Σύμφωνα με τη χθεσινή επίσημη (ώρα 16.10) ενημέρωση του συντονιστικού κέντρου της πυροσβεστικής στην Κομοτηνή, αλλά και την τελευταία ανεπίσημη τηλεφωνική πληροφόρηση (ώρα 00.10), η φωτιά έχει τεθεί υπό μερικό έλεγχο, χωρίς ακόμη να έχει διευκρινιστεί το μέγεθος της καμένης έκτασης. Ωστόσο, διίστανται οι απόψεις για τις αιτίες διάρκειας της πυρκαγιάς. Οι κάτοικοι της περιοχής ισχυρίζονται ότι πρόκειται για κρατική αδιαφορία,
ενώ η πυροσβεστική εστιάζει στο γεγονός ότι η περιοχή είναι εξαιρετικά δύσβατη με δύσκολη μορφολογία εδάφους, η οποία καθιστά απαγορευτική τη χρήση των καναντέρ. Άλλωστε, για το λόγο αυτό επιχειρούν μόνο πεζοπόρα τμήματα, αποτελούμενα από σαράντα πυροσβέστες και υλοτόμους.
Η πυρκαγιά, που δεν καίει δάσος αλλά κυρίως χαμηλή βλάστηση, έχει φτάσει μέχρι τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα και οι γείτονες, στην περιφέρεια του Σμόλυαν, για να προστατευτούν φτιάχνουν αντιπυρικές ζώνες. Στην ελληνική πλευρά, οι πυροσβέστες δίχως τις μάνικες και χωρίς την εναέρια βοήθεια, προσπαθούν με τσάπες να ανοίξουν αντιπυρικές ζώνες, καθώς τα πυροσβεστικά οχήματα αδυνατούν να προσεγγίσουν τις εστίες. Μάλιστα, δεν μπορούν να επιχειρήσουν πολλές ώρες, διότι σκοτεινιάζει γρήγορα κι αναγκάζονται να επιστρέψουν. Ωστόσο, οι εκτιμήσεις για τις ώρες που απαιτούνται για να φτάσουν πεζοί οι πυροσβέστες στο μέτωπο διαφέρουν. Η πυροσβεστική στη Ξάνθη έκανε λόγο για τρεις με τέσσερις ώρες και το συντονιστικό στην Κομοτηνή με ενημέρωση για μία ώρα απόσταση.
Πάντως, οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής –στο συγκεκριμένο ορεινό τόξο, στο όρος Κούλα, υπάρχουν δεκάδες Πομακοχώρια- είναι εξαγριωμένοι με την πολιτεία και θεωρούν ότι οι κρατικές αρχές δεν έχουν κάνει τίποτα για να αντιμετωπίσουν τη φωτιά. «Μας έλεγαν μέχρι κι ότι τα αεροπλάνα δεν έχουν καύσιμα για να σηκωθούν», θα μου πει τηλεφωνικά ο Ντεντέ, μουσουλμάνος κάτοικος της Ξάνθης και θα προσθέσει πως «οι συγχωριανοί μου στο Ωραίο αναρωτιούνται αν θα πρέπει να δηλώσουν Βούλγαροι για να τους σώσει η Βουλγαρία ή Τούρκοι για να επέμβει η Τουρκία». Ο Ντεντέ, που τη Δευτέρα έβλεπε όλη μέρα από το σπίτι στο χωριό του να καίγεται η μία πλευρά του όρους Κούλα (προέκταση της οροσειράς της Ροδόπης), καταλήγει λέγοντας αγανακτισμένος πως «μόνο στις εκλογές έρχονται για να μαζέψουν ψήφους, τώρα που καιγόμαστε δεν ενδιαφέρεται κανείς».
Η αλήθεια είναι πως σε τέτοιες περιπτώσεις αν δεν ελέγξεις ιδίοις όμμασι την κατάσταση, είναι αδύνατον να βγάλεις ένα ασφαλές συμπέρασμα. Πολύ απλά, γιατί δεν ξέρεις ποιον να εμπιστευτείς. Τους οργισμένους Πομάκους που θεωρούν ότι το κράτος λόγω θρησκεύματος αρνείται να τους παράσχει βοήθεια ή το πυροσβεστικό σώμα που προσπαθεί να καλύψει τα δικά του κενά, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται διαφορές στην ενημέρωση μεταξύ της πυροσβεστικής στη Ξάνθη και του συντονιστικού κέντρου στην Κομοτηνή; Φυσικά, αυτή η ερώτηση διαβάζεται κι ως εξής: Τους οργισμένους Πομάκους που κατά καιρούς κάποιες σκληροπυρηνικές τους ομάδες έχουν δημιουργήσει επίτηδες προβλήματα εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της Τουρκίας ή το πυροσβεστικό σώμα που δυσκολεύεται να λειτουργήσει σωστά (με αυτοθυσία για την ακρίβεια) δίχως μόνιμο προσωπικό και προσπαθεί με τους συμβασιούχους και τους εποχιακούς να καλύψει τα υπηρεσιακά κενά;
Κι όταν δεν ξέρεις ποιον να εμπιστευτείς, δεν ξέρεις τι να πράξεις. Και αν δεν ξέρεις τι να πράξεις, συνήθως κάθεσαι με σταυρωμένα χέρια για να αποφύγεις το λάθος. Δυστυχώς, με προσευχές, είτε χριστιανικές είτε μουσουλμανικές, οι φωτιές δεν σβήνονται. Και τα λάθη εξακολουθούν να απλώνονται σαν χολέρα απ’ άκρη σ’ άκρη της ελληνικής επικράτειας. Όχι γιατί γίνονται, τα λάθη ανθρώπινα είναι. Αλλά διότι κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη τους. Κι όταν δεν υπάρχει υπαίτιος, ουσιαστικά δεν υπάρχει και λάθος. Ναι, υπάρχει όμως η μυρωδιά κι η όψη του καμένου τοπίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου