(ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΥΡΗΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΩΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ)
Ξεκίνησαν και ηχούν για τα καλά, τα καμπανάκια του κινδύνου για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και αυτή τη φορά ....απ΄το καμπαναριό της Καθημερινής.
Ποιός το περίμενε....
Το συγκρότημα που αγωνίστηκε όσο κανείς άλλος για να γίνει ο Κυριάκος πρόεδρος του κόμματος, του διαμηνύει όσο πιο διακριτικά μπορεί, πως αδυνατεί να πείσει τον απλό κόσμο.
Μόνο που αν διαβάσει κάποιος προσεκτικά το άρθρο του Αθανάσιου Έλλις, αφού πρώτα βγάλει τα κομματικά γυαλιά, θα δει μέσα γραμμένες πικρές αλήθειες.
Αλήθειες, τις οποίες πολλές φορές έχουμε γράψει στη σελίδα μας και κατηγορηθήκαμε.
Ξεκινώντας πρώτα απ΄όλα, από ένα δεδομένο.
Το δεδομένο, πως ο Αλέξης Τσίπρας καταφέρνει, παρά το ότι εξαπάτησε τον λαό και αυτό το γνωρίζει και ο τελευταίος Έλληνας, να είναι πιο κοντά στον απλό κόσμο, ο οποίος είναι και ο ρυθμιστής της εξουσίας.
Και αυτό δεν χρειάζεται να έχεις ιδιαίτερη εμπειρία για να το διαπιστώσεις.
Το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία δεν εισπράττει τίποτε από τη φθορά ΣΥΡΙΖΑ, αντιθέτως χάνει από τα ποσοστά της, το αποδεικνύει.
Όσο όμως αρνείται η ηγεσία να αναγνωρίσει το πρόβλημα, τόσο θα το βλέπει μπροστά της.
Και από ΄κει ξεκινάει το κακό.
Από το ότι η ηγεσία του κόμματος αρνείται πεισματικά να δει την αλήθεια κατάματα.
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό, πως ο αρχηγός είναι ο πόλος έλξης για τον ψηφοφόρο.
Ακόμη και τα προγράμματα, έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Και αυτό γιατί ο λαός γνωρίζει προκαταβολικά πως ειδικά μετά την υπαγωγή της χώρας στο καθεστώς των μνημονίων, τα προγράμματα των κομμάτων έχουν καταντήσει εκθέσεις ιδεών.
Καμία κυβέρνηση από το 2009 και έπειτα δεν κατάφερε να υλοποιήσει το πρόγραμμα της, ούτε στο 10%.
Ο κόσμος ψηφίζει την ελπίδα.
Και να είστε σίγουροι, πως βλέποντας έναν αρχηγό που προσπαθεί να γίνει αρεστός σε εξωτερικούς παράγοντες και στην υψηλή κοινωνία της χώρας, ειδικά στην μαύρη πλευρά της, δεν πρόκειται ποτέ να τον εμπιστευθεί, διότι πολύ απλά, δεν εισπράττει ελπίδα απ΄αυτόν, αλλά φόβο.
Και εδώ κρύβεται άλλη μία πικρή αλήθεια, που δυστυχώς δεν υπολόγιζαν όλοι εκείνοι που στήριξαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη στις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές.
Ότι ο Μητσοτάκης φοβίζει, δεν πείθει.
Και δεν πείθει διότι νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις, δεν πρόκειται ποτέ να βρουν υποστηρικτές, σε μία κοινωνικά σμπαραλιασμένη χώρα.
Ο απλός κόσμος, σίγουρα δεν περιμένει θαύματα από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά όμως περιμένει ο επόμενος πρωθυπουργός να παρουσιάσει ένα στοιχειωδώς κοινωνικό πρόσωπο.
Και μη βιαστούν να απαντήσουν, αυτοί που έμαθαν να κρύβουν την πολιτική τους ανικανότητα, πίσω από χαρακτηρισμούς περί λαϊκισμού, αναπτύσσοντας την επιχειρηματολογία ότι κοινωνικότητα με δανεικά δεν γίνεται.
Η συντριπτική πλειοψηφία των κρατών όλου του κόσμου, δανείζονται.
Και καταφέρνουν να δανείζονται, διότι είναι αξιόπιστα.
Η αξιοπιστία τους, δεν πηγάζει μέσα από την κυβερνητική τους αναλγησία, αλλά από την ηγετική φυσιογνωμία που τα κυβερνά.
Αυτές είναι πικρές αλήθειες, όμως αλήθειες.
Αλήθειες που όσο αρνούμαστε να κατανοήσουμε στη Νέα Δημοκρατία, τόσο ο απλός λαός θα απομακρύνεται από μας.
Όμως, όσο η φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας αυξάνεται, τόσο το ποσοστό του απλού λαού θα μεγαλώνει και η εξουσία κάποια στιγμή θα καταστεί άπιαστο όνειρο.
Το φάρμακο σε αυτή την αρρώστια, σίγουρα δεν είναι οι υστερίες των κομματικών αξιωματούχων.
Ούτε βεβαίως ο Δωνκιχωτισμός, το να κατασκευάζουμε δηλαδή φανταστικούς εχθρούς και μάλιστα εσωκομματικούς και να τους πυροβολούμε.
Παπαγαλάκια με βεβαρυμένο παρελθόν και προκλητικές προϋπηρεσίες τύπου Παναγιωταρέα, δεν γιάνουν, αλλά οξύνουν το πρόβλημα.
Που μάλιστα σε συνδυασμό με πληρωμένους και χυδαίους υβριστές, το μετατρέπουν σε καρκίνωμα.
Ένα καρκίνωμα που εξαπλώνεται και πολύ φοβόμαστε πως είναι θέμα χρόνου να δημιουργήσει μία παγιωμένη και μη αναστρέψιμη κατάσταση.
Η τόλμη της αυτοκριτικής εις την παρούσα στιγμή, είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε.
Και σίγουρα δεν είναι καιρός, εγωισμοί και ματαιοδοξίες, να καθορίσουν το μέλλον της χώρας.
Βάλτε λοιπόν μυαλό όσο είναι νωρίς.
Σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων.
Αναλογιστείτε την κρισιμότητα των καιρών και λειτουργείστε για μία φορά με εθνικό αίσθημα.
Να είστε σίγουροι πως θα κριθούμε όλοι μας.
Και αλίμονο σε αυτούς που θα τους καταλογιστούν ευθύνες.
Με την πατρίδα δεν παίζουμε.
Και όσοι στο παρελθόν το τόλμησαν, να θυμάστε ότι το πλήρωσαν ακριβά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου