Η πλειοδοσία του πίνακα του 1895 με κηρομπογιά ξεκίνησε από τα 50 εκατ. δολάρια και διήρκεσε δώδεκα λεπτά.
Επτά πλειοδότες διαγωνίστηκαν για να αποκτήσουν το έργο, αλλά τελικά η μονομαχία έγινε μεταξύ σε δύο «τηλεφωνικών» πλειοδοτών, ο ένας εκ των οποίων επικράτησε.
Ηταν η μόνη εκδοχή του έργου -από τις τέσσερις- που βρισκόταν σε χέρια ιδιώτη, ενώ οι υπόλοιπες τρεις ήταν ιδιοκτησία νορβηγικών μουσείων. Το έργο έθεσε προς πώληση ο επιχειρηματίας, Πέτερ Ολσεν, ο πατέρας του οποίο είχε φιλικές σχέσεις με τον Μουνκ.
Πριν από λίγο καιρό, ο Ολσεν είχε μιλήσει για την απόφασή του να πουλήσει την «Κραυγή».
«Εζησα όλη μου την ζωή με αυτό το έργο και η δύναμη και η ενέργειά του έχουν αυξηθεί με το πέρασμα του χρόνου. Τώρα, παρόλα αυτά, αισθάνομαι ότι ήρθε η στιγμή να προσφέρω στον υπόλοιπο κόσμο την ευκαιρία να αποκτήσει αυτό το σπουδαίο καλλιτέχνημα», είχε αναφέρει ο Ολσεν.
Το προηγούμενο ρεκόρ πώλησης καλλιτεχνικού έργου σε δημοπρασία ήταν το «Γυμνό, πράσινα φύλλα και προτομή» του Πάμπλο Πικάσο, το οποίο είχε πωληθεί έναντι 106.5 εκατομμυρίων δολαρίων το 2010.
Το σπουδαίο έργο του Νορβηγού ζωγράφου απεικονίζει μία σχεδόν αφηρημένη ανδρική φιγούρα με το στόμα ανοιχτό και τα χέρια να ακουμπάνε τα αυτιά, μπροστά στο σκοτεινό ουρανό του Οσλο, που υποδηλώνει μία απελπισμένη ανθρώπινη μορφή.
Πρόκειται για τον μοναδικό πίνακα που περιλαμβάνει στο κάδρο ένα ποίημα του Έντβαρντ Μουνκ που μιλάει για την έμπνευσή του.
«Περπατούσα σε έναν δρόμο με δύο φίλους - Ο ήλιος έδυε
Ξαφνικά ο ουρανός έγινε κόκκινος του αίματος - Σταμάτησα, αισθάνθηκα εξαντλημένος και έγειρα στον φράχτη - Υπήρχε αίμα και πύρινες γλώσσες πάνω από το μπλε-μαύρο φιόρδ και την πόλη - Οι φίλοι μου συνέχισαν και εγώ στάθηκα εκεί, τρέμοντας από ανησυχία - Και ένιωσα μια απέραντη κραυγή να διασχίζει τη φύση».
«Μαζί με την Μόνα Λίζα είναι ο πιο διάσημος και αναγνωρίσιμος πίνακας στην ιστορία της Τέχνης», αναφέρει ο Μάικλ Φραμ, σύμβουλος τέχνης.
«Εχει χρησιμοποιηθεί από όλους. Από τον Γουόρχολ και το Χόλιγουντ, μέχρι σε κινούμενα σχέδια, κούπες και μπλουζάκια», πρόσθεσε.
Δύο από τις άλλες εκδοχές της «κραυγής» κλάπηκαν το 1994 και το 2004 αντιστοίχως και λίγο καιρό αργότερα βρέθηκαν και οι δύο.
ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου