Όταν ο Σταύρος Ψυχάρης αποκαλύπτει τραπεζικά σκάνδαλα όπως το σημερινό με την τράπεζα των μηχανικών (ΤΕΕ), όπου εδώ και...
χρόνια υπήρχε ένα ειδικό καθεστώς επιχορηγήσεων με πρόσχημα πάντα την ανάπτυξη, δύο τινά συμβαίνουν:
• είτε ο χρεοκοπημένος εκδότης έχει επιλεκτική αμνησία ως προς τις σκανδαλώδεις διαχρονικές χρηματοδοτήσεις ημετέρων εκδοτών
• είτε νομίζει ότι όλοι οι πολίτες σε αυτή τη χώρα έχουν αμνησία.
Διαφορετικά πώς μπορεί κάποιος να εξηγήσει τον ξαφνικό πόνο για τα καρτέλ των εργολάβων, για τις πολιτικές λυκοφιλίες και για τη διασπάθιση δημόσιου χρήματος όταν μόνο στα χρόνια της κρίσης και της φτώχειας των πολιτών οι τράπεζες έπαιρναν ζεστό ευρωπαϊκό χρήμα για να το διανείμουν σε κόμματα και χρεωμένα εκδοτικά συγκροτήματα εξασφαλίζοντας «αντικειμενική» ενημέρωση των πολιτών και των ψηφοφόρων.
Με άρθρο του Ψυχάρη κυκλοφόρησε λοιπόν και πάλι το «ΒΗΜΑ» των απλήρωτων εργαζόμενων του ΔΟΛ που κατάφεραν να κρατήσουν ανοιχτές τις εφημερίδες τους χάρη σε μια δικαστική απόφαση αλλά και στη συνειδητοποίηση από πλευράς τραπεζών ότι σε άλλη περίπτωση ο τίτλος θα ακολουθούσε την οδό της απαξίωσης.
Αφού λοιπόν ο εκδότης χρέωσε με κόκκινα δάνεια, προσωπικά και επιχειρηματικά, τουλάχιστον τρεις επόμενες γενιές δημοσιογράφων, αφού σταμάτησε να υπερασπίζεται το ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου την ώρα της καταστροφής, αφού στήριξε με το αζημίωτο τους Σαμαρά - Βενιζέλο εξασφαλίζοντας τις ανάλογες ανακεφαλαιοποιήσεις και νέα δάνεια στη διάρκεια της συρρίκνωσης του ΑΕΠ και της απώλειας χιλιάδων θέσεων εργασίας άλλων εκδοτικών ομίλων, αφού στήριξε κάθε μνημόνιο και κάθε μέτρο με τα κατάλληλλα δημοσιεύματα λάσπης ενάντια σε όποιον επαγγελματικό κλάδο ξεσηκωνόταν κάθε φορά (δικηγόροι, γιατροί, αγρότες, δημόσιοι υπάλληλοι, καθηγητές, εργαζόμενοι ΕΡΤ και ΟΤΑ κ.λπ.), αφού προβλέποντας την αλλαγή στην εξουσία προσπάθησε με τη γάτα του να εξασφαλίσει την εύνοια του Τσίπρα κι αφού, τέλος, -κι εδώ ίσως είναι το σημαντικότερο- απαλλάχτηκε σιγά σιγά από κάθε αντίθετη φωνή μέσα στο συγκρότημα διά της μεθόδου των απολύσεων, φτάνει σήμερα να οργανώνει τον νυν κατά ΣΥΡΙΖΑ αγώνα με κάθε μέσο.
Κι αυτό αφού στην τελευταία απέλπιδα προσπάθειά του φώναξε τον Βασίλη Μουλόπουλο για να τον βοηθήσει.
Χθες η γάτα του Ψυχάρη άκουσε με τα αυτιά της τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να λέει (κάτι που βέβαια δεν είπε) ότι εγώ δεν θα γίνω Βαρουφάκης, βάζοντας μάλιστα τη φράση μέσα σε εισαγωγικά και σήμερα ανακάλυψε την τράπεζα Αττικής και τις αμαρτίες της, όταν επί χρόνια στις ανάλογες καταγγελίες τότε της Αριστεράς ο κ. Ψυχάρης... δεν καταλάβαινε τίποτα.
Όπως κάποτε ο ΔΟΛ έριξε τον Γεώργιο Παπανδρέου, όπως μετά συνέχισε απτόητος την εκδοτική δραστηριότητα επί χούντας, όπως συνέβαλε στο βρώμικο '89, έτσι και σήμερα στην πλάτη των εργαζομένων αγωνίζεται να ανατρέψει τη σημερινή κυβέρνηση.
Άλλωστε η δική μας κεραμιδόγατα τον άκουσε να λέει: «Θα τελειώσω τον Τσίπρα με όσα ψέματα κι αν χρειαστεί να πω. Εγώ δεν θα γίνω Τεγοπούλου!»...
efsyn.gr
Αναρτήθηκε από nonews-NEWS
χρόνια υπήρχε ένα ειδικό καθεστώς επιχορηγήσεων με πρόσχημα πάντα την ανάπτυξη, δύο τινά συμβαίνουν:
• είτε ο χρεοκοπημένος εκδότης έχει επιλεκτική αμνησία ως προς τις σκανδαλώδεις διαχρονικές χρηματοδοτήσεις ημετέρων εκδοτών
• είτε νομίζει ότι όλοι οι πολίτες σε αυτή τη χώρα έχουν αμνησία.
Διαφορετικά πώς μπορεί κάποιος να εξηγήσει τον ξαφνικό πόνο για τα καρτέλ των εργολάβων, για τις πολιτικές λυκοφιλίες και για τη διασπάθιση δημόσιου χρήματος όταν μόνο στα χρόνια της κρίσης και της φτώχειας των πολιτών οι τράπεζες έπαιρναν ζεστό ευρωπαϊκό χρήμα για να το διανείμουν σε κόμματα και χρεωμένα εκδοτικά συγκροτήματα εξασφαλίζοντας «αντικειμενική» ενημέρωση των πολιτών και των ψηφοφόρων.
Με άρθρο του Ψυχάρη κυκλοφόρησε λοιπόν και πάλι το «ΒΗΜΑ» των απλήρωτων εργαζόμενων του ΔΟΛ που κατάφεραν να κρατήσουν ανοιχτές τις εφημερίδες τους χάρη σε μια δικαστική απόφαση αλλά και στη συνειδητοποίηση από πλευράς τραπεζών ότι σε άλλη περίπτωση ο τίτλος θα ακολουθούσε την οδό της απαξίωσης.
Αφού λοιπόν ο εκδότης χρέωσε με κόκκινα δάνεια, προσωπικά και επιχειρηματικά, τουλάχιστον τρεις επόμενες γενιές δημοσιογράφων, αφού σταμάτησε να υπερασπίζεται το ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου την ώρα της καταστροφής, αφού στήριξε με το αζημίωτο τους Σαμαρά - Βενιζέλο εξασφαλίζοντας τις ανάλογες ανακεφαλαιοποιήσεις και νέα δάνεια στη διάρκεια της συρρίκνωσης του ΑΕΠ και της απώλειας χιλιάδων θέσεων εργασίας άλλων εκδοτικών ομίλων, αφού στήριξε κάθε μνημόνιο και κάθε μέτρο με τα κατάλληλλα δημοσιεύματα λάσπης ενάντια σε όποιον επαγγελματικό κλάδο ξεσηκωνόταν κάθε φορά (δικηγόροι, γιατροί, αγρότες, δημόσιοι υπάλληλοι, καθηγητές, εργαζόμενοι ΕΡΤ και ΟΤΑ κ.λπ.), αφού προβλέποντας την αλλαγή στην εξουσία προσπάθησε με τη γάτα του να εξασφαλίσει την εύνοια του Τσίπρα κι αφού, τέλος, -κι εδώ ίσως είναι το σημαντικότερο- απαλλάχτηκε σιγά σιγά από κάθε αντίθετη φωνή μέσα στο συγκρότημα διά της μεθόδου των απολύσεων, φτάνει σήμερα να οργανώνει τον νυν κατά ΣΥΡΙΖΑ αγώνα με κάθε μέσο.
Κι αυτό αφού στην τελευταία απέλπιδα προσπάθειά του φώναξε τον Βασίλη Μουλόπουλο για να τον βοηθήσει.
Χθες η γάτα του Ψυχάρη άκουσε με τα αυτιά της τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να λέει (κάτι που βέβαια δεν είπε) ότι εγώ δεν θα γίνω Βαρουφάκης, βάζοντας μάλιστα τη φράση μέσα σε εισαγωγικά και σήμερα ανακάλυψε την τράπεζα Αττικής και τις αμαρτίες της, όταν επί χρόνια στις ανάλογες καταγγελίες τότε της Αριστεράς ο κ. Ψυχάρης... δεν καταλάβαινε τίποτα.
Όπως κάποτε ο ΔΟΛ έριξε τον Γεώργιο Παπανδρέου, όπως μετά συνέχισε απτόητος την εκδοτική δραστηριότητα επί χούντας, όπως συνέβαλε στο βρώμικο '89, έτσι και σήμερα στην πλάτη των εργαζομένων αγωνίζεται να ανατρέψει τη σημερινή κυβέρνηση.
Άλλωστε η δική μας κεραμιδόγατα τον άκουσε να λέει: «Θα τελειώσω τον Τσίπρα με όσα ψέματα κι αν χρειαστεί να πω. Εγώ δεν θα γίνω Τεγοπούλου!»...
efsyn.gr
Αναρτήθηκε από nonews-NEWS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου