Από τον Τάσο (ΤΑΖ) Θεοδωρόπουλο Παρακολουθώ με κομμένη την ανάσα όπως και όλο το πανελλήνιο φαντάζομαι, το αν η γνωστή πανελίστρια είναι ή δεν είναι τελικά πουτάνα. Τι να μου κλάσει το ψέκασμα των φοιτητών στη Χαλκιδική; Εδώ είναι η είδηση. Δώσε στον ....
κολίγο πήδημα και σαπουνόπερα να έχει να τρίβεται στον καμπινέ του για ένα μήνα. Εμ τον παίζει με τη φαντασίωση, εμ ξεσπαθώνει μετά και μπινελικώνει βρίζοντας την πουτάνα που για χάρη της τον έπαιξε.
Γεγονός που μου προκαλεί την εξής εύλογη απορία: Γιατί είναι κακό να είσαι πουτάνα; Έχω πάρα πολλές φίλες τέτοιες, είναι από τα καλύτερα παιδιά, και ενίοτε έχουν κριτική και πολιτική άποψη που τσακίζει. Ναι, ομολογουμένως το να είσαι πουτάνα και τηλεοπτική πανελίστρια, δεν βοηθάει στο να σε πάρουν οι άλλοι στα σοβαρά ως άποψη. Αλλά κάτι είναι κι αυτό.
Πού είναι λοιπόν το πρόβλημα; Στο ότι προβάλλεις κάτι άλλο σαν επαγγελματική ενασχόληση ενώ από αλλού βγαίνει το εισόδημα; Στην υποκρισία; Τι λες κούκλα μου; Σε ποια χώρα ζεις;
Οι μισές και οι μισοί και λίγα λέω, που στόλισαν τα εξώφυλλα των περιοδικών την εποχή της άνθησης του lifestyle τύπου, και τα μουσικοχορευτικά μπαλέτα των τηλεοπτικών σόου, δήλωνοντας «ονειρεύομαι οικογένεια με παιδί» στις συνεντεύξεις τους, τι ήταν; Αντί για το βαλιτσάκι με τα καλλυντικά, κυκλοφορούσαν με βαλιτσάκι που μέσα είχε οικογενειακά καλούδια: Δονητές σε διάφορα μεγέθη μη ζοριστεί κι ο πελάτης, μαστίγια, καπότες, λιπαντικά, χειροπέδες και στολή νοσοκόμας. Σε περίπτωση που ο πελάτης ήταν καρδιακός και τους μείνει πάνω στα βυζιά τους.
Οι μισοί και παραπάνω άντρακλες της πίστας, της νύστας, της Βουλής, της tv που ποζάρουν στους φακούς των παπαράτσι με δίμετρες γκομενάρες τις οποίες και πρόκειται να παντρευτούν, τις έχουν ψωνίσει από ειδικευμένα πρακτορεία συνοδών. Σαν κάρτα bonus με τα κανονικά τους ψώνια που είναι αρσενικά 20χρονα με θωρακικούς και θεληματικό πηγούνι. Δηλαδή η επόμενη γενιά των τηλεοπτικών και θεατρικών ζεν πρεμιέ.
Όχι, δεν τα βγάζω από το μυαλό μου, τα γνωρίζω από πρώτο ή δεύτερο χέρι, όπως τα γνωρίζει και η κομμώτρια. Τι νομίζεις ότι συζητάνε με τις πελάτισσες τους οι κομμώτριες την ώρα της περμανάντ; Αυτά που με ρωτάνε κι εμένα, ως πιο ειδικό. «Καλέ κύριε Τάσο μου, είναι πραγματικά αδελφή ο τάδε; Μα πώς; Αφού έχει γυναίκα και παιδί». Και μένα μαντάμ αυτός που με πήδηξε προχτές γυναίκα και παιδί έχει, άσε που έχω πάρει και τον γιο του και φοβάμαι μη γίνω η νέα Μυρτώ Αλικάκη σε μια εναλλακτική «Αναστασία».
Οπότε ξαναρωτάω, που είναι το πρόβλημα; Μήπως στο ότι η εκδιδόμενη εξέδιδε το χουχούνι της στη Βουλγαρία κι όχι κάπου πιο κοσμοπολίτικα όπως το Ντουμπάι στο οποίο επίσης, πολλές γνωστές μας φίλες το εκδίδουν; Κατ' αρχάς τη σεξουαλική μας σχέση με τη γείτονα την ξεκινήσαμε πρώτοι. Με τις περιβόητες επιγραφές στα κωλόμπαρα της επαρχίας «Προσεχώς Βουλγάρες». Έτσι είναι αυτά τα πράγματα, διμερείς συμφωνίες. Ήρθε ο καιρός μας να πληρώσουμε το τίμημα να μας πηδήξουνε κι αυτοί.
Κατά δεύτερον, οι εκδιδόμενες Ελληνίδες στη Βουλγαρία, θα έπρεπε να έχουν κρατική επιδότηση και προστασία από το ελληνικό κράτος, εφ' όσον είναι πρωτοπόρες μικρές εξερευνήτριες. Διότι πρόκειται για τις πρώτες εργαζόμενες, που με αυτοθυσία και αυταπάρνηση εξερευνούν το μη αναπόφευκτο εργασιακό μέλλον όλων μας. Αυτό με τους μισθούς Βουλγαρίας. Πάνω στην αγωνιστική τους εμπειρία, στηρίζεται ολόκληρη η εθνική οικονομική πολιτική. Του εντελώς άμεσου μέλλοντος. Κι αυτό από μόνο του, θα έπρεπε να αποτελεί παράδειγμα για όλους τους εθνικόφρονες πατριώτες και επικοινωνιακή πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης. Με σύνθημα παράφραση της γνωστής τσεχοφικής ρήσης: «Στη Σόφια αδελφές μου, στη Σόφια».
***ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο, www.facebook.com/tazthebuzz ή
στο www.twitter.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου