυσικά το θέµα δεν είναι η συµµετοχή του κ. Μυλωνογιάννη στο ∆Σ της Pimana, αφού δεν είναι µέλος της διοίκησης, αλλά η νόµιµη µεν, πλην όµως µε ερωτηµατικά σχέση του Ευθ. Μπουλούτα µε τις δύο εταιρείες. Κάθε εταιρεία του επιπέδου της Ελλάκτωρ που θα ήθελε να περιφρουρήσει το όνοµά της από πιθανές αρνητικές εξελίξεις θα ζητούσε την αποχώρηση του Μπουλούτα από την ελεγχόµενη εταιρεία. Γιατί δεν το κάνει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου