Economist: Ηρθε πράγματι το τέλος του ευρώ;

Το ευρώ οδεύει ταχέως προς την κατάρρευσή του εκτιμά ο Economist στο κύριο άρθρο του, επισημαίνοντας ότι έχει μόνο λίγες εβδομάδες ζωής, εάν οι ηγέτες της Ευρωζώνης δεν λάβουν σύντομα τολμηρές αποφάσεις.
Economist: Ηρθε πράγματι το τέλος του ευρώ;


Με το ευρώ να πέφτει σαν μετεωρίτης στο εξώφυλλό του, ο Economist εκτιμά πως μία κατάρρευση της ευρωζώνης θα επιφέρει παγκόσμια ύφεση, χειρότερη από εκείνη του 2008-2009, με καταρρεύσεις τραπεζών, χρεοκοπίες και την επιβολή ελέγχων κεφαλαίων. Η ευρωζώνη μπορεί να διασπαστεί σε διαφορετικά τμήματα ή σε ένα μεγάλο μπλοκ στο βορρά και σε έναν κατακερματισμένο νότο.

Οπως αναφέρει ο Economist υπάρχουν τρόποι να αποφευχθεί η καταστροφή, αλλά ο χρόνος λιγοστεύει. Ο Economist τάσσεται υπέρ της αποφασιστικής παρέμβασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, των προτάσεων για ένα είδος ευρωομόλογου, σε συνδυασμό με αυστηρή πολιτική και μεταρρυθμίσεις στην ευρωπεριφέρεια για τις οποίες ήδη έχουν δεσμευθεί οι κυβερνήσεις.

Οι πιθανότητες για μία ασφαλή έξοδο από τη διογκούμενη κρίση μειώνονται με ταχύτητα, επισημαίνει ο Economist.

Μέσα ένα περιβάλλον περιορισμένης ρευστότητας, αντιδημοφιλών μέτρων λιτότητας και πτώσης της καταναλωτικής εμπιστοσύνης, το 2012 μπορεί να φέρει την Ευρωζώνη σε βαθιά ύφεση. Αυτό θα τροφοδοτήσει ένα φαύλο κύκλο ελλειμμάτων, λιτότητας και όλο και μεγαλύτερης δυσαρέσκειας.

Προηγούμενες οικονομικές κρίσεις έδειξαν ότι μόνο οι τολμηρές λύσεις μπορούν να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη των αγορών, αλλά "οι Ευρωπαίοι ηγέτες φαίνονται ανίκανοι ή απρόθυμοι να κάνουν κάτι αρκετά τολμηρό", αναφέρει ο Economist.

Αν δεν δοθούν λύσεις, "το ευρώ μπορεί να καταρρεύσει μέσα σε εβδομάδες" αλλά, όπως προειδοποιεί ο Economist, όσο περνά ο καιρός, τόσο πιο τολμηρές αποφάσεις πρέπει να πάρουν οι ηγέτες.

Μόνο η ΕΚΤ μπορεί να παράσχει μία λύση που θα ανακουφίσει άμεσα το πρόβλημα. Πρέπει να γίνει ο πιστωτής έσχατης ανάγκης ή –αν δεν συμφωνήσουν οι κυβερνήσεις για αυτό– να συνεχίσει να αγοράζει κρατικά ομόλογα κυρίως της περιφέρειας, να μειώσει και άλλο τα επιτόκια και να εγκαινιάσει πολιτική πιστωτικής χαλάρωσης όπως έπραξε η Fed.

Αναγκαίο είναι ακόμη να καθιερώσει ένα είδος ευρωομολόγου όπως αυτό που πρότεινε η Κομισιόν. Η άρνηση της Γερμανίας να δεχτεί και αυτήν την πρόταση, χωρίς αλλαγή στάσης εκ μέρους της, εκτιμά το περιοδικό, θα φέρει σύντομα την καγκελάριο Μέρκελ μπροστά σε τετελεσμένα γεγονότα.

ethnos.gr