Κατραπακιές
Με λένε Θοδωρή και είμαι άνεργος από 15/3/2011. Τον Ιανουάριο του 2012 αποφάσισα να εγκατασταθώ μόνιμα στο εξοχικό και να ψάξω εκεί για εργασία.
Εκτός από την ιδέα της ήσυχης ζωής, σκέφτηκα ότι θα ήταν ευκαιρία να εκμεταλλευτώ κάποια κομμάτια γης που διαθέτουμε φυτεύοντας
λαχανόκηπους ή ακόμη και οπωροφόρα δέντρα. Επισκεύασα το σπίτι όπου χρειαζόταν και έκανα διάφορες ελαφρές και βαριές κατασκευές, όπως ράφια και έπιπλα. Κάπως έτσι κυλούσε ο χρόνος ώσπου είδα την πραγματικότητα..
Βρήκα δουλειά στο αντικείμενό μου, σε μια μεγάλη μαρίνα-ναυπηγείο όπου δούλεψα για 5(!) ολόκληρες ημέρες.. Μετά ο ιδιοκτήτης διαπίστωσε ότι τα οικονομικά του δεν βγαίνουν και δεν μπορεί να με προσλάβει. Προφανώς, είχε τέτοιο “οικονομικό πρόβλημα” που δεν μου πλήρωσε ούτε τις 5 αυτές μέρες, παρόλο που με τις επισκευές μου εξοικονόμησα 3 με 4 χιλ. για την εταιρεία! Αποτέλεσμα; Να μπω μέσα 40 ευρώ από τα πήγαινε-έλα στη δουλειά!
Δεύτερη κατραπακιά ήρθε λίγο αργότερα. Έκανα αίτηση σε κάποιο τοπικό κατάστημα πασίγνωστης αλυσίδας. Ακολούθησα τυπικά όλη τη διαδικασία περνώντας μια συνέντυξη απ’ τον ιδιοκτήτη και μια δεύτερη απ΄ τον επιθεωρητή από τα κεντρικά των Αθηνών, ο οποίος με επέλεξε ανάμεσα σε 30 άτομα. Μετά από δύο εβδομάδες έμαθα ότι πρόσληψη δεν θα γίνει, διότι ένας επιφανής δικαστικός της περιοχής “απαίτησε” από τον ιδιοκτήτη να πάρει τον ανηψιό του…
Μωρέ μπράβο δικαιοσύνη που με βρήκε από τον δικαστικό…
Συνεχίζοντας, έψαξα για οποιαδήποτε δουλειά σε ξενοδοχεία και ταβέρνες, αλλά στην επαρχία αν δεν έχεις γνωστό ή δόντι είναι παντελώς αδύνατο ακόμη και για κάτι τέτοιο.
Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε όταν διαπίστωσα ότι το κόστος του λαχανόκηπου ήταν μεγαλύτερο του οφέλους…
Μετά από όλα αυτά, αποφάσισα να επιστρέψω στην Αθήνα από Σεπτέμβρη και να ψάξω εκεί για δουλειά.
Συμβουλή προς τους φίλους που επιζητούν να μετακινηθούν στην επαρχία: μελετήστε ρεαλιστικά τις δυνατότητες, καθώς και τα κόστη όποιου εγχειρήματος. Ψάξτε να βρείτε δουλειά πριν τη μετακίνησή σας, ώστε να μη βρεθείτε προ εκπλήξεων.
Ο παθών
Alfisti , 34 χρ.
imerologioanergou.gr
Εκτός από την ιδέα της ήσυχης ζωής, σκέφτηκα ότι θα ήταν ευκαιρία να εκμεταλλευτώ κάποια κομμάτια γης που διαθέτουμε φυτεύοντας
λαχανόκηπους ή ακόμη και οπωροφόρα δέντρα. Επισκεύασα το σπίτι όπου χρειαζόταν και έκανα διάφορες ελαφρές και βαριές κατασκευές, όπως ράφια και έπιπλα. Κάπως έτσι κυλούσε ο χρόνος ώσπου είδα την πραγματικότητα..
Βρήκα δουλειά στο αντικείμενό μου, σε μια μεγάλη μαρίνα-ναυπηγείο όπου δούλεψα για 5(!) ολόκληρες ημέρες.. Μετά ο ιδιοκτήτης διαπίστωσε ότι τα οικονομικά του δεν βγαίνουν και δεν μπορεί να με προσλάβει. Προφανώς, είχε τέτοιο “οικονομικό πρόβλημα” που δεν μου πλήρωσε ούτε τις 5 αυτές μέρες, παρόλο που με τις επισκευές μου εξοικονόμησα 3 με 4 χιλ. για την εταιρεία! Αποτέλεσμα; Να μπω μέσα 40 ευρώ από τα πήγαινε-έλα στη δουλειά!
Δεύτερη κατραπακιά ήρθε λίγο αργότερα. Έκανα αίτηση σε κάποιο τοπικό κατάστημα πασίγνωστης αλυσίδας. Ακολούθησα τυπικά όλη τη διαδικασία περνώντας μια συνέντυξη απ’ τον ιδιοκτήτη και μια δεύτερη απ΄ τον επιθεωρητή από τα κεντρικά των Αθηνών, ο οποίος με επέλεξε ανάμεσα σε 30 άτομα. Μετά από δύο εβδομάδες έμαθα ότι πρόσληψη δεν θα γίνει, διότι ένας επιφανής δικαστικός της περιοχής “απαίτησε” από τον ιδιοκτήτη να πάρει τον ανηψιό του…
Μωρέ μπράβο δικαιοσύνη που με βρήκε από τον δικαστικό…
Συνεχίζοντας, έψαξα για οποιαδήποτε δουλειά σε ξενοδοχεία και ταβέρνες, αλλά στην επαρχία αν δεν έχεις γνωστό ή δόντι είναι παντελώς αδύνατο ακόμη και για κάτι τέτοιο.
Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε όταν διαπίστωσα ότι το κόστος του λαχανόκηπου ήταν μεγαλύτερο του οφέλους…
Μετά από όλα αυτά, αποφάσισα να επιστρέψω στην Αθήνα από Σεπτέμβρη και να ψάξω εκεί για δουλειά.
Συμβουλή προς τους φίλους που επιζητούν να μετακινηθούν στην επαρχία: μελετήστε ρεαλιστικά τις δυνατότητες, καθώς και τα κόστη όποιου εγχειρήματος. Ψάξτε να βρείτε δουλειά πριν τη μετακίνησή σας, ώστε να μη βρεθείτε προ εκπλήξεων.
Ο παθών
Alfisti , 34 χρ.
imerologioanergou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου