Η αποκατάσταση στο συλλογικό ασυνείδητο της Δύσης της τιμής και της υπόληψης του νέου de facto ηγέτη της Συρίας Αμπού Μοχάμεντ αλ Τζουλάνι (κατά κόσμον Αχμέντ αλ Σαρά), που από τζιχαντιστής με το ISIS και την Αλ Νούσρα μεταμορφώθηκε σε μετριοπαθή ισλαμιστή, δεν είναι κάτι που συμβαίνει πρώτη φορά στη Μέση Ανατολή. Ο αγιατολάχ Χομεϊνί, ο Σαντάμ Χουσεΐν αλλά και ο Οσάμα μπιν Λάντεν υπήρξαν φίλοι και σύμμαχοι και μετά εχθροί της Δύσης και ιδιαίτερα των ΗΠΑ.
Από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις είναι αυτή του Χομεϊνί, ηγέτη της επανάστασης που ανέτρεψε τον σάχη, καθώς προτού επιστρέψει στο Ιράν είχε για χρόνια επαφές με Αμερικανούς προέδρους. Από αποχαρακτηρισμένα έγγραφα, τα οποία η τωρινή ηγεσία της Ισλαμικής Δημοκρατίας, δηλαδή ο αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, έχει υποστηρίξει ότι είναι κατασκευασμένα, προκύπτει ότι η ηγετική μορφή του κινήματος που ανέτρεψε τον σάχη είχε επαφές με την αμερικανική κυβέρνηση ήδη από το 1963, επί Τζον Φ. Κένεντι. Επισήμως οι ΗΠΑ τότε διατηρούσαν τις καλύτερες σχέσεις με το καθεστώς του σάχη Μοχαμάντ Ρεζά Παχλαβί, ιδιαίτερα μετά το πραξικόπημα του 1953, όταν με δωροδοκίες και με την ενεργοποίηση του κομμουνιστικού κινδύνου και με τη συμπαράσταση μουλάδων ανέτρεψαν για τον έλεγχο των πετρελαίων τον τότε πρωθυπουργό Μοχάμεντ Μοσαντέκ.
Το 1963, όταν δηλαδή ο Χομεϊνί προσπάθησε να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας με τον Κένεντι, ήταν η χρονιά που κι αυτός –μαζί με άλλους μουλάδες– εναντιώθηκε ανοιχτά στην πολιτική του σάχη. Ο Χομεϊνί πέρασε τα επόμενα χρόνια στην εξορία, κυρίως στη Νατζάφ του Ιράκ, και σε προάστιο του Παρισιού λίγο πριν από την επανάσταση του 1978-79. Στο πρώτο καταγεγραμμένο μήνυμά του προς τις ΗΠΑ το 1963 ο Χομεϊνί υποστήριζε ότι «δεν είμαι αντίθετος προς τα αμερικανικά συμφέροντα στο Ιράν», ενώ λίγο προτού επιστρέψει στο μήνυμά του προς την κυβέρνηση Κάρτερ έλεγε ότι «ο στρατός ακούει εσάς, όμως εμένα με υπακούει ο λαός του Ιράν». Ζητούσε με τον τρόπο του να μην του απαγορεύσουν οι ΗΠΑ την επιστροφή του, όπως κι έγινε, αφού στα τηλεγραφήματα των υπηρεσιών γίνεται ξεκάθαρο ότι ο Χομεϊνί είναι αντικομμουνιστής. Μάλιστα ήδη από το 1978 η κυβέρνηση Κάρτερ θεωρούσε ότι ο σάχης δεν είχε τη δύναμη να κυβερνήσει άλλο τη χώρα.
Σε αυτό το πλαίσιο υπήρξε στο προάστιο του Παρισιού όπου διέμενε συνάντηση μεταξύ του Ουόρεν Ζίμερμαν, πολιτικού συμβούλου του προέδρου Κάρτερ, και του προσωπάρχη του Χομεϊνί. Οπως σημείωνε σε σχετικό δημοσίευμά του το BBC που αποκάλυψε με στοιχεία τις επαφές: «Η Ουάσινγκτον, επί της αρχής, ήταν ανοιχτή στην ιδέα της κατάλυσης της μοναρχίας και ο στρατός του σάχη, η ηγεσία του οποίου είχε καθημερινές συναντήσεις με τον στρατηγό Χούιζερ, θα μπορούσε να αποδεχτεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα εάν η διαδικασία ήταν σταδιακή και ελεγχόμενη».
Στο payroll της CIA
Η ιστορία του Χομεϊνί συναντιέται όμως και με την ιστορία του άλλου «εχθρού των ΗΠΑ», του Σαντάμ Χουσεΐν, καθώς κι αυτός είχε αντίστοιχη σχέση με την Ουάσινγκτον. Μάλιστα, ο Χομεϊνί βρέθηκε στο Παρίσι το 1978, όταν τον εξόρισε από τη Νατζάφ ο τότε αντιπρόεδρος του Ιράκ Σαντάμ Χουσεΐν.
Ο Σαντάμ, που εκτελέστηκε διά απαγχονισμού σε ένα υπόγειο στο Καμπ Τζάστις στη Βαγδάτη στις 30 Δεκεμβρίου 2006, φέρεται να είχε συνεργαστεί στενά με τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών. Σύμφωνα με μαρτυρίες πρώην στελεχών των αμερικανικών υπηρεσιών που αναπαράγουν εδώ και χρόνια διεθνή μέσα ενημέρωσης, ο Σαντάμ Χουσεΐν ήταν στο payroll της CIA από το 1959, όταν σε ηλικία 22 ετών συμμετείχε σε ομάδα εκτελεστών που προσπάθησαν να δολοφονήσουν τον τότε ισχυρό άνδρα του Ιράκ Αμπντ αλ Καρίμ Κάσεμ. Αφού διέφυγε στο Κάιρο, επέστρεψε το 1963 με την ανατροπή του Κάσεμ και το 1968 έγινε αντιπρόεδρος της χώρας και σταδιακά de facto ηγέτης της.
Λίγο μετά την εκδίωξη του Χομεϊνί από τη Νατζάφ και το ξέσπασμα της Ισλαμικής Επανάστασης στο τέλος του χρόνου, ο Σαντάμ πήρε επισήμως την εξουσία στο Ιράκ και λίγο μετά άρχισε ο μακροχρόνιος και πολύνεκρος πόλεμος Ιράν – Ιράκ. Ηταν οι ΗΠΑ που στήριξαν τον Σαντάμ τότε για να νικήσει το καθεστώς των μουλάδων, όπως αποδεικνύουν αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της CIA. Μάλιστα τότε οι Αμερικανοί αποδέχτηκαν στην πράξη τη χρήση χημικών όπλων από το Ιράκ το 1988. Μερικά χρόνια αργότερα η κυβέρνηση Μπους στράφηκε κατά του Σαντάμ και η συνέχεια είναι γνωστή.
Εξοπλίζοντας την Αλ Κάιντα
Αντίστοιχα γνωστή είναι και η πολιτική της CIA στο Αφγανιστάν απέναντι στη σοβιετική εισβολή, όταν με την επιχείρηση «Κυκλώνας» (Operation Cyclone) οι αμερικανικές υπηρεσίες από το 1979 χρηματοδοτούσαν και εξόπλιζαν μέσω Πακιστάν τους μουτζαχεντίν και τις ένοπλες ομάδες Αράβων που πολέμησαν στο Αφγανιστάν, μεταξύ των οποίων και τον Οσάμα μπιν Λάντεν. Ο εξοπλισμός από τις ΗΠΑ και η χρηματοδότηση από τη Σαουδική Αραβία γιγάντωσαν Ταλιμπάν και Αλ Κάιντα αφού εκδίωξαν τους Σοβιετικούς. Στη συνέχεια στράφηκαν εναντίον των ΗΠΑ με το εντυπωσιακό χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους που οδήγησε στην εισβολή αμερικανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου