Όταν στα τέλη της δεκαετίας του ’70 παρουσιάστηκε το πρώτο Golf GTi οι λάτρεις των σπορ αυτοκινήτων και τα περιοδικά του ειδικού τύπου, παραμίλαγαν. Δυστυχώς μόλις είχα βγει από το αβγό όταν συνέβαιναν όλα αυτά και δεν μπορώ να έχω προσωπική άποψη για την πραγματική αξία του πρώτου Golf. Άλλωστε δεν νομίζω να έχω δει περισσότερα από ένα γνήσια GTi πρώτης γενιάς στο δρόμο, διότι μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ΄80, ήταν η χρυσή εποχή της μαϊμούς και του τροπέτου, όπου τα αυτοκίνητα ερχόντουσαν με κινητήρες 900 έως 1100 (1050 για τα περισσότερα Golf) και μετά αναλάμβανε ο μάστορας της γειτονιάς με ένα σφυρί και την ηλεκτροσυγκόλληση να τα μετατρέψει σε 1600 ή 2000 κυβικά. Τις περισσότερες φορές μετά από μια γερή στούκα, όπου το κόστος της επισκευής δεν άλλαζε αν το ξαναέκανες σαλιγκάρι των 1050 κυβικών ή πύραυλο των 1600 κυβικών… μέχρι να κοπεί στην μέση στην πρώτη λακκούβα ή να γίνει μπάρμπεκιου από βραχυκύκλωμα.
Αντίθετα, το δεύτερο Golf GTi των 1800 κυβικών, αρχικά σε οκταβάλβιδη και μετέπειτα σε δεκαεξαβάλβιδη έκδοση στα τέλη της δεκαετίας του ’80 το θυμάμαι πολύ καλά και μπορώ εύκολα να σας πω ότι ήταν για την εποχή του, ό,τι είναι τα BMW M3 σήμερα. Το μυστικό του δεν ήταν μόνο στις επιδόσεις και την συμπεριφορά του στις στροφές, αλλά κυρίως στον αχτύπητο συνδυασμό της πρακτικότητας ενός καθημερινού αυτοκίνητου και της ποιότητας κατασκευής μιας γερμανικής λιμουζίνας.
Ακολούθησαν άλλες δύο γενιές, με δίλιτρο ατμοσφαιρικό κινητήρα η πρώτη και τον διάσημο πενταβάλβιδο 1800 turbo του ομίλου VW η δεύτερη, βελτιώνοντας ακόμα περισσότερο την άνεση, την ποιότητα και την πρακτικότητα, όμως με μια ορατή στους φανατικούς οπαδούς των GTi παραχώρηση στην σπορ πλευρά του χαρακτήρα τους. Και ξαφνικά η VW θυμήθηκε όλες τις αξίες των δύο πρώτων γενιών του Golf GTi και με την πέμπτη γενιά των 2000 κυβικών και των 200 πραγματικών ίππων, έσβησε κάθε ελπίδα του ανταγωνισμού. Κανείς άλλος δεν έχει καταφέρει ακόμα να συνδυάσει τόσο επιτυχημένα τις επιδόσεις στην ευθεία και την συμπεριφορά στις στροφές, με την πολυτέλεια, τους χώρους, την άνεση, την ποιότητα υλικών/φινιρίσματος σε ένα hatchback.
Κυρίως όμως, το ίματζ αυτού του αυτοκινήτου. Το Golf GTi ταιριάζει παντού. Έξω από ένα εστιατόριο πολυτελείας, αλλά κι έξω από ένα κουτούκι. Έξω από ένα supermarket, αλλά και σε μια μαρίνα με κότερα. Οι κλισέ εκφράσεις ‘’διακριτική πολυτέλεια’’ και ‘’σπορ αύρα’’ βρίσκουν τον πραγματικό ορισμό τους στο Golf GTi. Μετά από όλα αυτά, πραγματικά είναι να αναρωτιέσαι, τί στην ευχή είχε στο μυαλό της η VW και παρουσίασε την καινούρια έκδοση R. Διότι όσο υπήρχε η τετρακίνητη έκδοση R32 με τον εξακύλινδρο μονοκάπακο V6 κινητήρα των 3200 κυβικών, το GTi έμενε εκτός πεδίου βολής του. Τώρα όμως η κορυφαία έκδοση του Golf έχει κινητήρα 2000 με turbo, ακριβώς τον ίδιο με του GTi.
Εντάξει δεν είναι ακριβώς ο ίδιος, καθώς του R έχει σφυρήλατες μπιέλες, περισσότερα και μεγαλύτερα ψυγεία κι από του σπιτιού σου για να δροσίζονται τα 265 άλογα αντί των 200 του GTi κι αν όλα αυτά σου θυμίζουν κάτι από Audi S3, είσαι σε καλό δρόμο. Το ίδιο θα πρέπει να σου θυμίζει η τετρακίνηση και το κιβώτιο διπλού συμπλέκτη, που φροντίζουν να καλπάσουν τα άλογα στους γλιστερούς ελληνικούς δρόμους, αντί να τρικλίζουν σαν μεθυσμένα, όπως συμβαίνει με όλα τα αντίστοιχης ιπποδύναμης μπροστοκίνητα. Κι εδώ βρίσκεται όλη η ουσία του Golf R.
Βγάζει 265 άλογα στους ελληνικούς δρόμους, όπως κανένα άλλο αυτοκίνητο δεν μπορεί να κάνει. Διότι μπορεί σε μια μικρή χρονομετρημένη διαδρομή να χάνει από τα rally-replica όπως ας πούμε ένα Mitsubishi EVO σε απόλυτους χρόνους και να μην έχει την αγωνιστική έξαψη εκείνων, όμως αν προσθέσουμε μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα επαρχιακού δρόμου ακόμα, τότε το Golf R είναι το αυτοκίνητο που θέλεις να έχεις. Ειδικά αν στο διπλανό κάθισμα κάθεται η γυναίκα σου και στο πίσω το παιδί σου.
Στην εθνική ταξιδεύει με την άνεση και την ησυχία ενός Audi και στους επαρχιακούς δρόμους στρίβει, χωρίς να νοιάζεται για την ποιότητα του οδοστρώματος. Ειδικά σε ταλαιπωρημένους δρόμους σου δίνει πολύ μεγαλύτερη εμπιστοσύνη απ΄ότι τα σκληροπυρηνικά rally-replica, γιατί απουσιάζει το δράμα. Χωρίς να υστερεί σε πληροφόρηση ή αίσθηση, κρατάει μακριά τις περιττές αντιδράσεις στο τιμόνι. Με άλλα λόγια, αντί να παλεύεις και να ιδρώνεις για να πάρεις το 100% όπως στα rally-replica, στο Golf R έχεις το 95%, για ώρες, μέρες, αιώνες και μάλιστα με τσιγάρο στο χέρι και τον καφέ στην κλιματιζόμενη ποτηροθήκη.
Έτσι, τα χιλιόμετρα των επαρχιακών δρόμων καταβροχθίζονται με απίστευτη ταχύτητα, αλλά χωρίς δράμα, χωρίς ένταση και με το παιδί να κοιμάται στο πίσω κάθισμα. Κι αν ανησυχείς για την απουσία του ασυναγώνιστου ήχου του εξακύλινδρου ατμοσφαιρικού κινητήρα του R32, ηρέμισε. Σε κάθε αλλαγή ταχύτητας που κάνεις από τα φορμουλάδικα paddle στο τιμόνι, η στιγμιαία διακοπή ρεύματος στον κινητήρα για να πραγματοποιηθεί τέλεια η αλλαγή στο δισύμπλεκτο σειριακό κιβώτιο, συνοδεύεται από έναν υπέροχο υπόκωφο πυροβολισμό δίκαννης καραμπίνας.
Άρα, η VW με το Golf R εκθρονίζει το Golf GTi από την ηγεμονία των hatchback; ΟΧΙ! Σίγουρα θα ψήφιζα το Golf R ως το καλύτερο Golf που έχω οδηγήσει, όμως η τετρακίνηση έχει φάει σχεδόν εκατό λίτρα από τον χώρο αποσκευών και η τιμή πώλησής του ανήκει στην κατηγορία των πολυτελών αυτοκινήτων. Βέβαια στην πραγματικότητα τέτοιο αυτοκίνητο είναι και όχι ένα hatchback. Το Golf GTi είναι αληθινό hatchback και μέχρι αυτή την στιγμή, παραμένει το καλύτερο όλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου