Κανείς δεν πιάνει τον σφυγμό. Μια κυβέρνηση που θυμίζει επιθεώρηση, ενώ θα μπορούσε να βγει μπροστά. Να εξηγήσει. Να δηλώσει αδύναμη, μπροστά σε όσα διαδραματίζονται και να ζητήσει έτσι απλά κατανόηση, υπομονή, γιατί έχει ένα....
όραμα. Έχει; Πουθενά όραμα.
Αντίθετα, σε αυτόν τον κόσμο, που θ' αρχίσει να την κυνηγά στους δρόμους, όπως οι δικοί της κυνηγούσαν κάποτε τους δεξιούς -το σπουργίτι έτρωγε τα μυρμήγκια, ήλθε η ώρα να το φάνε αυτά τώρα που ψόφησε- αντί να σταθεί συμπαθητικά, ξεστομίζει συνεχώς μέσω στελεχών και μελών της βλακείες.
Προκαλεί ακόμη περισσότερο. Θέλει να ...κόψει τον καφέ, το τσιγάρο (για το καλό μας το κάνει φαίνεται) την έξοδο, την ελπίδα, το χαμόγελο. Πετάει μακακίες, τη μια μετά την άλλη. Αφήστε ρε τις παρελάσεις ησυχίες. Ας είναι ακόμα και το όπιο του λαού. Αφήστε να ζήσει με αναμνήσεις αυτός ο έρμος λαός. Για τα παιδιά του..Τα... βασιλόπουλα κάθε σπιτιού, ανόητε υπουργέ...
Προκαλεί με μακακίες συνεχείς. Χωρίς κανείς να την προκαλεί πλέον, γιατί ούτε αντιπολίτευση υπάρχει.
Ένας "δον ζουάν", των νεοφιλελεύθερων λεωφόρων (ο πόθος του η εξουσία) της Γουόλ Στριτ... Κούλης με το όνομα .
Ψάχνουν οι έρμοι κάποια ελπίδα και τους δίνει τον... Άδωνι. Είναι σαν να ζητάς να ανακουφιστείς από τα δυσβάστακτα βάρη και να σου δίνουν κουλούρα λεκάνης.
Αναζητούν μια άλλη λύση οι Έλληνες; Ναι. Που είναι; Ας μας πει αυτός ο λιμοκοντόρος που βγήκε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, τι θα έκανε στο άλφα, στο βήτα, στο τρίτο...Βλακείες. Θα τους τιμωρήσει όταν έλθει στην εξουσία... Σαχλαμαρίτσες. Η αποκατάσταση της τιμής του έθνους και θα την κάνει ο Κυριάκος..
Κι από την άλλη καστανάδες -συμπαθής τάξη- που πουλάνε πραμάτεια τα μικρά κόμματα.
Αστείες περιπτώσεις, άνευ ουσιαστικού κοινωνικού και πολιτικού περιεχομένου. Δεκανίκια που περιφέρονται από τηλοψία σε τηλοψία, από καταχρεωμένο κανάλι σε άλλο κανάλι "εικονικό" έτσι για να λέμε ότι έχουμε... τρία στούντιο στην γκόμενα.
Τέλμα, χωρίς ελπίδα και με εκατό χρόνια σκλαβιάς των δυναστών στην πλάτη μας ...έως και τα εγγόνια μας, θα μας θυμούνται σαν τους καταστροφείς του έθνους.
Κι ούτε ένα θαύμα, ένας πεφωτισμένος.... κι ας μην πάρουμε την Αγιά Σοφιά, να μας μείνει τουλάχιστον η Μητρόπολη... Για να μαζεύονται οι αλλοδαποί μικροπωλητές, με την πραμάτεια τους, τα όνειρά τους, τα αδιέξοδα της ζωής. Σαν το δικό μας αδιέξοδο. Άνευ ελπίδας... Παράγκα του χειμώνα κι εσύ έρμε πολιτικέ μιλάς σαν πτώμα...
Όπου κοιτάζω να κοιτάζεις όλη η Ελλάδα ατελείωτη παράγκα....-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου