ΥΠΟ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΟΙΜΑΤΑΙ

Γράφει ο HOFFA

Υπο διάλυση τα πάντα στην Ελλάδα του μνημονίου και η κυβέρνηση κοιμάται....Πανεπιστημιακές σχολές και σχολεία, χωρίς βιβλία, υπό κατάληψη.Υπουργεία και δημόσιοι υπαλληλοι, σε διαρκή λευκή απεργία-έως και ....
οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί του κράτους, αρνούνται να παίξουν το παιγνίδι της τρόϊκας-οργανισμοί υπό κατάληψη, γιαουρτώματα και αποδοκιμασίες σε υπουργούς και βουλευτές,κυρίως της κυβερνητικής παράταξης. Κινήματα «δεν πληρώνω», δυσπιστία σε οποιοδήποτε μέτρο λαμβάνει η κυβέρνηση, κάθε ημέρα και μια δολοφονία με την εγκληματικότητα στα ύψη, ρουσφέτια και απολύσεις παιδιών που δέν είναι δικά μας. Σκάνδαλα, ακόμη και στον περίγυρο του υπουργού, υπουργοί μεταξύ τους αλληλοκατηγορούνται και διαβάλουν ο ένας τον άλλο, η Δικαιοσύνη στο στόχαστρο της τρόϊκας, οι αστυνομικοί στους δρόμους διαδηλώνουν για το ψωμί τους, απεργιακές κινητοποιήσεις παραλύουν την χώρα και το κράτος χάνει αυτά που κερδίζει φορολογώντας συνεχώς τους πολίτες, συνταξιούχοι και μισθοσυντήρητοι σε απόλυτη απόγνωση, δέν έχουν χρήματα να πληρώσουν το ρεύμα του σπιτιού τους, ο ένας κλέβει τον άλλο, επιταγές στον αέρα, χρηματιστήριο στον αέρα, όλα διαλύονται, ανεργία, πείνα, δυστυχία, βιασμός του εθνικού ενστίκτου και ....Η κυβέρνηση κοιμάται τον ύπνο του δικαίου.

Ξέχωρα από το γεγονός, ότι πράγματι πρέπει να γίνουν ορισμένα πράγματα στην χώρα μας,εδώ διαλύεται το σύμπαν και κανείς δέν μιλάει.

Η κατάσταση ειναι τραγική. Καταστρέφεται η χώρα και το άλλοθι συνεχίζεται: Γιατί να παραιτηθεί ο Παπανδρέου, μας έλεγε ηλίθιος φίλος της παρέας μας...

Ο άλλος θα ειναι καλύτερος; Πώς να εξηγήσεις στον βλάκα της παρέας, ότι πλέον ειναι θέμα εθνικής συνείδησης να παραιτηθεί ο Παπανδρέου και να φύγει αυτή η κυβέρνηση.

Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και το μη χείρον βέλτιστο.

Εάν ήθελε ο Σαμαράς να ρίξει την κυβέρνηση, θα την έριχνε πιέζοντάς την όπως ακριβώς πίεζε την κυβέρνηση Καραμανλή ο Παπανδρέου, στηρίζοντας καταστάσεις που σήμερα θέλει να ξεπουλήσει, όπως οργανισμούς του δημοσίου κλπ. Ποιος δέν θυμάται εκείνα τα δάκρυα ποτάμι, από τα δακρυγόνα, ενώ δίπλα του ήταν ο Μίχας –αμίμητη σκηνή- στο λιμάνι του Πειραιά.

Τώρα ο Παπανδρέου δεν κλαίει. Και οι ηλιθιότητες ορισμένων που διοχετεύουν διάφορα περί παραίτησης Παπανδρέου, γιατί δέν αντέχει άλλο, δεν στέκουν. Ο Γιωργάκης κάνει κανό, όταν οι άλλοι πηδιούνται...Κοιμάται, όταν οι άλλοι ξαγρυπνούν. Και ότι ο Παπανδρέου μας δουλεύει όλους. Γνωρίζει ότι ο δρόμος που πήρε είναι χωρίς γυρισμό και γι αυτό κοιτάει πως να εκμεταλλευθεί τα πάντα, μήπως και γυρίσουν αργότερα τα πράγματα.Οι ευθύνες των κομμάτων της αντιπολίτευσης, για την διάλυση της χώρας είναι μεγάλες. Και ακόμη μεγαλύτερες, είναι οι ευθύνες του Αντώνη Σαμαρά, που με την στάση του στηρίζει τον Παπανδρέου. Το λιγότερο ο Σαμαράς, μειώνει τον εαυτό του.Το περισσότερο, στερεί στην χώρα από μία ελπίδα έστω και κάλπικη.-