Για φθόνο των Γερμανών απέναντι στους μεσογειακούς λαούς κάνουν λόγο οι New York Times σε άρθρο που υπογράφει ο Αμερικανός συγγραφέας και οικονομολόγος Todd Buchholz....«Η Ελλάδα είναι λυγισμένη και χρεοκοπημένη. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού της φτάνει σχεδόν το 10% του ΑΕΠ, ενώ οι Γερμανοί έχουν πνίξει το δικό τους έλλειμμα στο 1,5%. Ρωτήστε έναν τυπικό Γερμανό και θα σας πει: “Πίνουν και χορεύουν όλη μέρα. Εμείς περιμένουμε το ηλιοβασίλεμα για να ξεκινήσουμε”. Αυτή είναι η εικόνα που έχει. Οι σκληρά εργαζόμενοι, πειθαρχημένοι Γερμανοί παραμένουν αξιόχρεοι και νηφάλιοι. Αντίθετα, οι γείτονες της Μεσογείου περιφέρονται σε γόνιμους αγρούς με ανθισμένες λεμονιές και ελιές» αναφέρει χαρακτηριστικά το άρθρο.
Γιατί τότε να υποστηρίζουν («έστω και με γκρίνιες») τα πακέτα διάσωσης και «βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να σώσουν τον Αλέξη Ζορμπά και τους γείτονές του;», αναρωτιέται η αμερικανική εφημερίδα. «Η τυπική απάντηση είναι για να διαφυλάξουν τη γερμανική οικονομία. Αλλά αυτό είναι ένα φτωχό επιχείρημα. Παρά τη μεγάλη κρίση της παγκόσμιας οικονομίας, η γερμανική παραμένει σταθερή, με την ανεργία στο αξιοπρεπές ποσοστό του 7%, ενώ η χώρα έχει θετικό εμπορικό ισοζύγιο, ακόμη και στις συναλλαγές της με την Κίνα» αναφέρει ο Buchholz και δίνει τη δική του εξήγηση στη συνέχεια.
«Το πραγματικό κίνητρο της Γερμανίας για να βοηθήσει τους Έλληνες δεν είναι το χρήμα. Είναι η κουλτούρα. Οι Γερμανοί υποφέρουν από εθνική ζήλια. Επί 200 χρόνια αναζητούν το χαμένο κομμάτι της ψυχής τους: το πάθος. Το βρίσκουν συνήθως στον Νότο και ζηλεύουν το χαλαρό πνεύμα και τις ηλιόλουστες ημέρες που απολαμβάνουν οι ανέμελοι Μεσογειακοί τους γείτονες» αναφέρει στο άρθρο μνημονεύοντας μάλιστα και τον Γερμανό φιλόσοφο Νίτσε που είχε εντυπωσιαστεί από την αρχαία Ελλάδα και είχε πει πως «μία δόση από Διόνυσο δε θα ήταν κακή για τη Γερμανία».
Στη συνέχεια, ο Αμερικανός οικονομολόγος τονίζει πως η Γερμανία έχει τη δύναμη να επιβάλει την πειθαρχία, αλλά νιώθει άσχημα για τους γείτονές της: «Οι Γερμανοί απλώς δεν μπορούν να κόψουν τους συναισθηματικούς τους δεσμούς με τους απείθαρχους, αλλά παθιασμένους αδελφούς τους στον Νότο».
Το άρθρο καταλήγει εξαίροντας την «ανοικτή καρδιά» των Ελλήνων: «Στη διάρκεια του Οκτόμπερφεστ (το διάσημο φεστιβάλ μπίρας του Μονάχου), οι Γερμανοί τραγουδούν συχνά, καθώς πίνουν, το λαϊκό τραγούδι «Grieschiher Wein» (ελληνικό κρασί). Μυστηριώδες και διεγερτικό, το ελληνικό κρασί συγκρίνεται με το «αίμα της γης» από τον λαϊκό στιχουργό. Στο τραγούδι, ένας Γερμανός κρυφοκοιτάει, ενώ οι Έλληνες πίνουν παρέα και αποζητάει να τον καλέσουν μαζί τους. Δεν χρειάζεται να τους το πει όμως, γιατί οι Έλληνες με τα σκούρα μάτια, τον καλούν στην παρέα τους».
star.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου