Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ TΡΟΙΚΑΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

Γράφει o HOFFA

Aπό την εποχή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όταν τότε οι Μιλτιάδης Έβερτ, Αθανάσιος Κανελλόπουλος και ο μόνος ευρισκόμενος σήμερα εν ζωή..Σταύρος Δήμας, σχημάτισαν την περίφημη τρόικα εκείνης της περιόδου, έως και την πολυτάραχη εποχή μας, με την νέα τρόικα στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, της Διαμαντοπούλου, του Λοβέρδου και του Ραγκούση (ενδιάμεσος σταθμός ο σχηματισμός της ομάδας Βάσως ....
Παπανδρέου, Κώστα Σημίτη και Θόδωρου Πάγκαλου) όλες οι μικρές αυτές ομάδες, έναν βασικό είχαν σκοπό:Tην δημιουργία ενός πολιτικού μετώπου, μιας κίνησης, μιας πολιτικής πλατφόρμας,που δεν είναι απαραίτητο να εκφράζεται μέσα από κοινές επιλογές, αλλά να έχει την ίδια κατάληξη:Τον παραμερισμό του εκάστοτε ηγέτη και όχι φυσικά την στήριξή του. Η ταχύτητα με την οποία επιτυγχάνεται ο παραμερισμός του ηγέτη, στην προκειμένη περίπτωση του Γ.Παπανδρέου, είναι ανάλογος των πιέσεων που θα δεχθεί από εδώ και πέρα και της ενδυνάμωσης της τρόικας από άλλα κοινοβουλευτικά ή κομματικά στελέχη.

Ιστορικά ο Ευάγγελος Βενιζέλος, δεν έχει πολλές ελπίδες. Όπως οι κατά καιρούς .. «τρόικες» απέδειξαν, μέσα από την σύμπραξη τους, ξεπήδησαν οι διάδοχοι στην ηγεσία των κομμάτων. Ο Σημίτης μέσα από την «σύμπραξ稻 Βάσως και Πάγκαλου στην αρχή κι έπειτα άλλων ο Μιλτιάδης Έβερτ με την σύμπραξη Κανελλοπούλου και Δήμα. Υπό την έννοια αυτή, το ΠΑΣΟΚ ειναι
ήδη διαιρεμένο σε τρία κομμάτια. Το κομμάτι που αναλογεί στον Ευάγγγελο Βενιζέλο και που σιγά σιγά φθίνει, το κομμάτι της τρόικας και το κομμάτι του ιδίου του Γ.Παπανδρέου, το οποίο όμως μπορεί να σπάσει κάτω από την πίεση της περιόδου που διανύουμε, σε πολλά κομμάτια...

Η συνέχεια θα δείξει, εάν η τρόικα του ΠΑΣΟΚ θα ενδυναμωθεί. Η ενδυνάμωσή της, θα είναι ανάλογη των παρεμβάσεών της. Εάν αρχίσει να παρεμβαίνει σε καθημερινά ζητήματα πολιτικής τότε θα διαμορφωθεί μέσα από τις θέσεις που θα διατυπώνει και η πλατφόρμα της. Αυτό μπορεί να είναι κακό για τον ίδιο τον Παπανδρέου, δεν είναι όμως καθόλου κακό για το ΠΑΣΟΚ που ζυμώνεται και κρατά δυνάμεις, αφού κρατά στο περιθώριο μεν, αλλά την κρατά ...την ελπίδα που πεθαίνει πάντα τελευταία.Υπό την έννοια αυτή, η κίνηση των τριών, είναι μια κίνηση διατήρησης του εσωκομματικού και εσωκυβερνητικού ενδιαφέροντος. Ταυτόχρονα μια κίνηση για την επόμενη ημέρα, ώστε η αποχώρηση Παπανδρέου να γίνει με συντεταγμένα και όχι με εκρήξεις και συγκρούσεις...Και το κυριότερο, η κίνηση αυτή μεταφέρει αρκετό από το ενδιαφέρον στον κυβερνητικό χώρο, μετατοπίζοντας προβληματισμούς και καταστάσεις τραγικές. Έχει με άλλα λόγια και επικοινωνιακό ενδιάφερον, αφού στην ουσία η δημιουργία της τρόικας, είναι ο ...λαγός που αποδεικνύει ότι μέσα στο ΠΑΣΟΚ γίνονται κινήσεις που αποδεικνύουν , ότι υφίστανται προβληματισμοί. Και τι πιο επικοινωνιακό, από το να υπογραμμίζεις έστω και με αυτόν τον τρόπο, ότι ...υπάρχουν κι άλλοι παίκτες στο παιγνίδι που θέλουν να πιστεύουν οτι ειναι άφθαρτοι; Γιατί το ζητούμενο –και το παιγνίδι αυτό και κατά το παρελθόν το ΠΑΣΟΚ το παίζει καλά- είναι να υπάρξει την επόμενη ημέρα ένα ΠΑΣΟΚ, που να μην έχει τεθεί στο περιθώριο μαζί με τον Γ.Παπανδρέου./..-