Για παράδειγμα, τα αντικαταθλιπτικά σε κάποιους κάνουν καλό και σε κάποιους όχι. Το ίδιο πράγμα μπορεί να συμβεί και με την φροϋδική ανάλυση και την μετέπειτα θεραπεία. Ακόμη και να συνδυαστεί η θεραπεία με τα φάρμακα, αυτή δεν πετυχαίνει πάντα. Με άλλα λόγια οι ειδικοί στο χώρο της υγείας, έχουν ανάγκη να βρίσκουν νέες θεραπείες που να ταιριάζουν σε όλους τους ασθενείς.
Η μουσικοθεραπεία είναι ένας αναδυόμενος τομέας, που ίσως δεν έχει πάρει την απαραίτητη προσοχή, που αξίζει, ενώ θα μπορούσε να ωφελήσει πολλούς ασθενείς. Μιλώντας γενικά, υπάρχουν δύο τύποι της θεραπείας.
Πρώτον, ο παθητικός. Ο ασθενής σε αυτήν την περίπτωση, ακούει τη μουσική με τον θεράποντα ιατρό του, χαλαρώνει και έτσι μπορεί να υπάρξει κίνητρο για να γνωρίσει τον εαυτό του καλύτερα και να έρθει αντιμέτωπος με τα προβλήματα. Αυτή η διαδικασία είναι παρόμοια με τις ανοιχτές συζητήσεις μεταξύ φίλων για το πώς η μουσική κάνει τους ανθρώπους να σκεφθούν και να αισθανθούν.
Δεύτερον, ο ενεργητικός. Σε αυτή τη μορφή θεραπείας, ο ασθενής και ο θεράπων ιατρός δημιουργούν τη μουσική από κοινού. Μία κοινή παρερμηνεία είναι ότι ο ασθενής πρέπει να είναι ειδικευμένος μουσικός. Η πραγματικότητα είναι ότι ο καθένας μπορεί να ξεκινήσει τη διαδικασία. Βαθμιαία ο θεράπων ιατρός, βοηθά τον ασθενή να χτίσει ένα κομμάτι της μουσικής. Αυτό χρησιμοποιείται στη συνέχεια ως βάση για την συζήτηση.
Δυστυχώς μόνο ένας μικρός αριθμός μελετών έχει γίνει, αλλά τα αποτελέσματα είναι ελπιδοφόρα. Μία τελευταία μελέτη που έχει γίνει, έδειξε ότι η μουσική μπορεί να επιφέρει βελτιωμένη συγκέντρωση, αυξανόμενη χαλάρωση και καλύτερη ασυλία. Με άλλα λόγια η μουσικοθεραπεία μπορεί να βελτιώσει όχι μόνο την πνευματική υγεία, αλλά και ορισμένους τομείς της φυσικής.
Στην πραγματικότητα όλοι μας έχουμε χρησιμοποιήσει τη μουσική για να φύγει η σκέψη μας μακριά από κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε. Η μουσική μπορεί τελικά να δώσει αφορμή για μια θετικότερη νοοτροπία, κάτι που είναι απαραίτητο στη δύσκολη εποχή που περνάμε.
Μαρκέλλα Σαράϊχα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου