“....Εδώ και...
αρκετό καιρό έγινε μόδα στην πόλη μας να παίζονται κωμωδίες σε γιορτές, γάμους και συμπόσια και μάλιστα σε κτήρια που κατασκευάστηκαν για το σκοπό αυτό. Κατά τη διάρκεια αυτών απαγγέλλονται, από μασκοφόρους, χοντροκομμένα αστεία και γίνονται αισχρές και αναίσχυντες πράξεις.... ” .
Ήδη κάποιοι έξυπνοι Ιταλοί ξεκίνησαν την πλάκα στο διαδίκτυο, με τα δάκρυα της υπουργού Έλσα Φορνέρο. Η υπουργός, έβαλε τα κλάματα στη συνέντευξη και μετά ανακοίνωσε πετσόκομμα σε συντάξεις και δαπάνες υγείας.
Η αλήθεια είναι ότι μοιάζουμε πολύ και σε όλα, με τους Ιταλούς. Οι Έλληνες είναι οι εφευρέτες του τραγωδίας (μίμησης πράξης σπουδαίας και τελείας) και ουσιαστικά του θεάτρου. Οι Ιταλοί πάλι, εφηύραν το λαϊκό μελόδραμα. Σαν αυτό της Φορνέρο. Είναι όμως κι αυτοί μπούφοι, με μνήμη περιστεριού και τελικά άξιοι της μοίρας τους, εάν τόσο μεγάλο ποσοστό, φέρεται να συμφωνεί με τα μέτρα «αν τα βάρη μοιραστούν δίκαια».
Την τύφλα σας. Θα δείτε δικαιοσύνη σύντομα. Έτσι ξεκίνησαν κι εδώ.
Λίγη συνέχεια ακόμα από την Wikipedia:
Η κομέντια ντελ άρτε (Commedia dell'arte) είναι η ονομασία της λαϊκής ιταλικής αυτοσχεδιαστικής κωμωδίας η οποία ήταν δημοφιλής μεταξύ του 16ου και του 18ου αιώνα και έγινε σύντομα αγαπητή και έξω από τα σύνορα της Ιταλίας.
"Commedia dell’arte" σημαίνει η κωμωδία της τέχνης, όχι με την έννοια της καλλιτεχνίας αλλά με αυτήν της τεχνικής και του επαγγελματισμού, η κωμωδία δηλαδή που δημιουργείται από "τεχνίτες" –επαγγελματίες ηθοποιούς σε αντίθεση με τους ερασιτέχνες της λόγιας κωμωδίας.
Επρόκειτο για ένα σύνολο λαϊκών θεατρίνων που, δημιουργώντας μόνοι τους το κοστούμι, τη μάσκα, τις ιδιαιτερότητες της φωνής τους και τη στάση του σώματός τους, έπλαθαν τους χαρακτήρες της. Στηριζόταν κατά βάση στον ηθοποιό και στον αυτοσχεδιασμό του παρά στο συγγραφέα. Οι περισσότεροι ηθοποιοί έπρεπε άλλωστε να διαθέτουν ιδιαίτερη ευλυγισία και ικανότητα στο χορό. Επίσης ήταν ένα από τα πρώτα θεατρικά είδη που συμπεριέλαβε στο θίασο γυναίκες ηθοποιούς.
Άντε ξυπνάτε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου