Όταν οι πολιτικοί εκπρόσωποι λειτουργούν ως... πλασιέ!..
Όσο κι αν ξένισε πολλούς, η προχθεσινή τοποθέτηση του Άδωνι Γεωργιάδη τόσο στο Sky News όσο και στο CNBC ήταν απολύτως ενδεικτική όλων όσων έχουν συμβεί, συμβαίνουν, αλλά κι όσων...
σχεδιάζονται εντός κι εκτός της χώρας μας. Απλά ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, έχοντας εκ φύσεως το μόνιμο σύνδρομο του τηλεπωλητή, έκανε το λεγόμενο «προσκλητήριο στους ξένους επενδυτές» να ακούγεται σαν προσφορά για το «πακέτο για τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς». Ή μήπως, στην πραγματικότητα, η ισχύουσα εν Ελλάδι κατάσταση δε διαφέρει πολύ από τις τηλεπροσφορές;
Δυστυχώς, αν επιχειρήσει να κάνει κάποιος σοβαρό απολογισμό των πεπραγμένων των μνημονιακών κυβερνήσεων, σε διάφορους τομείς, στη χώρα μας δε θα καταλήξει σε πολύ διαφορετικό συμπέρασμα. Κι αυτό γιατί το «buy Greece, it’s cheap» αποτελεί κανόνα. Αντί πινακίου φακής δεν παραχωρήθηκε ο ΟΠΑΠ επί κυβέρνησης Σαμαρά; Κάτι ανάλογο δε συμβαίνει σήμερα, επί κυβέρνησης Τσίπρα, με το Ελληνικό; Με αυτήν τη λογική δεν επιβλήθηκε από τους δανειστές η δημιουργία του λεγόμενου Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων; Ή μήπως θεωρεί κανείς πως το πρόσφατο ξεπούλημα του εγχώριου τραπεζικού συστήματος στα διεθνή funds περιποιεί τιμή για το ελληνικό κράτος;
Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν στο εργασιακό πεδίο, όπου τα εξαντλητικά ωράρια, οι μισθοί πείνας (όταν καταβάλλονται) και οι ευέλικτες μορφές εργασίας φαίνεται να αποτελούν πλέον κανόνα. Πόσο πιο ελκυστικό «πακέτο» θα μπορούσε να προσφέρει κανείς στους επίδοξούς επενδυτές;
Από την άλλη βέβαια, αδυνατώ να αντιληφθώ την επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον της ΝΔ επί των συγκεκριμένων δηλώσεων. Γιατί, όπως κι αν το δει κανείς, το κυβερνών κόμμα διαθέτει πλέον ακέραιες ευθύνες για τη μετατροπή της χώρας σε κρανίου τόπο, σε όλους σχεδόν τους τομείς. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως η σιγουριά Γεωργιάδη ότι «όπως και να έχει το πράμα, η Ελλάδα θα παραμείνει στην Ευρωζώνη», ως απαραίτητη προϋπόθεση για να παραμείνει αυτή «ελκυστική για επενδύσεις», προφανώς από κάπου πηγάζει, κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τον «ευρωπαϊκό προσανατολισμό» του κόμματός του.
Τι απομένει λοιπόν να πάρουν φτηνά οι επίδοξοι επενδυτές στην Ελλάδα; Ήδη τα distress funds έχουν στρατοπεδεύσει αναμένοντας το πράσινο φως για τα κόκκινα δάνεια, τη στιγμή μάλιστα που δανειστές και τραπεζίτες ζητούν την άμεση απελευθέρωση πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Οι εκπρόσωποι των θεσμών απαιτούν από την κυβέρνηση, στο πλαίσιο μιας ακόμη αξιολόγησης, πιο «γρήγορες κι αποφασιστικές ενέργειες» στο επίπεδο των ιδιωτικοποιήσεων. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνει, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, διατεθειμένος να κάνει πολύ περισσότερα από αυτά που ζητούν οι δανειστές. Κάπως έτσι η απειλή ενός απόλυτου πλιάτσικου δείχνει να είναι πιο πραγματική από ποτέ.
Με αυτά τα δεδομένα, μάλλον δεν πρέπει να μας φαίνεται τόσο εξωπραγματικό, όταν βλέπουμε αρκετούς από τους πολιτικούς εκπροσώπους μας να λειτουργούν πια ως πλασιέ, που επιχειρούν να «σπρώξουν» τη δημόσια περιουσία (αλλά και το δυναμικό) της χώρας λες κι είναι πραμάτεια τους. Ξέρουν πολύ καλά άλλωστε ότι δεν είναι λίγοι αυτοί, οι οποίοι τα λιγουρεύονται...
Αλέξανδρος Ζέρβας
Όσο κι αν ξένισε πολλούς, η προχθεσινή τοποθέτηση του Άδωνι Γεωργιάδη τόσο στο Sky News όσο και στο CNBC ήταν απολύτως ενδεικτική όλων όσων έχουν συμβεί, συμβαίνουν, αλλά κι όσων...
σχεδιάζονται εντός κι εκτός της χώρας μας. Απλά ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, έχοντας εκ φύσεως το μόνιμο σύνδρομο του τηλεπωλητή, έκανε το λεγόμενο «προσκλητήριο στους ξένους επενδυτές» να ακούγεται σαν προσφορά για το «πακέτο για τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς». Ή μήπως, στην πραγματικότητα, η ισχύουσα εν Ελλάδι κατάσταση δε διαφέρει πολύ από τις τηλεπροσφορές;
Δυστυχώς, αν επιχειρήσει να κάνει κάποιος σοβαρό απολογισμό των πεπραγμένων των μνημονιακών κυβερνήσεων, σε διάφορους τομείς, στη χώρα μας δε θα καταλήξει σε πολύ διαφορετικό συμπέρασμα. Κι αυτό γιατί το «buy Greece, it’s cheap» αποτελεί κανόνα. Αντί πινακίου φακής δεν παραχωρήθηκε ο ΟΠΑΠ επί κυβέρνησης Σαμαρά; Κάτι ανάλογο δε συμβαίνει σήμερα, επί κυβέρνησης Τσίπρα, με το Ελληνικό; Με αυτήν τη λογική δεν επιβλήθηκε από τους δανειστές η δημιουργία του λεγόμενου Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων; Ή μήπως θεωρεί κανείς πως το πρόσφατο ξεπούλημα του εγχώριου τραπεζικού συστήματος στα διεθνή funds περιποιεί τιμή για το ελληνικό κράτος;
Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν στο εργασιακό πεδίο, όπου τα εξαντλητικά ωράρια, οι μισθοί πείνας (όταν καταβάλλονται) και οι ευέλικτες μορφές εργασίας φαίνεται να αποτελούν πλέον κανόνα. Πόσο πιο ελκυστικό «πακέτο» θα μπορούσε να προσφέρει κανείς στους επίδοξούς επενδυτές;
Από την άλλη βέβαια, αδυνατώ να αντιληφθώ την επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον της ΝΔ επί των συγκεκριμένων δηλώσεων. Γιατί, όπως κι αν το δει κανείς, το κυβερνών κόμμα διαθέτει πλέον ακέραιες ευθύνες για τη μετατροπή της χώρας σε κρανίου τόπο, σε όλους σχεδόν τους τομείς. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως η σιγουριά Γεωργιάδη ότι «όπως και να έχει το πράμα, η Ελλάδα θα παραμείνει στην Ευρωζώνη», ως απαραίτητη προϋπόθεση για να παραμείνει αυτή «ελκυστική για επενδύσεις», προφανώς από κάπου πηγάζει, κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τον «ευρωπαϊκό προσανατολισμό» του κόμματός του.
Τι απομένει λοιπόν να πάρουν φτηνά οι επίδοξοι επενδυτές στην Ελλάδα; Ήδη τα distress funds έχουν στρατοπεδεύσει αναμένοντας το πράσινο φως για τα κόκκινα δάνεια, τη στιγμή μάλιστα που δανειστές και τραπεζίτες ζητούν την άμεση απελευθέρωση πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Οι εκπρόσωποι των θεσμών απαιτούν από την κυβέρνηση, στο πλαίσιο μιας ακόμη αξιολόγησης, πιο «γρήγορες κι αποφασιστικές ενέργειες» στο επίπεδο των ιδιωτικοποιήσεων. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνει, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, διατεθειμένος να κάνει πολύ περισσότερα από αυτά που ζητούν οι δανειστές. Κάπως έτσι η απειλή ενός απόλυτου πλιάτσικου δείχνει να είναι πιο πραγματική από ποτέ.
Με αυτά τα δεδομένα, μάλλον δεν πρέπει να μας φαίνεται τόσο εξωπραγματικό, όταν βλέπουμε αρκετούς από τους πολιτικούς εκπροσώπους μας να λειτουργούν πια ως πλασιέ, που επιχειρούν να «σπρώξουν» τη δημόσια περιουσία (αλλά και το δυναμικό) της χώρας λες κι είναι πραμάτεια τους. Ξέρουν πολύ καλά άλλωστε ότι δεν είναι λίγοι αυτοί, οι οποίοι τα λιγουρεύονται...
Αλέξανδρος Ζέρβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου