Ο ανδρικός σοβινισμός και η συζυγική απιστία ουδέποτε έβλαψαν κάποιον Γάλλο πολιτικό, όπως δείχνει η πρόσφατη ιστορία της χώρας.
Αδιαμφισβήτητα πιστός στη σύζυγό του ο στρατηγός Ντε Γκωλ, πρώτος πρόεδρος της 5ης Δημοκρατίας, αποτελεί τη μόνη... εξαίρεση στην τάση που θέλει όλους τους διαδόχους του να εμπλέκονται σε ερωτικά σκάνδαλα.
Ακόμη κι ο σχολαστικός και πάντα προσεκτικός Ζορζ Πομπιντού απασχόλησε τον σκανδαλοθηρικό Τύπο, με την υπόθεση Μαρκοβίτς. Το σκάνδαλο, που ξεσπά το 1968 ύστερα από τη δολοφονία υπό μυστηριώδεις συνθήκες Σέρβου σωματοφύλακα του Αλέν Ντελόν, εμπλέκει την πρώτη κυρία της Γαλλίας Κλοντ Πομπιντού σε ομαδικά σεξουαλικά όργια. Ο Πομπιντού υποστηρίζει ότι είναι θύμα συνωμοσίας, ενώ η αποκάλυψη δεν ανακόπτει την πορεία του προς την προεδρία ένα χρόνο αργότερα.
Εντελώς αντίθετη εικόνα προβάλλει ο πρόεδρος Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, που «συλλέγει» τις γυναικείες κατακτήσεις, αδιαφορώντας για τις σχετικές αποκαλύψεις.
Με αξιοσημείωτη υποκρισία, ο Ζισκάρ προβάλλει την εικόνα του σοβαρού οικογενειάρχη, εμφανίζοντας τα παιδιά του στις προεκλογικές του αφίσες, με φόντο τον πρόσφατα αγορασμένο πύργο του στην περιφέρεια του Πουίντε-Ντομ. Κατόπιν σιωπηλής συμφωνίας, όμως, ο Τύπος αποφεύγει να αναφερθεί στις παράνομες σχέσεις του Ζισκάρ, που αποτελούν ιδιωτικές υποθέσεις.
Τα πράγματα αλλάζουν, όμως, το 1979, με το ξέσπασμα του σκανδάλου των διαμαντιών. Σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής, ο τότε αυτοκράτορας της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας, Ζαν-Μπεντέλ Μποκάσα, είχε δωρίσει στον Ζισκάρ διαμάντια 30 καρατίων. Παράλληλα, τα κουτσομπολιά στη γαλλική πρωτεύουσα έκαναν λόγο για ερωτική σχέση του Ζισκάρ με την ευειδή σύζυγο του Μποκάσα. Η εμπλοκή της ερωτικής ζωής με τις εξωτερικές σχέσεις και οι υπόνοιες χρηματισμού συνετέλεσαν στη νίκη του Μιτεράν δύο χρόνια αργότερα.
Κατακραυγή είχε προκαλέσει και ο διάδοχος του Ζισκάρ στην προεδρία, Φρανσουά Μιτεράν, όχι λόγω των πολυάριθμων εξωσυζυγικών του σχέσεων ή της εκτός γάμου κόρης που απέκτησε ενόσω ήταν πρόεδρος, αλλά εξαιτίας της επιλογής του να αξιοποιήσει κρατικά μέσα για να κρατήσει τη σχέση του μυστική.
Το 1983, ο πρόεδρος Μιτεράν πληροφορείται ότι κοσμικοί κύκλοι του Παρισιού συζητούν την παράνομη σχέση του με την ιστορικό τέχνης Αν Πενζό και τη νόθα κόρη που το ζεύγος έχει αποκτήσει. Σε μια προσπάθεια να εμποδίσει τη διαρροή της πληροφορίας, ο Μιτεράν διατάζει τον αρχηγό της αντιτρομοκρατικής να δημιουργήσει ειδική υπηρεσία παρακολούθησης τηλεφώνων δημοσιογράφων και κοσμικών Παριζιάνων. Ο «πυρήνας των Ηλυσίων», όπως ονομάζεται η ομάδα παρακολούθησης, αμαύρωσε για πάντα τη φήμη του Μιτεράν.
Ενας πραγματικός γερόλυκος των εξωσυζυγικών σχέσεων, ο Ζακ Σιράκ πέτυχε να κρατήσει τις κατακτήσεις του μακριά από τη δημοσιότητα, έχοντας εξασφαλίσει τη σιωπηρή συγκατάβαση της πολιτικά φιλόδοξης και δυναμικής συζύγου του, Μπερναντέτ.
Τέλος, ο Νικολά Σαρκοζί πρέπει να θεωρηθεί η εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα, προβάλλοντας δημόσια την ερωτική του απογοήτευση ως απατημένος σύζυγος της Σεσιλιά.
Αδιαμφισβήτητα πιστός στη σύζυγό του ο στρατηγός Ντε Γκωλ, πρώτος πρόεδρος της 5ης Δημοκρατίας, αποτελεί τη μόνη... εξαίρεση στην τάση που θέλει όλους τους διαδόχους του να εμπλέκονται σε ερωτικά σκάνδαλα.
Ακόμη κι ο σχολαστικός και πάντα προσεκτικός Ζορζ Πομπιντού απασχόλησε τον σκανδαλοθηρικό Τύπο, με την υπόθεση Μαρκοβίτς. Το σκάνδαλο, που ξεσπά το 1968 ύστερα από τη δολοφονία υπό μυστηριώδεις συνθήκες Σέρβου σωματοφύλακα του Αλέν Ντελόν, εμπλέκει την πρώτη κυρία της Γαλλίας Κλοντ Πομπιντού σε ομαδικά σεξουαλικά όργια. Ο Πομπιντού υποστηρίζει ότι είναι θύμα συνωμοσίας, ενώ η αποκάλυψη δεν ανακόπτει την πορεία του προς την προεδρία ένα χρόνο αργότερα.
Εντελώς αντίθετη εικόνα προβάλλει ο πρόεδρος Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, που «συλλέγει» τις γυναικείες κατακτήσεις, αδιαφορώντας για τις σχετικές αποκαλύψεις.
Με αξιοσημείωτη υποκρισία, ο Ζισκάρ προβάλλει την εικόνα του σοβαρού οικογενειάρχη, εμφανίζοντας τα παιδιά του στις προεκλογικές του αφίσες, με φόντο τον πρόσφατα αγορασμένο πύργο του στην περιφέρεια του Πουίντε-Ντομ. Κατόπιν σιωπηλής συμφωνίας, όμως, ο Τύπος αποφεύγει να αναφερθεί στις παράνομες σχέσεις του Ζισκάρ, που αποτελούν ιδιωτικές υποθέσεις.
Τα πράγματα αλλάζουν, όμως, το 1979, με το ξέσπασμα του σκανδάλου των διαμαντιών. Σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής, ο τότε αυτοκράτορας της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας, Ζαν-Μπεντέλ Μποκάσα, είχε δωρίσει στον Ζισκάρ διαμάντια 30 καρατίων. Παράλληλα, τα κουτσομπολιά στη γαλλική πρωτεύουσα έκαναν λόγο για ερωτική σχέση του Ζισκάρ με την ευειδή σύζυγο του Μποκάσα. Η εμπλοκή της ερωτικής ζωής με τις εξωτερικές σχέσεις και οι υπόνοιες χρηματισμού συνετέλεσαν στη νίκη του Μιτεράν δύο χρόνια αργότερα.
Κατακραυγή είχε προκαλέσει και ο διάδοχος του Ζισκάρ στην προεδρία, Φρανσουά Μιτεράν, όχι λόγω των πολυάριθμων εξωσυζυγικών του σχέσεων ή της εκτός γάμου κόρης που απέκτησε ενόσω ήταν πρόεδρος, αλλά εξαιτίας της επιλογής του να αξιοποιήσει κρατικά μέσα για να κρατήσει τη σχέση του μυστική.
Το 1983, ο πρόεδρος Μιτεράν πληροφορείται ότι κοσμικοί κύκλοι του Παρισιού συζητούν την παράνομη σχέση του με την ιστορικό τέχνης Αν Πενζό και τη νόθα κόρη που το ζεύγος έχει αποκτήσει. Σε μια προσπάθεια να εμποδίσει τη διαρροή της πληροφορίας, ο Μιτεράν διατάζει τον αρχηγό της αντιτρομοκρατικής να δημιουργήσει ειδική υπηρεσία παρακολούθησης τηλεφώνων δημοσιογράφων και κοσμικών Παριζιάνων. Ο «πυρήνας των Ηλυσίων», όπως ονομάζεται η ομάδα παρακολούθησης, αμαύρωσε για πάντα τη φήμη του Μιτεράν.
Ενας πραγματικός γερόλυκος των εξωσυζυγικών σχέσεων, ο Ζακ Σιράκ πέτυχε να κρατήσει τις κατακτήσεις του μακριά από τη δημοσιότητα, έχοντας εξασφαλίσει τη σιωπηρή συγκατάβαση της πολιτικά φιλόδοξης και δυναμικής συζύγου του, Μπερναντέτ.
Τέλος, ο Νικολά Σαρκοζί πρέπει να θεωρηθεί η εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα, προβάλλοντας δημόσια την ερωτική του απογοήτευση ως απατημένος σύζυγος της Σεσιλιά.
kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου