Πόσο κινδυνεύουν οι καταθέσεις από ενδεχόμενο ελληνικό "λουκέτο";

1) Πόσο κινδυνεύουν οι καταθέσεις από ενδεχόμενο ελληνικό «λουκέτο»;

Ακόμη και το «Κόμμα» τολμάει να αποφύγει τη χρεοκοπία...


Από επιχειρηματική άποψη, πολύ σωστά έπραξε η διεύθυνση του ραδιοσταθμού 902 αριστερά στα FM και προέβη σε απολύσεις όταν η μείωση των εσόδων έκανε την επιχείρηση ζημιογόνο.

Με τον τρόπο αυτό εξασφάλισε τις θέσεις εργασίας στους υπόλοιπους εργαζόμενους. Η άλλη λύση, αυτή της συσσώρευσης ζημιών και χρεών, αργά ή γρήγορα θα οδηγούσε την επιχείρηση στη χρεοκοπία και όλους τους εργαζόμενους στο δρόμο.

Τα κριτήρια με τα οποία έγιναν οι απολύσεις και αν αυτές συνάδουν με την πολιτική γραμμή του μέσου ή και του κόμματος που είναι ιδιοκτήτης, είναι άλλη ιστορία. Ο ίδιος το έχω επαναλάβει πολλές φορές, η «καραμέλα» νομιμοποίησης κάθε βλακείας μετά την μεταπολίτευση ήταν ο ορισμός της κοινής λογικής σαν ανάλγητο νεοφιλελευθερισμό...

Από ιδεολογική πλευρά λοιπόν οι πράξεις στον 902 Αριστερά στα FM έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τα πιστεύω που υποστηρίζει το κόμμα. Πολύ περισσότερο, που τα πιστεύω αυτά τα επιδιώκει με κλείσιμο λιμανιών, άνοιγμα διοδίων και γενικώς πράξεις που παραβιάζουν το νόμο.

Η κομμουνιστική αριστερά συνολικότερα, όπως όλοι οι φορείς ουτοπικών αφαιρετικών οραμάτων, πορεύονται με δυο μέτρα και δυο σταθμά. Το ένα, αυτό των οραμάτων με το οποίο μετρούν και κρίνουν τους άλλους και το άλλο, αυτό των αναγκαιοτήτων που επιβάλλει η πραγματικότητα με το οποίο κρίνουν εαυτούς...

Οι άλλοι δεν έχουν δικαίωμα να απολύουν ή να επιδιώκουν το δικό τους συμφέρον, έστω και αν αυτό γίνεται μέσω των νόμιμων δημοκρατικών οδών. Εμείς όμως έχουμε δικαίωμα να κάνουμε απολύσεις όταν κρίνουμε πως αυτές είναι αναγκαίες...

Σε τραγική θέση...

Στην Ελλάδα σήμερα βρισκόμαστε στην τραγική θέση που είμαστε γιατί εδώ και πολλά χρόνια δεν κάναμε αυτά που έκανε το ΚΚΕ στον 902 Αριστερά στα FM...

Από τη στήλη αυτή έχουμε αναφέρει πολλάκις πως οι απαρχές της χρεοκοπίας μας βρίσκονται στα σοσιαλιστικά πειράματα του ΠΑΣΟΚ στη δεκαετία του ’80 που αντί να φροντίσουν για την προσαρμογή της χώρας στα νέα δεδομένα, επέλεξε ένα μοντέλο αργής παρασιτικής «σοβιετοποίησης» της ελληνικής οικονομίας...

Χαρακτηριστικό δείγμα γραφής αυτής της νοοτροπίας ήταν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 το λουκέτο στην Pirelli. Αντί να αποδεχτούν την μείωση του προσωπικού κατά 10% για να μην χάσουν οι υπόλοιποι 900 εργαζόμενοι τις θέσεις τους, κυβέρνηση και συνδικάτα έφτασαν στα άκρα και η εταιρεία αποχώρησε.

Ανάλογη είναι η στάση της κυβέρνησης και στον ενάμισι χρόνο της χρεοκοπίας. Δεν έχει καταφέρει να μειώσει τις δαπάνες του σπάταλου, διαφθαρμένου και αντιπαραγωγικού πελατειακού κράτους με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να κινδυνεύει ολόκληρη η κοινωνία με ανεξέλεγκτη κατάρρευση και έξοδο από το Ευρω…

Η αδυναμία να περιορίσουν τις σπατάλες του πελατειακού κράτους σε συνδυασμό με το όργιο φοροδιαφυγής που επιτρέπει( ή επιβάλει;) το ίδιο διεφθαρμένο κράτος σε διαπλοκή με τις συντεχνίες, απειλούν να βάλουν «λουκέτο» στο «μαγαζί» που ακούει στο όνομα Ελλάδα...

Αν η εφεδρεία των δημοσίων υπαλλήλων είχε δρομολογηθεί από πέρυσι την Άνοιξη σε συνδυασμό με στοχευμένες πολιτικές δημιουργίας θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, τώρα δεν θα συζητούσαμε για την 6η δόση, αλλά για το χρόνο εξόδου στις αγορές...

Αντ΄ αυτού, η πελατοκρατούμενη κυβέρνηση επέλεξε να προφυλάξει πάση θυσία και με κάθε κόστος τους πελάτες και να εξοντώσει μέσω της φορολογίας την οικονομία και την κοινωνία.

Δυστυχώς οι «πελάτες» του δημοσίου και των συντεχνιών φαίνεται πως ελέγχουν ασφυκτικά τόσο τα κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία όσο και όσα φλυαρούν στην αντιπολίτευση.

Αυτό σημαίνει πως είναι πολύ πιθανό η Ελλάδα να επιλέξει να αυτοκτονήσει, για να διατηρήσουν τα «κούφια» τους προνόμια... Τα θεωρώ «κούφια» γιατί μετά την κατάρρευση και ένα πιθανό εξοβελισμό από το ευρώ, οι απώλειες για το μέσο όρο της κοινωνίας θα είναι τέτοιες που τα προνόμια θα μεταφράζονται σε προνόμια στο τίποτα...

Είναι σαν να θέλει να διατηρήσει κάποιος μιας Μερσεντές έστω και αν χρειαστεί να χάσει την μηχανή και τους τροχούς, παρά να βολευτεί με ένα Φιατάκι που όμως θα κινείται...

2) Καλή διασκέδαση...

Το καλύτερο σενάριο για την Ελλάδα της χθεσινής ημέρας, ήταν αυτό της συντεταγμένης χρεοκοπίας και το χειρότερο της έξωσης από το ευρώ.

Χρεοκοπία, έστω και συντεταγμένη, σημαίνει απροσδιόριστο «κούρεμα» στα ελληνικά ομόλογα, σε σύγκριση με το άρτι προσδιορισθέν, της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου...

Αν ο εκτροχιασμός της συγκυρίας χθες οδήγησε στην Ευρώπη τράπεζες όπως η Deutsche Bank να γράφουν απώλειες έως και μείον 10%, τι να πούμε εμείς στα πλαίσια της ερμηνείας για αυτά που συμβαίνουν στις δικές μας τράπεζες...

Το 2010 και το μισό 2011 φαίνεται πως μας είχα υπερεκτιμήσει ως λαό, καθώς υπέθετα πως μπροστά στις προφανείς συνέπειες μιας κατάρρευσης, πολιτική ηγεσία και λαός θα κάναμε όσα πρέπει για να ξεφύγουμε από την κρίση με τις λιγότερες απώλειες και να οικοδομήσουμε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που θα μας εξασφάλιζε την πορεία μας εντός του ανεπτυγμένου κόσμου...

Δυστυχώς αρμενίζουμε στραβά... Οπότε, μας απομένει η προσφυγή στη θαλπωρή των φιλοσόφων μας. Η επικούρεια μέθοδος της αταραξίας μέχρι με ή χωρίς «σκάσιμο» της χώρας κάτω σαν «καρπούζι», αποτελεί τη μόνη οδό διαφυγής.

Κατά τον φιλόσοφο, όσα λιγότερα έχεις να χάσεις, τόσο λιγότερους λόγους έχεις να ταράζεσαι.

Ούτως η άλλως όμως, μια κρίση αποτελεί πάντα ευκαιρία. Για άλλους ευκαιρία υλικού πλουτισμού και για άλλους ευκαιρία παρατήρησης της συμπεριφοράς υπό ιδιαίτερες συνθήκες...

3) Ανησυχία για τις καταθέσεις...
Αγαπητέ Κώστα,

Με την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση που έχω στο πρόσωπό σου, σαν καθημερινός αναγνώστης σου, παρακαλώ να με πληροφορήσεις αν λόγω της κρίσης κινδυνεύουν κάποιες καταθέσεις που έχω στο παιδί μου σε μικρή ελληνική τράπεζα [λόγω πολύ καλού επιτοκίου] σε περίπτωση που η τράπεζα κλείσει, εξαγοραστεί κλπ.

Το ερώτημα αυτό γίνεται επειδή, όπως οι περισσότεροι έτσι κι εγώ, δεν έχω καμία πλέον εμπιστοσύνη στους κυρίους της εξουσίας που εγγυούνται τις καταθέσεις μας, με την πρόσφατη χρονική παράταση λειτουργίας του ταμείου, χωρίς να μας λένε πως θα μπορέσει το ταμείο αυτό και που θα βρει τα χρήματα για να καλύψει τις καταθέσεις στην Ελλάδα κλπ.

Ευχαριστώ και πάλι συγχαρητήρια που πέτυχες μέσα από την σωστή ενημέρωση να έχουμε την ευχέρεια των σωστών επιλογών, στους δύσκολους αυτούς καιρούς.

Γιάννης Κ.
Απάντηση: Νομίζω πως το πρόβλημα (για τον καταθέτη) δεν είναι αν θα βρεθεί στο κενό κάποια μικρή τράπεζα, ούτε αν θα χρειαστούν ανακεφαλαίωση και οι μεγάλες. Οι μέτοχοι καλά κάνουν και ανησυχούν γι’ αυτά καθώς εμπεριέχουν την πιθανότητα πλήρους μηδενισμού της αξίας των μετοχών τους.

Για τις περιπτώσεις αυτές τα κεφάλαια του ταμείου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και του ΕFSF είναι αρκετά.

Πρόβλημα για τους καταθέτες ενδέχεται να υπάρξει σε περίπτωση ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας και εξόδου από το ευρώ. Το πρόβλημα είναι περίπλοκο και καθώς δεν υπάρχει προηγούμενο είναι δύσκολο να προβλεφθούν οι συνέπειες.

Δεν μπορώ να φανταστώ τους όρους και τον τρόπο που θα γίνει κάτι τέτοιο, αλλά όποιος και αν είναι αυτός, υποθέτω πως η μαζική ψυχολογία του πανικού που θα δημιουργηθεί θα πάρει ανεξέλεγκτο χαρακτήρα.
Η πολιτική ηγεσία εκτός απ’ το γεγονός πως εμφανίζεται αιχμάλωτη διάφορων συντεχνιών και του παρασιτικού πλέγματος που αρθρώνεται γύρω από το κράτος, δείχνει και πλήρη αδυναμία κατανόησης της κατάστασης.

Ανάλογη αδυναμία κατανόησης των συνεπειών δείχνει και σημαντική μερίδα της κοινής γνώμης είτε από συμφέρον είτε από ιδεοληψίες.

Οπότε, ο Θεός να βάλει το χέρι του...

4) Πως τα φάγαμε και δεν το καταλάβαμε...

Η θεία μου ήταν δημόσιος υπάλληλος, την διόρισε ο Σουφλιάς, παρ΄ όλο που ήταν ΠΑΣΟΚ. Είναι τώρα αγανακτισμένη συνταξιούχος. Της λέω:

- Να σου εξηγήσω πως τα φάγαμε όλοι μαζί, εσύ έτρωγες τον μισθό σου τόσα χρόνια.

- Τι λες παιδάκι μου, εγώ δούλευα...

capital.gr