Καημένοι μου συμπολίτες.... Καημένη πατρίδα!

 


ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ·

Αν κάτι με θυμώνει με το λαό μας, με αφορμή απλά το συνέδριο του νεοπασόκ, είναι η κοντή του μνήμη και το μικρό κόστος της ξεφτίλας του ...

Χιλιάδες έτρεξαν να γλύψουν τα πρόσωπα , που ευθύνονται για την κατάντια της Ελλάδας, με την ελπίδα να συμμετέχουν κι αυτοί στη νέα νομή της πολιτικής πίτας και του καταστροφικού ατομικιστικού βολέματος. Για να το μπορούν πνίγουν κάθε φωνή συνείδησης, ξεχνούν βολικά τα ψέματα, για τα λεφτά που υπήρχαν αλλά όχι, το ξεπούλημα της χώρας και των Ελλήνων, την προδοσία του λαού και την υποκατάσταση της κυριαρχίας του με διεθνή επιτροπεία, την εκχώρηση του εθνικού πλούτου και την πρόκληση του νέου μεγαλυτέρου μεταναστευτικού ρεύματος μετά από 60 χρόνια, την κατάλυση του Συντάγματος, τις χιλιάδες των νεκρών της φτώχειας και απελπισίας, την κατάρρευση του κράτους πρόνοιας και δικαίου και τη δημιουργία ενός νέου στρατού πραιτόρων μέσω του ρεύματος της νομιμοποιημένης λαθρομετανάστευσης, με πλήρη δικαιώματα που Έλληνας δεν βλέπει ούτε στα όνειρά του, παρόντος του δημογραφικού θανάτου του Ελληνισμού, που δεν βλέπουν, οι έχοντες τα δάκτυλα στο βάζο του Πρυτανείου!!!

Προσκυνούν δουλοπρεπώς και με επίγνωση πλέον του απεχθούς της επίκυψής τους, όλους αυτούς που ταχυδακτυλουργικά εξαφάνισαν τα εκατοντάδες εκατομμύρια των δανεικών της διαφθοράς, που φόρτωσαν σε όλους μας και ξέπλυναν από πάνω τους με ένα νέο αφμ... Χωρίς τσίπα ... Αφού μας φόρτωσαν και μερικές εκατοντάδες δις παράνομου χρέους, που έπαψε πλέον να είναι επονείδιστο, αφού κι αυτό ξεπλύθηκε στα αρωματισμένα καταγώγια της πλέον βρώμικης πολιτικής καμαρίλας, όλων των πολιτικών αποχρώσεων!!!
Τόσες χιλιάδες επιλησμόνων σε ένα συνέδριο, που θα έπρεπε να μιλά για τη ντροπή και να διεκδικεί την αυτοκάθαρση των πολιτικών του σχηματισμών κι όχι την εξουσία. Τόσοι και πάλι πολίτες έτοιμοι και πάλι να σκύψουν, να γλύψουν τα ψίχουλα της βρωμερής αυτής εξουσιαστικής συνθήκης, πρόθυμοι , γι' αυτό το "προνόμιο" ασφάλειας, να ξεπουλήσουν για μια ακόμη φορά αρχές, αξίες, αξιοπρέπεια, ελευθερία, δίκαιο , για ένα ή πολλά πινάκια φακής ... Το έκαναν επί δεκαετίες οι πολλοί, ζητωκραυγάζοντας κάτω από τα μπαλκόνια δημαγωγών και ιδού η κατάντια... Που να αναζητήσει πια κανείς συνείδηση, δίκαιο, αλήθεια, αξιοκρατία;
Όλα είναι καλά πλέον για όλους εσάς τους χειροκροτούντες του συνεδρίου; Πλήρωσαν οι υπαίτιοι της καταστροφής; Όλα τα διορθώσαμε κι είμαστε έτοιμοι να ξαναφέρουμε τους ίδιους γαλαζοαίματους του διεθνούς συστήματος να συνεχίσουν το σκοτεινό έργο τους;
Όλα πια ξεχνιούνται τάχιστα, όταν τα αργύρια είναι αρκετά;
Καημένοι μου συμπολίτες.... Καημένη πατρίδα!