Η Πόπη και ο Ντίνος, μια ιστορία που αντιστρέφει τους ρόλους (μία άλλη άποψη)

Η συνομιλίες μου από εχθές με ανθρώπους επιφανείς και καλλιεργημένους, έξυπνους, για την αντίδραση του Ντ. Χριστιανόπουλου στην εκμπομπή της Πόπης Τσαπανίδου με ώθησε στο να γράψω αυτό το κείμενο, σχολιάζοντάς την. Για όσους την αγνοούν, θα παρακαλούσα να ...
παρακολουθήσουν το απόσπασμα ολόκληρο πριν διαβάσουν τη συνέχεια του κειμένου.
Η συνέντευξη έγινε με αφορμή την άρνηση της παραλαβής βραβείου εκ μέρους του κ. Χριστιανόπουλου καθώς και του χρηματικού επάθλου που το συνοδεύει...

Πολύ φυσικά και λόγω των ημερών όπου οι πολύπαθοι πολίτες αυτής της χώρας έχουν ανάγκη τις φώνες τέτοιων ανθρώπων, η κ. Τσαπανίδου προσκάλεσε το λογοτέχνη στην εκπομπή της. Και οποία αντίδραση!
Με ύφος όχι απλός ανώτερου όντος, όχι απλώς ακαδημαικού τετράκις νομπελίστα, απαξίωσε την οικοδέσποινα της εκπομπής στην οποία δέχθηκε να παρευρεθεί! Τι πήγε λοιπόν να κάνει ο εν λόγω κύριος εφόσον απροκάλυπτα ήθελε εξ αρχής να επιτεθεί στη παρουσιάστρια, την οποία όπως δήλωσε δε γνώριζε καν; Γιατί να συμπεριφερθεί έτσι σε μια δημοσιογράφο που μόνο σεβασμό και θαυμασμό έδειχνε για το λογοτέχνη; Τα αίτια είναι προφανή.

Ο κ. Χριαστιανόπουλος επέδειξε αυτήν την ελλεεινή συμπεριφορά γιατί έχει καταλάβει πως το μόνο που μπορεί να σε κρατήσει στη δημοσιότητα είναι η αντίδραση και η ακρότητα. Έτσι πορευόταν πάντα. Δεν του αρκούσε το πολύ καλό του έργο γιατί ήξερε πως ίσως και να μην αναγνωριστεί. Και αυτό θα ήταν αβάσταχτο, όπως και για τον καθένα. Ήξερε λοιπόν πως το εξαιρετικό έργο πρέπει να συνοδευτεί με συνέπεια με μια συμπεριφορά αντιδραστική, άξια συνεχούς σχολιασμού. Απόρροια συμπλεγμάτων της παιδικής του ηλικίας; Πού να ξέρω. Μπορεί. Οι ομοφυλοφιλοι και ειδικά εκείνης της εποχής έζησαν την περιθωριοποίηση και το χλευασμό στο πετσί τους. Η ανάγκη τους για διάκριση και εκδίκηση ήταν πολύ μεγαλύτερη απ' ό,τι στη σημερινή μας εποχή. Γι' αυτό και προείπα πως αν το έργο του δεν αναγνωριζόταν, θα ήταν γι' αυτόν αβάσταχτο.

Αλλά ο λογοτέχνης ο οποίος κατά τα λεγόμενά του ζει τη ζωή του όπως του αρέσει, κάνει ό,τι θέλει χωρίς να τον ενδιαφέρει τίποτα, πιέστηκε να παρευρεθεί σε μια τέτοια εκπομπή; Πιέζονται αυτοί οι άνθρωποι; Που ισχυρίζονται πως κάνουν ο,τι τους καπνίσει; Για ποιο λόγο; Για ένα νέο βραβείο; Αφού τα απαξιώνουν. Για ποιο λόγο; Για νέες εμφανίσεις στην τηλεόραση; Αφού την απαξιώνουν...Δεν πιέζονται. Η τροφή αυτών των ανθρώπων, περισσότερο και από την αναγνώριση του έργου τους είναι να έχουν τη δυνατότητα να απαξιώνουν. Αν στερηθούν αυτή τη δυνατότητα θα έχουν ηττηθεί. Θα αισθανθούν ξανά στο περιθώριο.

Θαυμάζω από εχθές την κ. Τσαπανίδου για την εκπληκτική της αντίδραση καθ' όλη τη διάρκεια της "συνέντευξης". Αξιοπρέπεια, ήθος, αγωγή, ταπεινότητα. Περισσότερο απ' ότι άξιζε στον κ. Χριστιανόπουλο. Ο ευφυής λογοτέχνης όφειλε, ναι, οφείλουν και οι ευφυείς, να γνώριζε το ήθος της οικοδέσποινας. Όταν θέλεις να αντιμετωπίζεσαι ως Χριστιανόπουλος ...θα πρέπει να ξέρεις να αντιμετωπίζεις την Τσαπανίδου ως Τσαπανίδου και όχι ως... Μενεγάκη.

Αυτά.

Greece-in-greed.blogspot.com