Κάθε τρεις και λίγο, blog και μέσα ενημέρωσης μας ζαλίζουν τον έρωτα με τον Κ. Αρβανιτόπουλο. Ο άλλοτε διευθυντής του ιδρύματος Καραμανλή είναι ένας σοβαρότατος άνθρωπος, ένα στέλεχος πρώτης γραμμής που δεν έχει καμία σχέση ούτε με τον Πειραιά ούτε με τα προβλήματά του. Ξαφνικά όμως αποφάσισε(;) να είναι υποψήφιος στον Πειραιά.
Εν πάση περιπτώσει, εάν κάποιος θέλει να είναι υποψήφιος μαθαίνει σιγά σιγά τα προβλήματα. Ειδικά μάλιστα στον Πειραιά, όπου σχεδόν όλοι οι υποψήφιοι όλων των κομμάτων δεν ήταν και ότι καλύτερο από πλευράς ισχυρών προσωπικοτήτων σε όλο το φάσμα της πολιτικής…
Η προβολή όμως του συμπαθούς και σοβαρού Αρβανιτόπουλου υπήρξε σκανδαλώδης. Επειδή ακριβώς θα έπρεπε ως διευθυντής του γραφείου του Αντώνη Σαμαρά να μην είχε αυτήν την μεταχείριση. Είναι αθέμιτος ανταγωνισμός να ανταγωνίζεσαι τον πρόεδρο του κόμματος. Και καμιά φορά όταν ο υποψήφιος είναι γραφικός (ο Αρβανιτόπουλος δεν είναι, μην τον κάνετε κύριοι της Συγγρού) όπως πχ στην περίπτωση ... Κικίλια (τι αστεία περίπτωση…) τότε η επιλογή του κόμματος εκθέτει και το κόμμα και τον πρόεδρο. Μπορεί ως σοβαρός να τα καταφέρει καλύτερα ο Αρβανιτόπουλος, χωρίς την «βαριά» υποστήριξη του εργάτη Μιχαλολιάκου κι άλλων πολλών και περίεργων… Τελευταίο κτύπημα εναντίον του Αρβανιτόπουλου σχετικό δημοσίευμα, που δυστυχώς γι αυτόν είναι αληθινό (η δράση προκαλεί αντίδραση, βασικός κανόνας πολιτικής ακόμη και σε εκείνους που δεν γνωρίζουν από πουστιές) σύμφωνα με το οποίο έχει στο facebook σαράντα πέντε μόνον θαυμαστές… Δεν πειράζει ένα νεύμα της Συγγρού και θα αποκτήσει περισσότερους. Κώστα δεν χρειάζεσαι βοήθεια και μόνος εάν τρέξεις μπορείς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου