Το δηκτικό του χιούμορ, την εποχή που στα σκίτσα περισσότερο έχει σημασία η λεζάντα, το σύνθημα, η ατάκα και λιγότερο το καλλιτεχνικό ύφος και η επιτυχία του ίδιου του σκίτσου…είναι ανεπανάληπτο. Για τον περίφημο ΑΡΚΑ η κουβέντα, έναν σκιτσογράφο-γελοιογράφο;-που με το χιούμορ του, είναι σαφές ότι τσακίζει κόκκαλα. Κι έχει πάρα πολύ μεγάλη επιτυχία, γιατί ως ένα βαθμό, πιάνει και τον σφυγμό της κοινής γνώμης. Αυτό όμως δεν σημαίνει, ότι δεν προκαλεί και τα αντίθετα συναισθήματα…
Στο μεγάλο χρονικό διάστημα, που ασχολήθηκε με την "πολιτική-παραπολιτική" σκιτσογραφία, ( για λόγους κατανόησης της σκέψη μας χρησιμοποιούμε τους όρους), μέχρι σήμερα, αναρωτιόμαστε, δεν βρήκε τίποτε το χιουμοριστικό να σχολιάσει από τον χώρο της Νέας Δημοκρατίας-ειδικά από τον κ. Μητσοτάκη δεν θα πείθει ότι δεν βρήκε…..-ή από άλλους πολιτικούς χώρους όπως ΚΙΝΑΛ κλπ κλπ;
Tίποτε; Δεν του έκανε εντύπωση καμμία ατάκα, καμμία παρασπονδία, καμμία επιπολαιότητα, αστοχία, εντελώς λάθος τοποθέτηση, του κ. Μητσοτάκη για παράδειγμα;
Oύτε καν η υπόθεση Γεωργιάδη που φυσικά χιούμορ δεν είχε αλλά ε…ευφυής άνθρωπος είναι, θα έβρισκε κάτι…
Πόσο περισσότερο αποδεκτός, θα ήταν ο περίφημος σκιτσογράφος-ατακαδόρος εάν την οξυδέρκεια του, δεν την εξαντλούσε στην φιγούρα του πρωθυπουργου, που κι εν πάση περιπτώσει…. ως φιγούρα είναι λιγότερο…καρτούν από άλλες….
Δηλαδή δεν θα ήταν περισσότερο αποδεκτό και λιγότερο…ύποπτο..να καυτηρίαζε όλα τα γεγονότα προς όλες τις πλευρές της πολιτικής ζωής; Διότι εάν δεν το κάνει και συνεχίσει έτσι, το επόμενο βήμα του και αυτό που του προσάπτουν δικαίως κατά την γνώμη μας, είναι να πηγαίνει στην Πειραιώς, σε καθημερινή βάση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου