Η τραγωδία εκείνων που ζουν στο ίδιο σπίτι με τον Ντινόπουλο και η δημοσιογραφία του Παπαδάκη
Κανονικά η ένωση θεατρικών συγγραφέων θα πρέπει να αναδείξει τους Σαμαρά-Βενιζέλο σε εθνικούς ευεργέτες της.
Με την κίνηση του ανασχηματισμού κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν απίστευτο θίασο ο οποίος εμπνέει σπουδαία κείμενα σαν κι αυτό του Στέφανου Κασιμάτη που ακολουθεί>
Το πρώτο συμπέρασμα, λοιπόν, από τον ανασχηματισμό είναι ότι η ικανότητα δεν επιβραβεύεται. Αγνωστες οι βουλές του Κυρίου, πράγματι. Αλλά εδώ μιλούμε για πολιτική, όχι για θεολογία.
Το λάθος του Γεωργιάδη ήταν, τείνω να πιστέψω, ότι μετεγράφη στη Ν.Δ. ως νούμερο του Καρατζαφέρη, για να αποδειχθεί όμως ο καλύτερος υπουργός της. Κακώς, κάκιστα! Επρεπε να έχει μείνει όπως ήταν, διότι ο ανασχηματισμός επιβράβευσε τους –για να το πω με μια μετωνυμία– τους «αριθμούς». Ντινόπουλος, κατ’ αρχάς. Καρτούν κανονικό: σαματατζής, καυγατζής, αχώνευτος κι ανυπόφορος.
Τον έβλεπες στην τηλεόραση και αμέσως άλλαζες κανάλι (επειδή σε έκανε να λες μέσα σου: «καλύτερος ο ΣΥΡΙΖΑ»), ενώ συγχρόνως σκεπτόσουν την τραγωδία εκείνων που το έφερε η μοίρα τους να ζουν μαζί του στο ίδιο σπίτι.
Επειτα, Γιακουμάτος: η επιτομή της γαλάζιας πασοκαρίας, προερχόμενος από τη γνήσια, την πράσινη πασοκαρία. Υφάκι, κομπολογιά, προπέτεια, Μερσεντές, Κολωνάκι, Ντα Κάπο και άκρατος λαϊκισμός. (Διακόπτω μια στιγμή για να αφήσω κάτι σουβλάκια και μια κόκα κόλα στον νεροχύτη...) Συνεχίζω. Και όμως, ο απερίγραπτος Γιακουμάτος, «εραστής» κατά τον αυτοπροσδιορισμό του, αλλά και μόνιμος συνεργάτης του Μεγάλου Διδασκάλου της Δημοσιογραφίας Γεωργίου Παπαδάκη, έγινε υφυπουργός. Γιατί; Αγνωστες οι βουλές του Κυρίου, όπως είπαμε...
Συμπέρασμα δεύτερο, λοιπόν, από τον ανασχηματισμό: και οι έσχατοι έσονται πρώτοι, για να το πω με τον ευαγγελικό τρόπο ή, όπως το λέγαμε στο σχολείο – αλλά, συγχωρήστε με, δεν μπορώ να πω εδώ το γνωμικό για τον τροχό που θα γυρίσει και τον φτωχό που θα... Πάμε παρακάτω.
Εφυγε από το υπουργείο Παιδείας ο Αρβανιτόπουλος! Μα γιατί; (Συγγνώμη, αυτό ήταν ένα αποτυχημένο αστείο...) Εν πάση περιπτώσει, έφυγε επειδή τα έκανε μαντάρα. Αλλά ποιος ήλθε να καλύψει το κενό;
Ο Ανδρέας ο Λοβέρδος: ένας διαχειριστής ισορροπιών, ένας καλλιτέχνης της ακινησίας, ο οποίος, μετά τον σχηματισμό του «Ελιά», κινδύνευε να καταντήσει γραφικός, εξαιτίας της προσπάθειάς του να δείχνει παντί τρόπω ότι μοιραζόταν την αρχηγία με τον Ευάγγελο τον Βενιζέλο.
courdisto portocali
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου