«Θερμό» επεισόδιο στον παγωμένο χειμώνα;

Η ένταση ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία βρίσκεται σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα στον απόηχο της υπογραφής του Μνημονίου μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης (και της απέλασης του Λίβυου πρέσβη στην Αθήνα) και των επιστολών του Υπουργείου Εξωτερικών προς τα Ηνωμένα Έθνη με τις οποίες θέτει το θέμα της τουρκικής προκλητικότητας στο υψηλότερο δυνατό διπλωματικό επίπεδο.

Αυτό είναι κάτι αδιαμφισβήτητο.


Αυτή, όμως, η συνεχιζόμενη ένταση είναι άραγε προάγγελος σοβαρών εξελίξεων;


Ενδεχομένως να δούμε ένα «θερμό» επεισόδιο σε παγωμένο χειμώνα;

Όλες αυτές οι κινήσεις που γίνονται από την ελληνική πλευρά είναι απόρροια πολιτικού ή πατριωτικού αυθορμητισμού, ή γίνονται κάτω από μια συνεννόηση και θα καταλήξει κάπου;

Αν αποκλείσουμε το ενδεχόμενο του πολιτικού ή πατριωτικού αυθορμητισμού, τότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το όλο σκηνικό είναι μια «στημένη» ένταση, η οποία πρέπει να είναι διαρκής και συνεχιζόμενη. Η Τουρκία έχει ρόλο της χώρας που προκαλεί, η Ελλάδα τον ρόλο της αμυνόμενης που ενδεχομένως κάποια στιγμή να χάσει την ψυχραιμία της και ν’ απαντήσει.

Η διεθνής γνώμη τι θα κάνει τότε; Θα ζητήσει κι από τους δύο να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να τα βρουν έτσι ώστε ν’ αποφευχθεί το ενδεχόμενο της γενικότερης «ανάφλεξης» στην περιοχή.

Κι αυτό είναι κάτι που ψιθυρίζεται εντόνως στους διαδρόμους των υπουργείων που σχετίζονται με την εξωτερική πολιτική. Ότι δηλαδή αργά ή γρήγορα η ελληνική διπλωματία θα κάτσει να διαπραγματευτεί με την αντίστοιχη τουρκική για το Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο.

Αν αυτό επιβεβαιωθεί τότε καταλήγουμε εύκολα στο συμπέρασμα ότι όλες οι κινήσεις που οδηγούν σε ένα «θερμό» επεισόδιο μέσα στον παγωμένο χειμώνα δεν θα είναι τίποτα άλλο παρά το αποτέλεσμα «στημένων» κινήσεων, οι οποίες θ’ αρχίσουν με την «προσυνεννοημένη» συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο.


Θυμόμαστε καλά ότι ο Γιώργος Παπανδρέου μάς είχε πει ότι τον Μάιο αποφάσισε να προσφύγει στο ΔΝΤ, αλλά ο ίδιος ο Στρος Καν είχε πει σε συνέντευξή του στο «Canal+» (το απόσπασμα δεν προβλήθηκε ποτέ στη γαλλική τηλεόραση – λέγεται μετά από πιέσεις της τότε ελληνικής κυβέρνησης) ότι οι σχετικές συνεννοήσεις ξεκίνησαν τουλάχιστον πέντε μήνες πριν.

«Λέω υπερβάλλοντας ότι, όταν ήρθε το ΔΝΤ στην Ελλάδα, κλείσαμε το θέμα σε 15 μέρες. Το κλείσαμε σε 15 μέρες, διότι δουλέψαμε επί μήνες πριν με τις ελληνικές αρχές και το κάναμε υπόγεια. Γιατί αυτό; Γιατί οι ελληνικές αρχές επιθυμούσαν την παρέμβαση του ΔΝΤ, αν και ο Παπανδρέου για πολιτικούς λόγους δεν το έλεγε στο λαό. Αλλά από την αρχή με είχε πάρει πολλές φορές τηλέφωνο. Με είχαν πάρει τηλέφωνο Νοέμβριο-Δεκέμβριο του 2009 λέγοντάς μου ότι χρειάζονται βοήθεια. Και είναι αλήθεια ότι είχε συνειδητοποιήσει πως είχε ανάγκη από βοήθεια», έλεγε ο Στρος Καν στο κομμένο απόσπασμα, που είδε το φως της δημοσιότητας αργότερα.

Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται ούτε από τη μια στιγμή στην άλλη, ούτε με πολιτικό ή πατριωτικό αυθορμητισμό.

Εξετάζονται όλες οι πτυχές, όλα τα σενάρια και οι κινήσεις προγραμματίζονται μήνες πριν.

Αν συμπεριλάβουμε και την εκτίμηση του Αντώναρου ότι σύντομα στο ΥΠΕΞ μπορεί να βρεθεί η Ντόρα Μπακογιάννη, δεν μένει παρά να θυμηθούμε ότι η Ντόρα ήταν αυτή που ως κολλητή του Ερντογάν είχε παραβρεθεί στην τελετή ορκωμοσίας του.

Για να δούμε λοιπόν…

Θα φανεί στο χειροκρότημα;