Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας καθώς και αρκετοί επιδημιολόγοι που θεωρούν αυθεντία τον ΠΟΥ, αλλά και τα διεθνή μίντια (που εξίσου ακολουθούν τον ΠΟΥ) υποστήριξαν το συλλογικό lockdown και εξαιτίας του φόβου από την Ιταλία ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις.
Τώρα όμως, που ο συλλογικός εγκλεισμός και το πάγωμα των οικονομιών τελείωσαν, έχουμε περισσότερα στοιχεία να κρίνουμε αν το πείραμα πέτυχε. Είναι ώρα να αξιολογήσουμε σοβαρά 4 συμπεράσματα που υποστηρίζονται από τους αμείλικτους αριθμούς της στατιστικής.
Τέσσερα συμπεράσματα που δείχνουν πως το συλλογικό lockdown δεν πρέπει να επαναληφθεί αν εφαρμοστούν άλλου τύπου σοβαρά μέτρα σε νέο κύμα της επιδημίας.
α) Οι νέοι πρακτικά κινδυνεύουν να πεθάνουν από τον κορονοϊό όσο από μια απλή γρίπη η και λιγότερο. Στην Ελλάδα για παράδειγμα είχαμε 0 νεκρούς στις ηλικίες 0-17 και μόνο 3 μεταξύ 18-39 χρονών. Τα στατιστικά στοιχεία προέρχονται από τον Εθνικό Οργανισμό Δημόσιας Υγείας σε Ημερήσια Έκθεση του που κοινοποιήθηκε στις 21 Μαΐου.
Ακόμη και στη Σουηδία που δεν εφαρμόστηκε εγκλεισμός, οι θάνατοι στις νέες ηλικίες είναι στα επίπεδα των θανάτων της συνηθισμένης γρίπης στις ίδιες ηλικίες (η και χαμηλότερα).
https://www.statista.com/statistics/1107913/number-of-coronavirus-deaths-in-sweden-by-age-groups/
β) Πολλές ζώνες του πλανήτη όπως για παράδειγμα Βαλκάνια-Ανατολική Ευρώπη εμφάνισαν κάθετα χαμηλότερο δείκτη θνησιμότητας από υπεραναπτυγμένες οικονομικά ζώνες, όπως από τη Δυτική Ευρώπη. Ακόμη και στην ίδια χώρα ο ιός χτυπάει τις πλούσιες-εμπορικές ζώνες σε πόλεις που έχουν αεροδρόμια με πολλές αφίξεις όλο το χρόνο και δεν ασχολείται ιδιαίτερα με τις φτωχές.
Δυο παραδείγματα που πρέπει να μελετηθούν είναι οι τεράστιες διαφορές ανάμεσα σε Βόρεια και Νότια Ιταλία καθώς και ανάμεσα σε Νέα Υόρκη και Νιού Τζέρσευ (που ανήκει στην ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή της πόλης της Νέας Υόρκης) και στις υπόλοιπες πολιτείες. Παρατηρώ γράφημα του Statista που δείχνει πως η Νέα Υόρκη έχει δείκτη θνησιμότητας 148 νεκρούς στους 100.000 και το Νιού Τζέρσευ 122. Από την άλλη το Τέξας έχει μόνο 5 νεκρούς ανά 100.000 ενώ 4 πολιτείες των ΗΠΑ έχουν χαμηλότερο δείκτη θνησιμότητας και από την ίδια την Ελλάδα.
https://www.statista.com/statistics/1109011/coronavirus-covid19-death-rates-us-by-state/
γ) Οι ηλικιωμένοι σε πολλές χώρες με μεγάλο δείκτη θνησιμότητας πέθαναν στα γηροκομεία σε ποσοστό που πλησίασε το 40% και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και το 50% (Βέλγιο, Σουηδία, Ιρλανδία, Bρετανία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία και άλλες). Την ανθρώπινη αυτή τραγωδία ανέδειξε με κείμενο του ο αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Ένωσης Κοινωνιολόγων, Geoffrey Pleyers από τον Απρίλιο. Αξίζει να διαβάσετε τα ερωτήματα που θέτει στη διεθνή κοινότητα.
https://mumdadandkids.gr/vioithiki-iatriki/evropi-i-sfagi-ton-geronton-i-efthanasia-oplo-kata-tou-covid-19
Στις ΗΠΑ όταν η επιδημία του κορονοϊού ξέσπαγε στα τέλη Μαρτίου, το επίκεντρο της ήταν το γηροκομείο Life Care Centre of Kirkland in King County. Εκεί τα τρία τέταρτα των ηλικιωμένων αρρώστησαν και 40 πέθαναν. Επιπλέον σε 14 πολιτείες πάνω από τους μισούς θανάτους σημειώθηκαν σε γηροκομεία. Τα συγκλονιστικά αυτά στοιχεία δείχνουν ότι σε ένα δεύτερο κύμα της επιδημίας θα μπορούσε η ανθρωπότητα να γλυτώσει ένα συλλογικό lockdown αν οι κυβερνήσεις έπαιρναν σοβαρά μέτρα στα γηροκομεία και τα παρακολουθούσαν συνεχώς.
δ) Η οικονομία διεθνώς στραπατσαρίστηκε από το συλλογικό lockdown σε επίπεδα που κανείς δεν μπόρεσε να προβλέψει και οι στρατιές ανέργων και κακοπληρωμένων (εξαιτίας των μειώσεων μισθών) μέσα στο καλοκαίρι θα αναθεωρήσουν τις απόψεις πολλών κυβερνήσεων για νέο κλείσιμο της οικονομίας.
Οι κυβερνήσεις δεν πρέπει να λάβουν υπόψιν μόνο επιδημιολόγους αυτή τη φορά αλλά και οικονομολόγους.
Γιατί τι θα συμβεί αν για παράδειγμα τα δημόσια έσοδα εξαιτίας του lockdown υστερήσουν τόσο που χρειαστεί να κοπούν μισθοί και συντάξεις;
Μείωση των συντάξεων στους Έλληνες χαμηλοσυνταξιούχους δεν θα σημαίνει και χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής;
Βλέπετε η μεγάλη φτώχεια μπορεί να σκοτώνει εξίσου ή και περισσότερο αποτελεσματικά από τον κορονοϊό και όχι μόνο μέσω των αυτοκτονιών ή της έκρηξης της εγκληματικότητας.
Τι θα μπορούσε να γίνει σε νέα κύματα της επιδημίας;
Να μην εφαρμοστεί συλλογικός εγκλεισμός παρά μόνο να μένουν σπίτι οι ηλικιωμένοι και οι ευπαθείς. Νέοι και παραγωγικές ηλικίες να δουλεύουν έξω με προφυλάξεις προκειμένου να μην πεθάνουμε από την πείνα. Όσοι νέοι μένουν με υπερήλικες ας στραφούν στην τηλεργασία η ας επιδοτηθούν να μείνουν σπίτι. Και σαν πρώτη προτεραιότητα να ληφθούν από τώρα μέτρα στα γηροκομεία!
Το νέο λοιπόν lockdown πρέπει να είναι επιλεκτικό, έξυπνο και λειτουργικό. Το συλλογικό έχει νόημα πλέον μόνο στα αστικά κέντρα των υπεραναπτυγμένων χωρών και ειδικά σε όσες πόλεις έχουν αεροδρόμια μεγάλης κυκλοφορίας.
ΥΓ. Πολύ χάρηκα που λίγο πριν δημοσιευθεί αυτό το άρθρο διάβασα δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη που έδειξαν μια αναθεώρηση της γραμμής των αυστηρών περιορισμών. Ο πρωθυπουργός άνοιξε τα χαρτιά του λέγοντας πως σε δεύτερο κύμα του κορονοϊού, «θα μπορούμε επίσης να παρέμβουμε πιο έξυπνα, χωρίς γενικευμένα lockdown».
Θεώρησα επίσης πολύ σημαντική την παρέμβαση που έκανε με σημερινό άρθρο του ο Economist, στο οποίο υποστήριξε τη θέση «Όχι» στα καθολικά lockdowns, «ναι» στα πολλά τεστ. Τονίζοντας μάλιστα πως, «Η επιβολή εγκλεισμού στο σπίτι και lockdown σε πάνω από το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού – κάτι άνευ προηγουμένου στην ιστορία- «ήταν ένα μέτρο απελπισίας για μια απελπισμένη εποχή».
Σε συνδυασμό με τα άρθρα κατά των lockdowns των καθηγητών του Στάνφορντ Ιωάννη Ιωαννίδη και του νομπελίστα Μίχαελ Λέβιτ, αλλά και του οικονομολόγου Νουριέλ Ρουμπινί, του γνωστού και ως Dr Doom, βλέπουμε (επιτέλους) να αλλάζουν φιλοσοφία κάποιοι κύκλοι της Δύσης στην αντιμετώπιση του κορονοϊού.
Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου