23 χρόνια μετά το Γυναίκες-Δηλητήριο, με το οποίο μας 'συστήθηκε', ήρθε ώρα να βάλουμε στο Hall of Femme μας την 'πολυτεχνίτισσα' Κερκυραία.
Θωμάς Σγουρός ,
Δεν νομίζεις ότι είναι λίγο άδικο, η μοναδική αναφορά που έχουμε κάνει ως τώρα στην Βαλέρια, να είναι ως ένα από τα κορίτσια του ΛεΠα (είχαν, σύμφωνα με το ίδιο, σχέση την εποχή που εμφανίζονταν μαζί στον 'Μικρό Διογένη');
Μιλάμε για μια εντυπωσιακή γυναίκα που μας πρωτοσυστήθηκε, πίσω στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ως ανεπίσημη 'μούσα' του Νίκου Ζερβού, αφού οι τρεις πρώτες της ταινίες ήταν υπό την σκηνοθετική του επίβλεψη-'Η Νάνσυ και τα κόλπα της', 'Τηλεκανίβαλοι' και, πάνω από όλα, το 'Γυναίκες-Δηλητήριο'.
Εκεί που ήταν εξαιρετικά 'πειστική' ως η ευλύγιστη (λογικό, αν σκεφτείς ότι μιλάμε για επαγγελματία χορεύτρια) και νυμφομανής σύντροφος του Σπύρου Παπαδόπουλου (δες στο 16,40) που τον φτάνει δικαίως στα όρια.
''Έκανα μπαλέτο από μικρό παιδί. Ήταν ο λόγος που έφυγα από την Κέρκυρα και ήρθα στην Αθήνα για να δώσω εξετάσεις στη 'Κρατική σχολή Ορχηστικής Τέχνης' όπου πέρασα και φοίτησα 3 χρόνια. Όταν τελείωσα έδωσα εξετάσεις για το επαγγελματικό τμήμα της σχολής και ταυτόχρονα στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πέρασα και στις δύο αλλά έπρεπε να διαλέξω, διότι οι ώρες των μαθημάτων συνέπιπταν. Έτσι επέλεξα το θέατρο & κράτησα το χορό μες την καρδιά μου'.
Και, καπάκι, ήρθε η Ελεύθερη Κατάδυση του Πανουσόπουλου (για την οποία και βραβεύτηκε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης), όπου ως η αποφυλακισμένη Βίκυ διεκδικεί τον Συσσοβίτη από την Καρυοφιλλιά Καραμπέτη, και μας αποτελείωσε.
'Για χρόνια αρνιόμουν αρκετές τηλεοπτικές προτάσεις ώστε να μην υπερεκτεθεί το πρόσωπό μου & να μπορέσω να είμαι ένα φρέσκο πρόσωπο για το σινεμά, γιατί τότε οι σκηνοθέτες προτιμούσαν μη τηλεοπτικούς ηθοποιούς κι έτσι μπόρεσα να κάνω αρκετές ταινίες στο ξεκίνημά μου'.
Ναι, το γεγονός ότι η Βαλέρια εκείνης της εποχής δεν φοβήθηκε το γυμνό (στην οθόνη, ποτέ σε φωτογράφηση) βοήθησε. Αλλά εκείνο που την έκανε να ξεχωρίζει ήταν (το ξέρω ότι είναι κοινότυπο, αλλά, στην περίπτωσή της ισχύει πέρα για πέρα) ο τσαμπουκάς που έβγαζε επί της οθόνης.
'Όλα αυτά όμως είναι ρόλοι. Εγώ σαν Βαλέρια δεν έχω κάνει ποτέ ούτε φωτογράφηση γυμνή, ούτε με μίνι, ούτε με μαγιό!'
Η αίσθηση, ανεξαρτήτως αν ήταν αλήθεια ή όχι, ότι είχες απέναντι σου μια γυναίκα με εμπειρία ζωής. Μια γυναίκα για την οποία σίγουρα κάποιος, κάπου, κάποτε έχει κόψει ή θα κόψει φλέβες.
Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή ήταν που επέλεξε ο Παπακαλιάτης (ο οποίος, στις γυναίκες συμπρωταγωνίστριές του, πάντοτε είχε κοφτερό μάτι) ως το αντικείμενο του πόθου ανάμεσα σε εκείνον και τον Μαρκουλάκη.
''Με την τηλεόραση ήμουν αρκετά επιλεκτική προτιμώντας έργα εποχής αφού ταινίες εποχής, που ήταν το όνειρό μου, δεν γινόντουσαν συχνά στην Ελλάδα. Και μετά ήρθαν 3 εμπορικά σήριαλ με άψογες συνεργασίες 'Να με προσέχεις', 'Μυστικά και λάθη' και 'Η ζωή της άλλης''.
Όλα αυτά ενώ η Βαλέρια, που όταν πρωτοήρθε στην Αθήνα στα 15 της πρόλαβε να δουλέψει ως μοντέλο κάνοντας πολλές διαφημίσεις μαζί με την Ελένη Μενεγάκη ('Είχαμε δουλέψει σε κάποιες διαφημίσεις μαζί. Πανέμορφη και ως μελαχρινή. Μαζί με την Βίκυ Κουλιανού ήταν τα ωραιότερα μοντέλα της Μαίρης Δρακοπούλου. Παρέα όμως δεν κάναμε. Δεν υπήρχε ελεύθερος χρόνος'), έκανε ταυτόχρονα καριέρα και ως τραγουδίστρια.
Στα πλαίσια της οποίας έγραψε τους στίχους για το 'Τι σου λείπει' του Μιχάλη Ρακιντζή, τραγούδησε μαζί με τους Τουρνά , Λία Βίσση, Βασίλη Καζούλη και Βασίλη Παπακωνσταντίνου και πρόλαβε να κυκλοφορήσει και τρία προσωπικά cd (1993, 1997, 2005).
'Έχω δουλέψει πάρα πολύ τη φωνή μου. Η τύχη που έχω από το Θεό, είναι στη χροιά της φωνής και στο ότι έχω σωστό αυτί. Η φωνή μου έχει εκπαιδευτεί. Κάνω μαθήματα φωνητικής ασταμάτητα από το 1996 μέχρι και τώρα'.
Είπαμε, το κορίτσι μας, είναι ο ορισμός της πολυτεχνίτισσας. Κάτι που σίγουρα μακροπρόθεσμα της έκανε κακό αφού ο κόσμος (ίσως και η ίδια) δεν ήξερε ποτέ που ακριβώς να την κατατάξει.
'Ίσως μπέρδεψα λίγο τον κόσμο γιατί οι συνεργασίες μου στο τραγούδι ήταν ισχυρές και το γεγονός του ότι κυκλοφόρησαν τα τραγούδια μου δισκογραφικά δημιούργησε μια παράλληλη καριέρα και μάλλον πιο εμπορική σε σχέση με τις επιλογές μου στο θέατρο που ήταν πιο underground'.
Πλέον και ως και σήμερα η Βαλέρια συνεχίζει να είναι μονίμως δραστήρια θεατρικά, κάνοντας εκείνο το είδος των προχώ παραστάσεων που ανέκαθεν προτιμούσε. Κάτι που σημαίνει, αναγκαστικά, ότι είναι εκτός του οπτικού μας πεδίου.
'Εγώ ότι έκανα μικρή, παιδάκι στη Κέρκυρα, το κάνω και μεγάλη, απλώς αυτό είναι πλέον πιο "δημοσιοποιημένο". Πάντα ήμουν πάνω σε μία σκηνή. Ήμουν σε μία ομάδα στη Κέρκυρα που χορεύαμε και δίναμε παραστάσεις ή έπαιζα πιάνο. Μου έρχονταν πάντα από μόνα τους τα πράγματα. Δεν τα κυνηγούσα ούτε είχα σκοπό να προβληθώ'.
Αν και αυτό, το αν αρέσει σε εμένα ή σε εσένα, δεν μοιάζει να την νοιάζει. Ούτε τώρα, ούτε τότε. Εκείνη το μόνο που ήθελε πάντοτε, είναι να είναι πάνω σε μια σκηνή. Τα υπόλοιπα της είναι ξηροκάρπια.
'Έχω αρνηθεί πολλές φορές να παίξω σε κάποιο σήριαλ, επειδή δεν ήταν αυτό που ήθελα να κάνω. Δεν είχα ποτέ την αγωνία να κάνω πολλά πράγματα. Δεν αισθάνθηκα όμως ποτέ στάσιμη, γιατί ακόμα και το καιρό που δεν είχα κάποια δουλειά, καθόμουν για παράδειγμα στο πιάνο και έγραφα τραγούδια'.
Tι μένει για το τέλος; Ο υπέροχος γυμνός χορός της στην πισίνα για το 'Μοναξιά μου Όλα' (δεν το ποστάρουμε γιατί είναι μια σκηνή που έχει δηλώσει, σε παλιά συνέντευξή της, ότι την ενοχλεί το γεγονός ότι μπήκε όπως μπήκε).
Και το γεγονός ότι η Βαλέρια, ανεξάρτητα από το αν την συμπαθείς, την αντιπαθείς ή απλώς δεν την ξέρεις, πάντοτε έδινε στρέιτ απαντήσεις. Όπως όταν ρωτήθηκε πίσω στο 2009, γιατί επέλεξε να συμμετέχει σε καθημερινή σειρά (βλέπε 'Η ζωή της άλλης')
'Είχα πέντε χρόνια να βρεθώ και πάλι μπροστά από τις κάμερες και αυτό ήταν κάτι που δεν ήταν καλό για τη δουλειά μου. Διαπίστωσα πως υπήρξε μία νέα γενιά παιδιών που δεν με ήξερε. Επίσης είχα ανάγκη και τα χρήματα. Αν εξαιρέσεις, λοιπόν, μία πρόταση που είχα για να συμμετέχω στο «Βέρα στο δεξί» και είπα «όχι», και πιστεύω πως αυτό ήταν τελικά λάθος μου, η «Ζωή της άλλης» ήταν η πρώτη δουλειά που έφτασε στα χέρια μου και δεν χρειάστηκε να βάλω νερό στο κρασί μου'.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου