«Ξέρω ποια είμαι. Ξέρω τι κουβαλάω. Ξέρω τι ευθύνες έχω. Δεν με νοιάζει τι άποψη έχει ο καθένας. Τη ζωή μου τη ζω όπως θέλω εγώ, με βάση και τις αρχές και τις ιδέες που μου έδωσαν και οι γονείς μου. Ας γράφουν ό,τι θέλουν για μένα. Δεν θα ορίσουν οι άλλοι τη ζωή μου.»
Η μοναχοκόρη του Μάνου και της Μάρως Λοΐζου εμπιστεύεται το «ΦιλGood» και μιλάει, πρώτη φορά, για όλα εκείνα που την έκαναν «πρωτοσέλιδο» τις τελευταίες μέρες, την «κληρονομιά» του ονόματός της, τις σημερινές προτεραιότητες, τα «σκοτάδια» και τα «πιστεύω» της, ενώ μοιράζεται και σπάνιο φωτογραφικό υλικό από το πολύτιμο οικογενειακό της αρχείο.
«Είχα βαρεθεί τη ζωή μου να ακούω αυτό το ‘είσαι η κόρη του Μάνου Λοΐζου!’. Δεν μου ‘βγαζε αγάπη προς εμένα όλο αυτό. Ήταν μία περίεργη οικειοποίηση. Δεν τους αρκούσε ο πατέρας μου, ήθελαν να αποφασίσουν και για μένα, το τι είδους μέλλον θα ήθελαν κάποιοι να ‘χω. Αισθανόμουν πως έχανα τελείως την προσωπικότητά μου! Με είχαν αποπροσανατολίσει. Γι’ αυτό και είχα δεχτεί και την πρόταση που μου έγινε απ’ τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α, γιατί ήταν μία πρόκληση για μένα το να βγω και να ασχοληθώ για κάποια πράγματα που είχα μέσα μου, κάτω από τις ιδέες της Αριστεράς» λέει μεταξύ άλλων.
Αναφορικά με το θέμα που προέκυψε με τη σύνταξη της μητέρας της, η ίδια απαντά ότι η ιστορία αυτή τελείωσε το 2017, ότι αποδέχτηκε το λάθος της και ότι ξέρει να ζητά δημόσια συγνώμη για τα λάθη της. «Όλο αυτό πια που γίνεται δεν είναι επίθεση, είναι bullying! Και εξ αριστερών και εκ δεξιών. Αλλά δεν με νοιάζει. Ξέρω ποια είμαι. Ξέρω ποιες είναι οι ιδέες μου. Ξέρω ποια είναι η αλήθεια. Κι η αλήθεια δεν είναι αυτή που ευαγγελίζονται κάποια Μέσα. Λυπάμαι πολύ που βρήκαν τον εύκολο στόχο, εμένα. Πραγματικά, λυπάμαι!»
Αναφέρθηκε επίσης σε όσα της άφησε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, από την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς της στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. «Είμαι ένας άνθρωπος που πίστευε ανέκαθεν στις ιδέες της Αριστεράς. Ό,τι έγινε έγινε. Δεν θα επανέλθω σ’ αυτά. Γεννήθηκα μέσα σ’ ένα σπίτι που πίστευε σ’ αυτές τις ιδέες, σε ό,τι πρεσβεύει η Αριστερά. Κι εγώ, όσο συνεχίζω να ζω, θα πιστεύω και θα έχω εμπιστοσύνη στον Άνθρωπο. Δεν με αποθαρρύνουν».
Παράλληλα, απαντά σε όσα είπε γι’ αυτή πρόσφατα ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. «Είναι ένας εκ των κορυφαίων του ελληνικού τραγουδιού. Αδιαμφισβήτητα! Και νονός μου. Δεν θα κρίνω εγώ το τι λέει και πώς το λέει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος! Και, κυρίως, ήταν φίλος του μπαμπά. Τον σέβομαι. Και θα τον σέβομαι».
Όπως επίσης εξομολογείται, δεν συγκινείται ιδιαίτερα όταν ακούει το στίχο από το «καλημέρα ήλιε», που λέει «στης Μυρσίνης την ποδιά μια Παναγιά». «Ίσως να παίζει ρόλο και το γεγονός ότι το άκουγα πάντα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το είχα συνδυάσει μ’ αυτό.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου