Η Νήσος του Διαβόλου είναι μια βραχώδης πλην όμως έντονα φοινικόφυτη νησίδα του Ατλαντικού ωκεανού που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 7 μιλίων από τις ακτές της Γαλλικής Γουϊάνας, ακριβώς απέναντι από τις εκβολές του ποταμού Κουρού. Η Νήσος του Διαβόλου είναι η μικρότερη νήσος του νησιωτικού συμπλέγματος των νήσων Σαλύ.
Φωτογραφία από: By The original uploader was PoM at Γαλλικά Βικιπαίδεια. – Transferred from fr.wikipedia to Commons., CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1004607
Πρόκειται για μακρόστενο νησί που εκτείνεται από ΝΔ. προς ΒΑ., συνολικού μήκους 1200 μέτρων και μέγιστου πλάτους, στο βορειότερο τμήμα του, 400 περίπου μέτρων και με μέγιστο υψόμετρο τα 130 μ.
Η νησίδα αυτή είχε μετατραπεί σε φυλακή εγκληματιών και πολιτικών κρατουμένων, χαρακτηριζόμενη έτσι ως «υψίστης ασφαλείας» (μεταφραζόμενο σε «μεγίστης αδυναμίας απόδρασης μέχρις αδύνατης»), που αναδείχθηκε ο προσφιλέστερος τόπος της Γαλλικής Δημοκρατίας για τον εκτοπισμό προδοτών αλλά και των διαφόρων πολιτικών της αντιπάλων, αλλά και από τις πιο κακόφημες φυλακές του κόσμου.
Ως φυλακές ξεκίνησαν να λειτουργούν επί αυτοκράτορα της Γαλλίας Ναπολέοντα Γ΄ το 1852. Στην ιστορία της φυλακής αυτής, για κάποιο διάστημα φέρεται να χρησιμοποιήθηκε και ως λεπροκομείο.
Γνωστότερος τρόφιμος των φυλακών αυτών ήταν ο Γαλλοεβραίος αξιωματικός Αλφρέντ Ντρέυφους που καταδικάστηκε για εθνική προδοσία και μεταφέρθηκε εκεί στις 13 Απριλίου του 1895. Στον τετραετή εκεί εγκλεισμό του, μέχρι τις 5 Ιουνίου του 1899 που απελευθερώθηκε έγραψε περί τις 1000 επιστολές που συμπλήρωσε σε ημερολόγιο. Εκτός αυτού στις ίδιες φυλακές μεταφέρθηκαν και πολλοί άλλοι κυρίως πολιτικοί εξόριστοι.
Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στη νήσο αυτή μεταφέρονταν κυρίως κατάσκοποι και λιποτάκτες προερχόμενοι κυρίως από τις γαλλικές αποικίες που αρνούνταν να πολεμήσουν σε άλλη ήπειρο. Στις 17 Ιουνίου του 1938, λίγο πριν την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Γαλλία κατάργησε την μεταγωγή κρατουμένων σε φυλακές που βρίσκονταν σε αποικίες. Τελικά οι τελευταίοι κρατούμενοι της Νήσου του Διαβόλου εγκατέλειψαν αυτήν 15 χρόνια μετά, το 1953.
Σήμερα η νήσος αυτή που ανήκει στη Γουιάνα παρουσιάζει αξιόλογη τουριστική ανάπτυξη, ως επιλογή χειμερινών διακοπών, παρά και το όνομα που συνεχίζει να διατηρεί.
Εκφράσεις
Με την ονομασία Νήσος του Διαβόλου έχουν χαρακτηριστεί κατά καιρούς, κατά δημώδη εκφράσεις πάντα, διάφορες νησίδες ή και μεγαλύτερα σχετικά νησιά στα οποία λειτούργησαν ή συνεχίζουν να υφίστανται φυλακές, ή στρατόπεδα συγκέντρωσης ή και οικισμοί εκτοπισμένων για διάφορους λόγους, π.χ. πολιτικούς, στρατιωτικούς, υγειονομικούς (λοιμοκαθαρτήρια) κ.λπ..
Στην Ελλάδα με την ονομασία αυτή χαρακτηρίστηκαν πολλές νησίδες αλλά και νησιά που χρησιμοποιήθηκαν ομοίως με τους παραπάνω λόγους όπως π.χ. η Ψυττάλεια, (ναυτικές φυλακές), η Μακρόνησος, (αρχικά ως τόπος αιχμαλώτων και στη συνέχεια ως φυλακή πολιτικών κρατουμένων), η Γυάρος, ομοίως με τη προηγούμενη, ο Άγιος Ευστράτιος, (τόπος εκτοπισμού), η Σπιναλόγκα, ως λοιμοκαθαρτήριο, κ.ά.
wikipedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου