Συγχωροχάρτι στην Τουρκία, διάλογος χωρίς ατζέντα και ρήξη με την Κύπρο – Ο κορονοϊός προκάλυμμα για την πολιτική υποχωρήσεων...
Την ώρα που η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, μιλούσε στη Λευκωσία για... “αρραγές και ενιαίο μέτωπο Ελλάδας – Κύπρου και κοινή πορεία των δύο χωρών στα ελληνοτουρκικά” η ελληνική κυβέρνηση εγκατέλειπε την Κυπριακή Δημοκρατία μόνη στις Βρυξέλλες.
Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών δεν συντάχθηκε με τον Κύπριο συνάδελφό του στην προσπάθεια να αποφασίσει το Συμβούλιο υπουργών κυρώσεις στην Τουρκία και έθεσε βέτο στις αντίστοιχες κυρώσεις μόνο στη Λευκορωσία Ο Νίκος Δένδιας δεν μίλησε καν για κυρώσεις στην Άγκυρα μετά τη σύνοδο και έτσι έδωσε συγχωροχάρτι, διευκολύνοντας την Σύνοδο Κορυφής να αποφύγει μέτρα που, υποτίθεται ότι, σχεδιάζονται κατά της Άγκυρας.
Η νέα κυβερνητική θεωρία είναι ότι οι κυρώσεις απλώς πρέπει να είναι έτοιμες για την περίπτωση επανάληψης των τουρκικών παραβιάσεων, ενώ ήδη συνομιλεί για έναρξη διαλόγου, στον οποίο δεν διακρίνονται προκαθορισμένα όρια. Είναι προφανές ότι στο παρασκήνιο ελληνική κυβέρνηση έχει συμφωνήσει να προσέλθει σε συζητήσεις με την Άγκυρα, με ατζέντα στην οποία οι Τούρκοι θα θέσουν και θέματα πέραν της υφαλοκρηπίδας.
Έτσι ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης – είτε το συνειδητοποιεί στην πλήρη διάστασή του, είτε απλώς υπέκυψε σε πιέσεις φίλων και συμμάχων- πλησιάζει στο σημείο πρόσκρουσης με την αλήθεια, που στην πράξη είναι σημείο πρόσκρουσης του με τα εθνικά συμφέροντα. Αυτό προκύπτει από τις δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών, που άφησε ακάλυπτη την Κύπρο για τη συνεχιζόμενη παραβίαση στην κυπριακή ΑΟΖ και μίλησε για την προοπτική των “ελληνοτουρκικών σχέσεων” κατά τρόπο που συνάγεται επιστροφή στον κατευνασμό και σε διάλογο, με άλλοθι διατεταγμένη, όπως φαίνεται, απόσυρση του Oruc Reis.
Ο ρόλος του Τζέφρι Πάιατ
Είναι μια νέα πολιτική κατάσταση την οποία είχε ήδη προαναγγείλει ο Αμερικανός πρεσβευτής Τζέφρι Πάιατ. Από τον τηλεοπτικό σταθμό Open προεξόφλησε ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός θα κάνει τους συμβιβασμούς που χρειάζονται. Είναι η δεύτερη φορά σε ένα μήνα που …χαράσσει την ελληνική εξωτερική πολιτική, μετά την τοποθέτηση της Ελλάδας εκ μέρους του σε ρόλο ασπίδας κατά της Ρωσίας. Χωρίς να πάρει απάντηση, παρότι η Μόσχα αντέδρασε. Όλα δείχνουν ότι ο Μητσοτάκης πιάνει το νήμα της κυβέρνηση Σημίτη από την Μαδρίτη για “νόμιμα ζωτικά συμφέροντα” της Τουρκίας στο Αιγαίο. Μπαίνει σε διάλογο που είτε θα εξελιχθεί σε εφ’ όλης της ύλης διαπραγμάτευση και θα βλάψει την Ελλάδα, είτε θα την αναγκάσει να αποχωρήσει και να φανεί ότι υπονομεύει την προσέγγιση των δύο χωρών.
Ήδη η αναφορά στη Χάγη από την πλευρά του ακούγεται σαν πρόσχημα, αφού τοποθετείται μετά την “κοινή προσπάθεια” να αντιμετωπισθεί το θέμα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στον διάλογο, παρότι αυτό αποκλείεται να συμβεί. Η Ελλάδα -προσερχόμενη σε διαδικασία “διαλόγου στα τυφλά η κυβέρνηση- αποδέχεται στην πράξη τη μη άσκηση των κυριαρχικών δικαίωμα της, κατ’ αξίωση των Τούρκων. Αν δεν παραδέχεται κιόλας την αμφισβήτησή τους με τον όρο μη οριοθετημένη περιοχή», που μπορεί να εξελιχθεί σε δυναμίτη στα θεμέλια της εθνικής κυριαρχίας.
Μετά από παλινωδίες και αντιφάσεις ο Πρωθυπουργός κινείται πλέον σαν να μην έχει πρόβλημα η Ελλάδα με τη ρητορική για αναθεώρηση της Λοζάνης, τις ρυθμίσεις της οποίας οι Τούρκοι θεωρούν «άδικες» γι’ αυτούς και ζητούν «αποκατάσταση» Εκ παραλλήλου «φίλοι και σύμμαχοι» της Ελλάδας, ενώ καταδικάζουν την παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας, θεωρούν «δίκαιη» τη μοιρασιά στο Αιγαίο και πιέζουν σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Ο κορονοϊός ως προπέτασμα καπνού
Σύμφωνα με διπλωματικούς παρατηρητές, όταν η Ελλάδα, ως νόμιμος νομέας και κάτοχος απέχει από δραστηριότητές σε συγκεκριμένες περιοχές εξ ίσου με την Τουρκία που δεν έχει κανένα δικαίωμα, ενθαρρύνει τις διεκδικήσεις της και ανοίγει το δρόμο των παραχωρήσεων. Ο κύκλος «παραβιάσεις, προκλήσεις και μετά διάλογος», που επαναλαμβάνεται κάθε τόσο, ισοδυναμεί με ατιμωρησία της Τουρκίας για τις παρανομίες. Αυτή η ανακύκλωση, δεν έχει ως τώρα κανένα όφελος για την Ελλάδα ενώ ευνοεί εμφανώς την Τουρκία. Καθώς η ισορροπία δυνάμεων διαρκώς μεταβάλλεται οι ξένοι ζητούν «αποφυγή μονομερών ενεργειών» εξ ίσου από την Τουρκία, που τις συνεχίζει για δεκαετίες, με την Ελλάδα που δεν βαρύνεται με τέτοιες κινήσεις.
Για τους ίδιους παρατηρητές, όταν στις αναφορές των Τούρκων για «νόμιμα δικαιώματα στο Αιγαίο» δεν υπάρχει καθαρή ελληνική απάντηση ότι τέτοια δικαιώματα δεν υπάρχουν, στο βαθμό που νοούνται ως παραβίαση αντίστοιχων ελληνικών που κατοχυρώνουν οι συνθήκες και το Διεθνές Δίκαιο, οδηγούμαστε σε αποθράσυνση των Τούρκων επί της ελληνικής κυριαρχίας. Στην πίεση που ασκούν η Γερμανία, η Γαλλία και το ΝΑΤΟ προστίθεται η αυτοπρόσωπη παρουσία του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο στην Ελλάδα.
Την ίδια στιγμή πολλοί διακρίνουν ότι η κυβέρνηση χωρίς να πείθει ότι είναι σε θέση να επιβάλλει τον έλεγχο της εξέλιξης του διάλογου στον οποίο προσέρχεται, προσπαθεί να αξιοποιήσει το πρόβλημα του κορονοϊού ως προπέτασμα καπνού. Αντιπαραβάλλοντας το ένα κρίσιμο μέτωπο με το άλλο, επιδιώκει να συνεχίσει χωρίς εσωτερική αντίδραση την πολιτική που θα οδηγήσει τελικά σε “λογικές” υποχωρήσεις – παραχωρήσεις στο Αιγαίο – η πιο χαρακτηριστική περίπτωση αφορά την ΑΟΖ στο Καστελόριζο- στο όνομα της “συνύπαρξης” και της ειρηνικής διευθέτησης ”διαφορών”.
Η επιχείρηση της κυβέρνησης να εστιαστεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμη αποκλειστικά στην επιδημία, – παρότι λάθη της είναι διαδοχικά- δείχνει ότι ο Πρωθυπουργός έχει αναλάβει δεσμεύσεις από τις οποίες δεν μπορεί να απεμπλακεί...
Του Γ. Λακόπουλου
anoixtoparathyro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου